Παρασκευή  28  & Σάβββατο 29 Μαρτίου

ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Ελληνικό ροκ / 10  μ. μ  /  12 €

Ένα  «ιερό τέρας» του ελληνικού ροκ, στην πιο ιστορική σκηνή της πόλης..
Οι Σπυριδούλα, μια μπάντα συνώνυμο του γνήσιου rock‘n’roll, της ροκ στάσης ζωής και της διαχρονικής καλλιτεχνικής συνέπειας,
με δεκάδες μελωδίες που έγιναν soundtrack στις ταινίες της ζωής μας και με στοίχους με …λόγο ύπαρξης, για δύο βραδιές,
θα μας χαρίσουν ένα χορταστικό live happening, με αγαπημένες επιτυχίες από την πλούσια δισκογραφία τους ..

Η «Σπυριδούλα» σχηματίστηκε τον Σεπτέμβριο του ’77 από τους Βασίλη Σπυρόπουλο, Νίκο Σπυρόπουλο, Ανδρέα Μουζακίτη, Κώστα Κουρεμένο και Μάκη Μπλαζή.

Μετά από μερικές επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις συναντιέται με τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, ο δίσκος «Φλου» που κυκλοφόρησε το ’79 και θεωρείται σήμερα δίσκος αναφοράς, ίσως η σημαντικότερη ηχογράφηση της ελληνικής ροκ σκηνής.

Με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση των μελών αλλά με σταθερό πυρήνα τους αδελφούς Σπυρόπουλους το συγκρότημα συνεχίζει την πορεία του και μετά την αποχώρηση του Σιδηρόπουλου, εκδίδοντας το ’82 τον δίσκο «Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια» που επίσης έτυχε ευρείας απήχησης στους φίλους του ελληνικού ροκ.

Δύο χρόνια αργότερα, το ’84 το συγκρότημα αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, κρίση δημιουργικότητας, έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη, κορεσμός. Τα μέλη αποφασίζουν από κοινού να δοθεί κάποιο τέλος προτιμώντας τη σιωπή από την επαγγελματική ρουτινιάρικη επανάληψη.

Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, η ιδέα της ανασύστασης βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Ακολουθούν κάποιες αναγνωριστικές επαφές και το καλοκαίρι του ’93 αρχίζει ένας νέος κύκλος για το συγκρότημα. Καρποί αυτής της ανασύστασης είναι οι δίσκοι «Ταξίδι στο κέντρο της πόλης» (1994 – ΕΜΙ) και «Σε τροχιά με απόκλιση» (1997 – Ανεξάρτητη παραγωγή). Το συγκρότημα ξαναδιαλύεται στις αρχές του ’99 λόγω της αναπάντεχης απώλειας του μπασίστα Νίκου Δόικα (1953-1999), παιδικού φίλου και στενού συνεργάτη.

Πέντε χρόνια απραξίας ωστόσο είναι πάρα πολλά και έτσι οι «Σπυριδούλα» αποφασίζουν να ξαναμαζευτούν το φθινόπωρο του 2004. Από αυτήν τη νέα επανασύνδεση προκύπτουν δώδεκα καινούργια τραγούδια καί μία διασκευή: «Στο φαλιμέντο» του Νικόλα Άσιμου. Στις ηχογραφήσεις συμμετέχουν ο Δ. Πουλικάκος, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, και άλλοι εκλεκτοί φίλοι. Το υλικό αυτό, με τίτλο «Το βλέμμα των ανθρώπων» κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 2006 (ανεξάρτητη παραγωγή – ΕΜΕΠ Records).

Tο συγκρότημα συνεχίζει, δυναμικά, τις ζωντανές εμφανίσεις με νέο και παλιότερο υλικό, καθώς γιορτάζει και την επέτειο των 30 χρόνων παρουσίας και Live στην ελληνική rock σκηνή.

«Σπυριδούλα» είναι οι:
Βασίλης Σπυρόπουλος (κιθάρα),
Νίκος Σπυρόπουλος (κιθάρα, φωνή),
Βαγγέλης Χάνος (μπάσο),
Γιώργος Μανδηλάς (φωνή, ακ. κιθάρα),
Αφροδίτη Ρήγα (πλήκτρα, φωνητικά),
Παναγιώτης Βουρδουμπάς (τύμπανα

RODEO CLUB
ΧΕΥΔΕΝ 34  - ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
ΤΗΛ. :  210-8814702
 www.rodeoclub.gr

Οι Ρόδες επιστρέφουν στο Αν Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια)
Παρασκευή 28 και Σάββατο 29 Μαρτίου
Έναρξη: 22.00, Είσοδος: 12€

Οι Ρόδες κάνουν ένα διάλειμμα από την περιοδεία τους στην επαρχία, και επιστρέφουν στην Αθήνα εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα, στο An Club. Για δύο ημέρες στο υπόγειο των Εξαρχείων οι Ρόδες υπόσχονται ένα από τα καλύτερα και πιο underground show της πόλης, ξεκινώντας από το hip hop σαν βάση και καταλήγοντας στον σύγχρονο funk και Rock ‘n’ Roll ήχο τους. 

Για τουλάχιστον δύο ώρες, οι Ρόδες θα παρουσιάζουν τραγούδια από τον πρώτο (Στη Γιορτή της Φαντασίας) και τον δεύτερο δίσκο τους (Silent Disco) και πολλές διασκευές (Damien Marley, Rage against the machine, Clash, Prodigy κ.α). 

Ρόδες: Νικήτας κλιντ, Άρης Ζαρακάς, Χρήστος Τσάμπουρας, Χρήστος Διακουμής, Μάριος Χασαλεύρης, Αλέκος Σώρρος.

ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 & ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
 
Σ΄ένα μουσικό ταξίδι από την Κρήτη ως τη Μικρασία από εκεί στην Ανατολή και πάλι πίσω στα Βαλκάνια.  Πλούσια ενορχήστρωση ώστε να συνοδεύει τα εκρηκτικά ηχοχρώματα, πάθος και μεράκι. Στίχοι για το νόημα και το νήμα της ζωής, για τα ανθρώπινα αισθήματα, για την ίδια την αλήθεια των πραγμάτων. Ένα ταξίδι που  ενώνει την Ανατολή με τη Δύση, σιγοτραγουδάει την παράδοση και τη χρησιμοποιεί σα γέφυρα για να ενώσει το χθές με το σήμερα και κραυγάζει το τραγούδι της ατομικής και συλλογικής ελευθερίας.
Σημαντικός συνταξιδιώτης ο καραγκιοζοπαίχτης Αθως Δανέλης ο οποίος με το στόμα του Καραγκιόζη σατιρίζει γεγονότα της καθημερινότητας μας με το δικό του γνήσιο  και αυθεντικό τρόπο.
 
ΑΥΛΑΙΑ:  ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 15 (ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 115), ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ 
Τηλ. 210 3474074
www.avlaia.gr

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 23.00
ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 12 ευρώ

Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή στο πλαίσιο των τελετών για την παράδοση της Ολυμπιακής Φλόγας στο Πεκίνο, διοργανώνει το Σάββατο 29 Μαρτίου 2008, μια μοναδική συναυλία με τον διεθνούς φήμης Έλληνα σύνθετη Σταμάτη Σπανουδάκη, παρουσιάζοντας το καινούργιο του έργο «Αλέξανδρος - Δρόμοι που δεν περπάτησες».

Από τις πωλήσεις των εισιτηρίων θα ενισχυθεί το έργο της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκαταστάσεως Ανάπηρων Παιδιών).

Δεκατέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του έργου «Αλέξανδρος. Το παραμύθι της Ανατολής, το όνειρο της Δύσης», ο Σταμάτης Σπανουδάκης «περπατάει» και πάλι μουσικά, μαζί με τον αγαπημένο του ήρωα, μέχρι τα βάθη της Ασίας, στους δρόμους που εκείνος δεν πρόλαβε να περπατήσει…

Το 1994, ο διεθνούς φήμης Έλληνας συνθέτης αφιέρωσε τον πρώτο του δίσκο ορχηστρικής μουσικής στον μεγάλο Μακεδόνα και τις εκστρατείες του, που τον έφεραν μέχρι τη μακρινή Ινδία. Σήμερα, σε μια εποχή εξίσου σημαντική για τα ευαίσθητα εθνικά μας ζητήματα, ο Σταμάτης Σπανουδάκης, εμπνέεται ξανά από τον μεγάλο στρατηλάτη και συνεχίζει το μουσικό του ταξίδι με το νέο του έργο «Αλέξανδρος - Δρόμοι που δεν περπάτησες». Τον συνοδεύουν η 65μελής Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Πυλαρινού, η 55μελής Χορωδία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Αντώνη Κοντογεωργίου και οι μουσικοί Στέλιος Πετράκης (λύρα), Γιώργος Δελλής (πλήκτρα) και Πανος Κατσικιώτης (κρουστά).

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πολύπλευρη, καθαρά προσωπική και εξαιρετικά παραγωγική πορεία, που περιλαμβάνει συνεργασίες με τις μεγαλύτερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού, μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αλλά και θρησκευτικά έργα βυζαντινής μουσικής. Επιπλέον, έχει στο ενεργητικό του εμφανίσεις σε φημισμένους συναυλιακούς χώρους, όπως το George Enescu Hall του Βουκουρεστίου και το Royal Albert Hall του Λονδίνου, που ενίσχυσαν τη διεθνή αναγνώρισή του και μετέδωσαν την ξεχωριστή του αντίληψη της ελληνικής μουσικής στο ευρύτερο κοινό.

Όλα τα έργα του έχουν την τάση να αγκαλιάζουν τον Ελληνισμό και την ιστορία του. Το καινούργιο έργο του «Αλέξανδρος - Δρόμοι που δεν περπάτησες» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Ηρώδειο, αλλά και στο Πεκίνο, στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας στην Κίνα. Στις 29 Μαρτίου 2008, θα μας δοθεί η ευκαιρία να το απολαύσουμε στο πλαίσιο των τελετών για την παράδοση της Ολυμπιακής Φλόγας στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων «Πεκίνο 2008», υπό τη διοργάνωση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Με τη συμμετοχή του στις εορταστικές εκδηλώσεις για την παράδοση της Ολυμπιακής Φλόγας, ο Σταμάτης Σπανουδάκης δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στο σημαντικό αυτό γεγονός, ακολουθώντας τον Μέγα Αλέξανδρο σε ένα μουσικό μονοπάτι που οδηγεί από την Ελλάδα στα βάθη της Ασίας…

Ο ίδιος ο συνθέτης, σε ένα «γράμμα του προς τον Αλέξανδρο», εξηγεί το νέο του εγχείρημα, λέγοντας μεταξύ άλλων:

«…Είναι δρόμοι που περπάτησες κι είναι κι άλλοι, που δεν περπάτησες.
Αυτούς τους δεύτερους θέλω να σου «χαρίσω», περπατώντας τους για λίγο τώρα, μαζί σου…
Δρόμοι εσωτερικοί, δρόμοι της φαντασίας και του παραμυθιού, δρόμοι της Ανατολής, δρόμοι της Δύσης.  Δρόμοι του μεταξιού, αλλά και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, δρόμοι της υποψίας του αληθινού Θεού και δρόμοι της σωτήριας βεβαιότητας. Δρόμοι στοργής, δρόμοι αγάπης, δρόμοι ιδρώτα, πόνου και δρόμοι αίματος. Δρόμοι ζωής, δρόμοι θανάτου και δρόμοι, αναστάσιμοι.
Τους δρόμους αυτούς μπορεί να μην τους βρεις όλους στην  μουσική μου, αλλά είναι σίγουρα, για πάντα χαραγμένοι στην ψυχή μου. Γιατί η μουσική είναι «τέχνη» και η τέχνη έχει δυστυχώς και μαστοριά και λογική (εργαλεία ανθρώπινα, στα οποία από παιδί δίσταζα να εμπιστευτώ τα πραγματικά σημαντικά της ζωής μου). Η ψυχή όμως είναι φύσημα αληθινό, καθαρό και αιώνιο. Αυτήν άκου. Και συγχώρα με, που σε πλησιάζω για άλλη μια φορά και προσπαθώ να σε αγγίξω, μόνο με τα δικά μου όπλα, τη μουσική και τα λόγια μου…»

«Έτσι λοιπόν καί ανοίγοντάς σου καί πάλι γιά λίγο τήν ψυχή μου, σέ αφήνω, δυστυχώς στά χέρια ανθρώπων, πού δέν σ’ αγάπησαν καί δέν σέ κατάλαβαν.
Αλλά κυρίως σέ αφήνω, στά πιό ασφαλή μουσεία τής γής. Τίς καρδιές μας»