Kirksdale (USA, 2007, Ryan Spindell , 21’)
Μία προβληματική έφηβη και ένας έκφυλος βοηθός σερίφη παλεύουν για τη σωτηρία της ψυχής, του μυαλού αλλά και της ζωής τους στο νοσοκομείο Kirksdale, ένα ψυχιατρικό άσυλο σε πλήρη αποσύνθεση και όλα αυτά στη Φλόριντα της δεκαετίας του ’60. Γιατί εκεί γιατρεύονται όλα. Η μέθοδος πρωτοτυπεί...
Σαπισμένες εικόνες και αίσθηση προηγούμενων δεκαετιών με αναπάντεχο τέλος.
Απέσπασε το Βραβείο κοινού για το καλύτερο μικρού μήκους film της χρονιάς στο Chicago Horror Film Festival.
Εel Girl (New Zealand, 2008, Paul Campion, 5.30’’)
Στο σκοτεινό και ψυχρό περιβάλλον ενός στρατιωτικού εργαστηρίου, ένας επιστήμονας αποκτά εμμονές με το παράξενο θηλυκό πλάσμα (μισός άνθρωπος / μισό χέλι) πάνω στο οποίο κάνει τα πειράματά του. Όταν αυτή γίνεται η σειρήνα του εκείνος δε μπορεί να αντισταθεί στο κάλεσμά της.
Σκοτεινή και υπέροχη ιστορία μιας αξέχαστης αγάπης από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία. Με πολλά βραβεία για τα ειδικά εφέ του στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, ανάμεσά τους το Eerie Horror Film Festival, το Shriekfest και το ΗP Lovecraft Film Festival.
The Matrimony - Xin zhong you gui - (China, 2007, Hua-Tao Teng, 87’)
Mία νέα γυναίκα παλεύοντας να κερδίσει την αγάπη του σκληρού συζύγου της ανακαλύπτει το κλειδί ενός δωματίου, στο οποίο εκείνος της απαγορεύει να μπει. Πίσω από την πόρτα του δωματίου κρύβεται ένας σκοτεινός στοιχειωμένος κόσμος με πρωταγωνίστρια μια άλλη γυναίκα που εκείνος κάποτε αγάπησε.
Ρομαντικός, εξαιρετικά στυλιζαρισμένος τρόμος και πανέμορφα στοιχειά σε μια ταινία από τη μακρινή Κίνα, η οποία πατάει γερά στην παράδοση που θέλει τους Ασιάτες ερωτευμένους με τα... φαντάσματα!
Vadata ( Germany, 2007, Manuel Lebelt, 10.12’’)
Ένας φάκελος με άγνωστο αποστολέα παρατημένος στην είσοδο μιας πόρτας. Το περιεχόμενό του ένα και μοναδικό κομμάτι από παζλ. Πολλοί φάκελοι, πολλά κομμάτια. Η ύπαρξη του ήρωα αποκτά νόημα. Μέχρι που θα φτάσει όμως για να ξεπεράσει την ανία του?
Κοσμογυρισμένο μικρό από τη Γερμανία με ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε ιστορία του Πόε.
Τhe Facts in the Case of Mister Hollow (Canada, 2008, Rodrigo Gudino, 6’)
Mία, καθ’ όλα απλή, φωτογραφία αποκαλύπτει σταδιακά τις κρυμμένες και βλοσυρές της αλήθειες. Ένα ανορθόδοξο ταξίδι στο σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής, σε λίγα μόνο λεπτά, με έντονα στοιχεία συμβολισμού.
Το πρώτο και ιδιαίτερα πρωτότυπο σκηνοθετικό εγχείρημα του Rodrigo Gudino, του ανθρώπου πίσω από το Καναδικό Rue Morgue, ενός από τα δύο σημαντικότερα περιοδικά - πάνω στον τρόμο - στον κόσμο. Περιμένουμε με πολύ ενδιαφέρον το επόμενο...
Tokyo Gore Police /Tôkyô zankokukeisatsu (Japan, 2008, YoshihiroNishimura, 110’)
Από τη δημιουργική ομάδα του Machine Girl έρχεται το βαρύ πυροβολικό του φετινού φεστιβάλ που φέρει τον προβοκατόρικο τίτλο Tokyo Gore Police.
Με πρωταγωνίστρια τη μούσα του Takashi Miike, πρωταγωνίστρια του “Audition”, Eihi Shiina, στο ρόλο της Ρούκα, μιας ανορθόδοξης αστυνομικίνας που βρίσκεται σε μια ατέλειωτη μάχη με μοχθηρά και μεταλλαγμένα πλάσματα, προσπαθώντας να εκδικηθεί για τη δολοφονία του πατέρα της.
Τίποτα όμως δε μπορεί να περιγράψει το τι θα δει ο θεατής σε αυτή τη cult-action-horror ταινία! Ανεκδιήγητες, σκληρότατες, γκροτέσκες, αλλά και με χιούμορ, εικόνες αποτελούν μόνο τη ραχοκοκαλιά αυτής της ταινίας.
Oguru των ειδικών εφέ Nishimura, στο ρόλο πλέον του σκηνοθέτη, συνεργάζεται με τους μεγαλύτερους stars της Ιαπωνίας (στα συν η παρουσία και του –Versus- Tak Sakaguchi) και με ένα παρανοϊκό σενάριο στήνει την πιο extreme ταινία της χρονιάς.
Για όποιον δεν έχει δει κάποιο αντιπροσωπευτικό δείγμα Iαπωνικού gore, αυτή είναι η ταινία για να ικανοποιήσει την περιέργειά του και να αποφασίσει αν αντέχει ή… όχι! Για τους μυημένους, μπορούμε να μιλάμε για μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία της Ιαπωνικής τρέλας!
Semum (Turkey, 2008, Hasan Karacadag, 116’)
Άλλη μία ταινία από τη γειτονική Τουρκία καταφέρνει να γίνει και φέτος από τα πιο δυνατά χαρτιά του προγράμματος και αποδεικνύει ότι η εκεί σκηνή του τρόμου γίνεται, χρόνο με το χρόνο, όλο και πιο δυνατή.
Είναι η ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού που μόλις μετακόμισε στο νέο του σπίτι, στη Σμύρνη. Όπως συνήθως συμβαίνει, η ευτυχία τους διακόπτεται απότομα όταν η γυναίκα αρχίζει σταδιακά να καταλαμβάνεται από μια σκοτεινή δύναμη και να μετατρέπεται σε κάτι... όχι ανθρώπινο!
Το σενάριο είναι βασισμένο στον παλιό Ισλαμικό θρύλο που αναφέρει ότι, πριν ο Θεός δημιουργήσει τον Αδάμ και την Εύα, υπήρχαν πλάσματα που είχαν δημιουργηθεί από φωτιά και δηλητήριο. Αυτά τα πλάσματα ζηλεύουν το ανθρώπινο είδος που τους κλέβει τη δόξα και προσπαθούν με κάθε τρόπο να το βλάψουν, να το καταδυναστεύσουν και τελικά να το καταστρέψουν.
Το Semum μπορεί να είναι άλλη μια τρομακτική ταινία με εξορκισμούς, απόκοσμες φωνές, στριγγλιές και κακούς δαίμονες αλλά η Ισλαμική αισθητική, καθώς και ο μύθος που τη χαρακτηρίζει, την κάνει μοναδική και για αυτό το λόγο την έχουν εκθειάσει κοινό και κριτικοί.
Dead Noon (USA, 2008, Andrew Wiest, 85’)
Mε όλες τις δυνάμεις της κόλασης να τον εμψυχώνουν, ένας αιμοδιψής και επικίνδυνος τυχοδιώκτης ανασταίνεται με σκοπό – τι άλλο - την εκδίκηση! Και όλα αυτά στο ερημωμένο και στοιχειωμένο τοπίο της Άγριας Δύσης.
Δεν έχει σημασία ποιον και γιατί εκδικείται γιατί απλά το “Dead Noon” είναι ένα καθαρόαιμο δείγμα grind house horror western χαμηλού προϋπολογισμού με σκηνές ανθολογίας!
Κάπως έτσι πρέπει να το είδε και ο κολοσσός Lions gate και αναλαμβάνει πλέον την παγκόσμια διανομή. Ευτυχώς, εμείς προλάβαμε τη γραφειοκρατία και την πιθανή αλαζονεία του διάσημου διανομέα και πήραμε την πρωτότυπη κόπια από τον ίδιο τον σκηνοθέτη.
Οι ήρωες, οι ατάκες και οι ερμηνευτικές ικανότητες των γυναικών - ηθοποιών δε μας αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Το “Dead Noon” μπορεί να αποδειχθεί ίσως η πιο διασκεδαστική ταινία του φεστιβάλ.
Στα συν, επίσης, το εξαιρετικό soundtrack!
Butcher’s Hill aka Sweet Tooth (UK/USA, 2008, Rory Kindersley και Jason Noto, 9’)
Όποιος είδε το 9λεπτο αυτό film
στα φεστιβάλ τρόμου του 2008 σοκαρίστηκε από την κεντρική σκηνή του, η οποία παραμένει θέμα για συζήτηση στους κύκλους των σινεφίλ του τρόμου.
Οι δύο σκηνοθέτες παίρνουν για πρωταγωνιστές μικρά παιδιά, δεν τσιγκουνεύονται καθόλου τις σκληρές σκηνές, αδιαφορούν για το αν θα γίνουν ενοχλητικοί και βασισμένοι πάνω στο μύθο του Χάνσελ και Γκρέτελ, των αδελφών Γκριμ, στήνουν ένα εξαιρετικό δείγμα κινηματογράφησης με καλοδουλεμένα ειδικά εφέ και γοτθική ατμόσφαιρα, επιχειρώντας κάτι που δεν έχουν τολμήσει εκατοντάδες άλλοι σκηνοθέτες και εμείς κρατάμε μυστικό!
Και αυτό είναι μόνο η αρχή, μιας και το σχέδιό τους είναι να ολοκληρώσουν την ταινία σε μεγάλου μήκους. Αν τα καταφέρουν, πιστέψτε μας, έχουν τον τρόπο να ξεχωρίσουν και οι μικροί ήρωες της Νέας Αγγλίας του 17ου αιώνα θα συνεχίσουν να ζουν τον εφιάλτη τους!
Head Trauma (USA, 2006, Lance Weiler, 84’)
Μετά από 20 χρόνια απουσίας, ο περιπλανώμενος George Walker
, επιστρέφει στο σπίτι που κληρονόμησε από τη γιαγιά του και προσπαθεί να στήσει την καινούργια του ζωή. Μόνο που εκεί συναντάει τόσο τα απομεινάρια ενός ερημωμένου σπιτιού όσο και της παιδικής του ηλικίας. Σε μια προσπάθεια να επισκευάσει κάτι χτυπάει το κεφάλι του, εξασφαλίζοντας έτσι την είσοδό του σε έναν εφιαλτικό κόσμο πολύ ζωντανό και πολύ επικίνδυνο. Και, όπως ο τρόμος εισέρχεται περισσότερο έντονος από ποτέ στο μυαλό του, η αίσθησή του ότι κάποιος προσπαθεί να τον σκοτώσει γίνεται ολοένα και πιο έντονη!
Εξαιρετικό δείγμα, σχετικά χαμηλού προϋπολογισμού κινηματογράφησης, που κρατάει τα απαραίτητα συστατικά της αγωνίας, του ψυχολογικού τρόμου και των ανατροπών και μας τα παραδίδει ατόφια. Αυτό ακριβώς που πρέπει να έχει κάθε ταινία τρόμου ! Ανεξάρτητη ή μη...
CAM 2 CAM (France, 2008, Davy Sihali, 27’)
Αυτό το μεσαίου μήκους θρίλερ του Davy Sihali
μας έρχεται από τη Γαλλία και αποδεικνύει τι μπορεί να γίνει με 2-3 ηθοποιούς σε ένα και μόνο σκηνικό και με μια καλή ιδέα.
Όταν μια online συνομιλία της ηρωίδας μας με μια φίλη της γίνεται λίγο περισσότερο προκλητική από ότι εκείνη φαντάζεται όλα παίρνουν μια ανεξέλεγκτη τροπή.
Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, ο σκοτεινός ερωτισμός, καθώς και το “καυτό” θέμα κάνουν την ταινία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Αγαπημένο πολλών φεστιβάλ και βραβείο κοινού στο Fantastic Fest 2008.
Cosita Linda – A sweet little thing (Mexico, 2008, Fernando Urdapilleta, 19’)
Ένα νέο κορίτσι στο σύγχρονο Μεξικό μαθαίνει με τον πιο παράδοξο τρόπο ότι όταν το μυαλό και η διάθεσή μας είναι έτοιμα να μας προδώσουν, μπορούμε να υπολογίζουμε στις κρυφές δυνάμεις του σώματος. Η ηρωίδα μας, η Τζένιφερ, έχει πάνω της ένα όπλο που θα τη βγάλει γρήγορα από πολλούς μπελάδες αλλά θα της προσθέσει άλλους...
Πανέξυπνο και καλογυρισμένο, αυτό το μικρού μήκους φιλμ από το Μεξικό ολοκληρώθηκε με την υποστήριξη του Κέντρου Κινηματογράφου της χώρας!
Ένα μικρό μόνο δείγμα του πως βλέπουν όλοι οι άλλοι κρατικοί φορείς σε όλον τον κόσμο την τέχνη, το σινεμά, τον τρόμο και το... χιούμορ!
Gvozdi / Nails (Russia, 2003, Andrey Iskanov, 60’- director’s cut)
Συγκρατείστε αυτό το όνομα. Οι πολύ φανατικοί κάπου κάτι θα έχουν ακούσει για τη Ρώσικη πρωτοπορία του τρόμου που ακούει στο όνομα Andrey Iskanov. Αιρετικός, σκληρός, βλάσφημος, ακραίος και με πηγαία έμπνευση, ο Iskanov είναι ένα μεγάλο μυαλό αλλά του λείπουν τα λεφτά.
Οι ταινίες του είναι θέματα για σκέψη και συζήτηση και εκείνος είναι που κάνει σχεδόν τα πάντα μόνος του με μια μικρή ομάδα φίλων και “ηθοποιών”. Ο ίδιος, πολύ πρόθυμα, μας έστειλε όλες τις ταινίες του. Η αρχική ιδέα ήταν να προβληθεί το, συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ και τελευταία δουλειά του, “Philosophy Οf Α Κnife”, αλλά η διάρκεια της ταινίας (4 ώρες) μας έκανε να το ξεχάσουμε γρήγορα. Και, πιστέψτε μας, αυτές οι 4 ώρες θα ήταν από τις πιο συγκλονιστικές της ζωής σας.
Το “Νails” είναι η πρώτη ταινία του και αξίζει να της δοθεί η απαραίτητη προσοχή. Κάντε τα στραβά μάτια απέναντι στην, εμφανώς χαμηλού προϋπολογισμού, παραγωγή και ανακαλύψτε τη δημιουργική σκληρότητα και τον παραλογισμό του εκκεντρικού δημιουργού!
Horror Βusiness –documentary (USA, 2005, Christopher Garetano, 82’)
Ένα εξαιρετικά καλοδουλεμένο και διασκεδαστικό ντοκιμαντέρ για τη guerrilla σκηνή των δημιουργών ταινιών τρόμου, καθώς και την παράξενη τάση τους να ακολουθούν τα όνειρά τους με οποιαδήποτε συνέπεια.
Μετά από δύο χρόνια σκληρής δουλειάς, συνεντεύξεων και στενής παρακολούθησης δεκάδων Horror Freaks, ο σκηνοθέτης Christopher Garetano κατάφερε να ανακαλύψει το μικρόβιο που έχει “στοιχειώσει” όλους αυτούς τους ανθρώπους. Με μια κάμερα κι ένα μικρόφωνο ταξίδεψε σε όλες τις Ην. Πολιτείες, μάζεψε πολύ υλικό και κατάφερε να τραβήξει ακόμα και την προσοχή του George Romero, ο οποίος εκθείασε αυτό το πρωτόγονο και ρεαλιστικό δείγμα δουλειάς. Ανάμεσα στα δεκάδες ενδιαφέροντα πρόσωπα θα αναγνωρίσετε και αυτό του θρυλικού πλέον Sid Haig – λέγε με Captain Spaulding- συνεργάτη του Rob Zombie και cult horror icon εδώ και δεκαετίες και φυσικά του Lloyd Kaufman, του αρχιερέα του τρόμου και ιδρυτή της Troma.
SNIP ( Spain, 2007, Julien Zenier, 11’)
Το συγκλονιστικό και πολυβραβευμένο μικρού μήκους “SNIP
” απεικονίζει με εξαιρετικά σκληρό τρόπο την οδυνηρή κάθοδο ενός ανθρώπου σ’ ένα κόσμο γεμάτο απάθεια, αποξένωση, κενότητα και απόγνωση.
Ο ήρωάς μας αποφασίζει να ξεκολλήσει από την οθόνη της τηλεόρασής του και να σταματήσει την ανούσια οπτική του περιπλάνηση σε εικόνες βίας και αληθινού τρόμου. Για να δραπετεύσει από όλα αυτά, υποβάλει τον εαυτό του σε μια απερίγραπτη πράξη λύτρωσης.
Χωρίς αμφιβολία το “SNIP” είναι η πιο σκληρή ταινία του φεστιβάλ και τα 11 λεπτά της απευθύνονται σε θεατές με γερό στομάχι! Μην το δοκιμάσετε αν δεν είστε σίγουροι ότι είστε ένας από αυτούς...
Τhe Call of Cthulhu (USA, 2005, Andrew Leman, 47’)
Είναι μάλλον περιττό τoνα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο πόσο δύσκολο έχει υπάρξει να μεταφερθούν πειστικά στη μεγάλη οθόνη τα κείμενα του άρχοντα του κοσμικού τρόμου, HP Love craft. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεκάδες προσπάθειες έχουν πέσει στο κενό λόγω της πολυπλοκότητας των κειμένων και της αδυναμίας στην ανάπλαση μιας ατμόσφαιρας που μόνο εκείνος έχει καταφέρει να μας περάσει μέσα από το έργο του.
Το κακό κάρμα όμως σταμάτησε όταν η HPLovecraftHistoricalSociety (με έδρα την Καλιφόρνια) αποφάσισε να χρηματοδοτήσει το σκηνοθέτη Andrew Leman και την ομάδα του για να γυρίσει μια μεσαίου μήκους βωβή ταινία βασισμένη στο “The Call of Cthulhu”, το πιο δημοφιλές και αγαπημένο κείμενο του μεγάλου συγγραφέα που έχει εμπνεύσει γενιές και γενιές ανθρώπων, μουσικών , καλλιτεχνών γενικότερα!
Γυρισμένο με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο, με την τεχνική του mythoscope (ένας συνδυασμός σύγχρονής κινηματογράφησης με πολλές vintage τεχνικές, για άριστο αποτέλεσμα και αίσθηση παλιού βωβού κινηματογράφου) και με τη συνοδεία συμφωνικής μουσικής που απογειώνει το αποτέλεσμα , είμαστε σίγουροι ότι θα έκανε τον δημιουργό του έργου, αν αυτός, πολύ περήφανο!
Αν δε ο Cthulhu ζει, τότε πρέπει να του αφιερώσουμε αυτήν την εξαιρετική ταινία και να τον καλέσουμε στην προβολή της. Εμείς θα είμαστε όλοι εκεί!
