Στις 29 Οκτωβρίου 1897 στο Ρέιτ, γερμανική κωμόπολη δίπλα στο Μένχεγκλάντμπαχ, γεννήθηκε ο άνθρωπος που το ονοματεπώνυμο του έγινε συνώνυμο της προπαγάνδας και της λεγόμενης «πλύσης εγκεφάλου» , ο Γιόζεφ Γκαίμπελς. Τα παιδικά χρόνια του, μεγαλωμένου με αυστηρές καθολικές αρχές, Γκαίμπελς ήταν δύσκολα καθώς εκτός του ότι ο πατέρας του Φρίντριχ εργαζόταν ως εργοδηγός σε τοπική βιομηχανία υφασμάτων, προσβλήθηκε από μυελίτιδα σε ηλικία 4 ετών και έμεινε κουτσός απο το δεξί του πόδι. Η μητέρα του Κατερίνα ήταν μια κλασσική γυναίκα της και κύρια ασχολία της ήταν το νοικοκυριό και τα παιδιά της, ο Γιόζεφ, ο Κόνραντ, η Μαρία-Κατερίνα και η Ελισάβετ. Χρόνια αργότερα ο Γκαίμπελς ανέφερε πως το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε το έκανε πιο αποφασιστικό για να τα καταφέρει στην ζωή του...
Αργότερα ενώ ήθελε να πολεμήσει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκτιμήθηκε ανίκανος για στρατιωτική θητεία λόγω αναπηρίας. Σπούδασε κατόπιν Λογοτεχνία και Φιλοσοφία στην Βόννη, στο Βύρτσμπουργκ, στο Φράιμπουργκ και στη Χαϊδελβέργη. Απεφοίτησε από την Χαϊδελβέργη το 1921. Ήταν κατά της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, επειδή την θεωρούσε επακόλουθο της γερμανικής ήττας στον Πόλεμο. Το οικονομικό πρόβλημα πυο αντιμετώπιζε ο νεαρός Γιόζεφ τον ανάγκασε να στραφεί και κατά της ιδέας του καπιταλισμού που μισούσε υπερβολικά.
Οι αντισημιτικές τάσεις του Γκαίμπελς όμως δεν είχαν φανεί ακόμα. Άλλωστε η μετέπειτα γυναίκα του Έλζε Γιάνκε είχε Εβραία μητέρα. Στις 9 Δεκεμβρίου του 1925 προσχώρησε στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα NSDAP με αριθμό μέλους 8762 [2], και εκεί άρχισε προπαγανδιστική δραστηριότητα στην Ρηνανία και την Βεστφαλία.
Ως μέλος του NSDAP, ο Γκαίμπελς εργάστηκε αρχικά ως γραμματέας του Γκρέγκορ Στράσερ σημαντικού πολιτικού της εποχής- Αντικαγκέλάριου και αργότερα πολέμιου του Αδόλφου Χίτλερ που θανατώθηκε το 1934 έπειτα από τη «Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» Το διάστημα εκείνο ο Γκαίμπελς δεν απέκλειε την γερμανική συμμαχία με την Σοβιετική Ένωση, αφού υπήρχε ο κοινός στόχος της καταπολέμησης του καπιταλισμού. Αναλόγως χαρακτήριζε το Λένιν ως εθνικό απελευθερωτή της Ρωσίας και τον εαυτό του ως γερμανό κομμουνιστή. Συνεπώς απομακρύνθηκε και από τον Χίτλερ, τον οποίο μέχρι τότε εκτιμούσε πολύ. Δεν δεχόταν όμως το γεγονός ότι ο Χίτλερ δεχόταν δωρεές από βιομηχάνους. Εντούτοις ο ίδιος, εκείνο το διάστημα, όπως γράφει στο ημερολόγιο του, υποστηριζόταν οικονομικά από τον διευθυντή εργοστασίου Άρνολντ. Αντ' αυτού θέλησε να ενισχύσει την πτέρυγα γύρω από τους αδελφούς Στράσερ και να μεταφερθεί η ηγεσία του NSDAP από το Μόναχο στην βόρεια Γερμανία. Ως Πρόεδρο του κόμματος προόριζε τον Γκρέγκορ Στράσερ, ενώ ο Χίτλερ θα παρέμενε επίτιμος Πρόεδρος.
Ο Χίτλερ, όμως, γνώριζε τον Γκαίμπελς, τον εκτιμούσε ως ικανό δημαγωγό και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τον αποσπάσει από την παράταξη των Στράσερ, πράγμα που τελικά κατάφερε μετά την διάσκεψη της Βαμβέργης ,(14 Φεβρουαρίου 1926). Αφού μελέτησαν μαζί τα κεφάλαια του βιβλίου του Χίτλερ «Ο Αγών μου» σχετικά με την οργάνωση και την προπαγάνδα, ο Γκαίμπελς ενθουσιάστηκε από τις απόψεις που εξέφραζε ο Χίτλερ. Ο παλαιός θαυμασμός του Γκαίμπελς φούντωσε και πάλι και στη συνέχεια αναδείχθηκε σε πιστό οπαδό του Χίτλερ.
Στις 4 Ιουλίου 1927 ιδρύεται η εφημερίδα του «Η Επίθεση». Κατόπιν ίδρυσε λέσχες σε όλη την πόλη, καταστρατηγώντας με τον τρόπο αυτό την απαγόρευση της οργάνωσης, του αφαιρέθηκε η ελευθερία λόγου στον χώρο του Βερολίνου. Ο Γκαίμπελς εκμεταλλεύτηκε και πάλι την ευκαιρία να παρουσιάσει τον εαυτό του θύμα: στην κομματική εφημερίδα (Λαϊκός Παρατηρητής) δημοσιεύτηκε φωτογραφία του που τον έδειχνε σε δεσμά. Επίσης το διάστημα εκείνο ξεκίνησε μια δημαγωγική εκστρατεία κατά του εβραίου προϊστάμενου της αστυνομίας του Βερολίνου Μπέρνχαρντ Βάις. Ο Βάις αποτελούσε ιδανικό στόχο για την ναζιστική προπαγάνδα: ήταν πολίτης εβραϊκής καταγωγής και εκπρόσωπος της μισητής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, «αντιπρόσωπος του συστήματος» όπως τον έλεγε ο Γκαίμπελς.
Η μεγάλη στιγμή για τον φιλόδοξο Γιόζεφ έφτασε. Στις 27 Απριλίου 1930 ορίστηκε από τον Χίτλερ ως επικεφαλής της Προπαγάνδας του Ράιχ. Εκτός από την Προπαγάνδα, προώθησε και οργάνωσε την τρομοκρατία μέσω της παραστρατιωτικής οργάνωσης των SA. Σε άρθρα του εμφάνιζε τους άνδρες της SA ως ήρωες. Ειδικά ο θάνατος του 23χρονου SA Χορστ Βέσελ αποτέλεσε ευκαιρία για τον Γκαίμπελς να πλάσει έναν «ήρωα μέσα από τον λαό».
Ο Γκαίμπελς, ικανός να ξεσηκώνει και να οδηγεί τις μάζες, περιφρονούσε πάντα τους ακροατές του και έμενε έκπληκτος με το πόσο απλά μπορούσε να ασκηθεί έντονη επιρροή στους ανθρώπους γενικώς. Αναλόγως κινητοποίησε ολόκληρο το Κόμμα για τις κοινοβουλευτικές εκλογές στις 14 Σεπτεμβρίου 1930. Ανακοίνωσε δημοσίως το στόχο των Εθνικοσοσιαλιστών να αποκτήσουν 40 έδρες στη νέα Βουλή. Στα πλαίσια του προεκλογικού αγώνα, ο ίδιος και άλλοι εκλεγμένοι ομιλητές μίλησαν σε περισσότερες από 6.000 εκδηλώσεις, ενώ αμέτρητες αφίσες σε όλη τη Γερμανία έκαναν γνωστό το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα. Ο αριθμός πωλήσεων των εφημερίδων του NSDAP πολλαπλασιάστηκε.
Έτσι με την βοήθεια του Γκαίμπελς ο Χίτλερ πήρε 107 έδρες στις εκλογές. Στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο πρόεδρος του Ράιχ Χίντενμπουργκ κάλεσε τον Χίτλερ να αναλάβει την Καγκελαρία. Στις κατοπινές παρελάσεις της Sturmabteilung στο Βερολίνο, ο Γκαίμπελς βρισκόταν πάντα πίσω από τον νέο καγκελάριο. Από το ημερολόγιό του διακρίνονται τα εξής αποσπάσματα: "Δημιουργήθηκε το νέο Ράιχ. ... Πετύχαμε το στόχο μας. Η γερμανική επανάσταση αρχίζει." Επίσης είπε: "Θα μας βγάλουν από εδώ μονάχα νεκρούς."
Στις 13 Μαρτίου 1933 ορίζεται από τον Αδόφλο Χίτλερ «Υπουργός λαϊκής διαφώτισης και προπαγάνδας». Ο Γκαίμπελς συνέχισε μέχρι το τέλος της αυτοκρατορίας των Γερμανών να είναι το δεξί χέρι του Χίτλερ. Μάλιστα ήταν από αυτούς που πίεζαν για την «Τελική Λύση», όπως επίσης ήταν ο κύριος λόγος της από-εβραιοποίησης τριών μεγάλων πόλεων του Ράιχ... Του Βερολίνου, της Πράγας και της Βιέννης.
Μετά την ήτταν των Γερμανών στο Στάλινγκραντ από τους Σοβιετικούς ο Γκαίμπελς καταλάβαινέ, ως διορατικός και έξυπνος άνθρωπος ότι το τέλος ήταν κοντά...Ακόμα και εκεί ο παμπόνηρος γερμανός διαδίδει πως η Γερμανία έχει στην κατοχή της ισχυρά μυστικά όπλα που είναι ικανά να καταστρέψουν ολόκληρες χώρες.
Τα πράγματα όμως δεν πάνε καλά. Ο Γκαίμπελς παρίσταται ως μάρτυρας το γάμο του Χίτλερ με την Εύα Μπράουν και υπαγορεύει την πολιτική του διαθήκη. Εκεί και τα παιδιά με την γυναίκα του. Όλα είχαν αποφασισθεί. Την επομένη της αυτοκτονίας του Χίτλερ γυναίκα του Γκαιμπελς δολοφονεί τα παιδιά τους με δηλητήριο στον ύπνο τους και αμέσως μετά βγαίνουν στον κήπο της Καγκελαρίας, όπου ο Γκίντερ Σβέγκερμαν τους εκτελεί με περίστροφο.
Αυτό ήταν το τέλος , ενός εκ των μεγαλυτέρων δημαγωγών που γνώρισε η ανθρωπότητα. Ενός ανθρώπου που ήταν ανάμεσα στους βασικούς συντελεστές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Του «σατανικού» Γιόζεφ Γκαίμπελς...
* πηγή ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
