Διακρίνω μια κοινωνία που κοντεύει να «εκραγεί». Ανθρώπους που έχουν μπουχτίσει από τις υποσχέσεις, έχουν πληγωθεί από συνανθρώπους τους και γίνονται έρμαιο, λόγω του ακέραιου χαρακτήρα τους, από τους άλλους τους πιο δυνατούς, τους πιο έξυπνους, τους πιο πονηρούς, τους πιο «σκληρούς» συναισθηματικά...
Ιατρικός ορισμός
Ο λεγόμενος ψυχαναγκασμός σε τούτη τη κοινωνία καλά κρατεί. Στη δουλειά μας, στα προσωπικά μας, παντού. Το άγχος μας καταβάλλει και ετσιθελικά αναγκαζόμαστε να υποκύπτουμε στις ορέξεις και στις παραξενιές του καθένα από μόνοι μας. Η μήπως όχι?
Ιατρικά ο ψυχαναγκασμός είναι μια διαταραχή, μια πάθηση, όπως επακριβώς αναφέρει και η Βικιπαιδεία «...οι ψυχαναγκασμοί εμφανίζονται με τη μορφή εξωτερικών ή εσωτερικών πράξεων που επιβάλλονται από το ίδιο το άτομο. Συχνά παίρνουν τη μορφή τελετουργίας, έτσι ώστε να μειωθεί το άγχος που είχε δημιουργηθεί. Μπορεί να συνοδεύουν τις φοβικές ή ιδεακές ιδεοληψίες για να εξαλείψουν το φόβο ή αμφιβολία που αυτές προκαλούν. Για παράδειγμα, ο ψυχαναγκασμός του πλυσίματος μπορεί να συνοδεύει τις φοβικές ιδεοληψίες της ακαθαρσίας, οι ψυχαναγκασμοί της επανάληψης τις ιδεακές ιδεοληψίες που περιλαμβάνουν την αμφιβολία για τη σωστή διεκπεραίωση ορισμένων πράξεων. Ωστόσο μπορεί να υπάρχουν και ανεξάρτητα από τις ιδεοληψίες, όπως στις περιπτώσεις της ονοματομανίας ή της αριθμομανίας».
Κατάθλιψη
Με πιο απλά και κατανοητά λόγια βάσει των εμπειριών που είχα από συνανθρώπους μου, ο ψυχαναγκασμός είναι ι χειρότερη μορφή ψυχολογικής βίας και παρόλο που φαίνεται πως τον δημιουργούμε εμείς στον εαυτό μας, ουσιαστικά προκαλείται από άλλους... Στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτή η ψυχολογική πάθηση οδηγεί στην κατάθλιψη. Κατάθλιψη που ανάλογα και με τον άνθρωπο μπορεί να είναι ελαφριάς η βαριάς μορφής. Δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός, ούτε ψυχολόγος για να κατανοήσεις πως επαναλαμβανόμενες αρνητικές σκέψεις, άγχη στον εργασιακό και προσωπικό τομέα, άτυχες στιγμές, άσχημες οικογενειακές καταστάσεις, οδηγούν σε ένα αδιέξοδο... Αδιέξοδο από το οποίο ο κάθε άνθρωπος προσπαθεί να «δραπετεύσει» με διαφορετικό τρόπο.
Υπερνικώντας τον ψυχαναγκασμό
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον όλοι μας έχουμε περάσει από το στάδιο του ψυχαναγκασμού παραπάνω από μία φορά στη ζωή μας... Και λίγο λέω θα μου πείτε... Υπάρχει όμως φως στο τούνελ... Σύμφωνα με ιατρικές απόψεις ο ψυχαναγκασμός θέλει ευθεία αντιμετώπιση. Πείτε το ομοιοπαθητική, πείτε το άμεση επαφή με το πρόβλημα, η λύση, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, βρίσκεται μέσα μας... Πρέπει να έρθουμε σε σύγκρουση με ότι φοβόμαστε, ότι μας καταπιέζει, ότι μας εξουσιάζει... Να σκεφτούμε ορθολογικά, ξεκάθαρα, να αποτινάξουμε από πάνω μας τα άβουλα χαρακτηριστικά μας.
Μπορούμε παραδείγματος χάριν να σκεφτούμε που πραγματικά είμαστε δυνατοί, πρωταγωνιστές και να κλέψουμε ιδέες από εκεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας. Σημαντικό ρόλο επίσης παίζουν και οι γύρω μας. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιος άνθρωπος που εμπιστευόμαστε, που μας κάνει και νιώθουμε καλά... Ας μιλήσουμε μαζί του. Ας τον συμβουλευτούμε. Μερικές φορές όταν ένα πρόβλημα μοιράζεται γίνεται ελαφρύτερο... Η δύναμη για να νικήσουμε τις φοβίες, τις άσχημες σκέψεις μας, την εξάρτηση μας από ανθρώπους που εκμεταλλεύονται το αληθινό και ανθρώπινο στοιχείο του χαρακτήρα μας, είναι ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Μπορούμε να τα καταφέρουμε...
Aπό το ιστολόγιο του Μάκη (MakDel) My Way