Ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης,
Μανώλης Ρασούλης, “έφυγε” από τη ζωή, στη
Θεσσαλονίκη, σε ηλικία
66 ετών, ενώ τα αίτια του ξαφνικού θανάτου του παραμένουν άγνωστα. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, ο
Μανώλης Ρασούλης είχε εκπνεύσει
προ 4 ημερών στο σπίτι του, όμως η σορός του βρέθηκε σήμερα την Κυριακή (13/3)....
Μας χάρισε απίστευτες επιτυχίες, όπως το “
Αχ Ελλάδα”, το “
Νιώσε με”, και πολλά ακόμα υπέροχα τραγούδια που έχουν χαραχτεί για πάντα στις καρδιές μας.
Με τα τραγούδια του, χιλιάδες Έλληνες συγκινήθηκαν, χόρεψαν, διασκέδασαν αλλά και έκλαψαν.
Η σoρός του βρέθηκε στο σπίτι του στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, από κοντινούς του ανθρώπους που τον αναζήτησαν.
Πολλές φορές ο Ρασούλης διαφώνησε με το λεγόμενο «μουσικό καθεστώς», όπως και με τις δισκογραφικές εταιρείες και δεν δίστασε να αποχωρήσει, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις του. Θεωρήθηκε «αιρετικός» και «εκκεντρικός» και τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Λίγα λόγια για τη ζωή του Μανώλη Ρασούλη
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945, μεγάλωσε στο Ηράκλειο, έψαλε στον Πολιούχο της πόλης, τον Άγιο Μηνά.
Τελειώνοντας το γυμνάσιο ένοιωθε ότι τα πάντα τον έσπρωχναν να κολυμπήσει στα βαθιά. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς "Δημοκρατική Αλλαγή".
Στις 21 του Απρίλη του 67 συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην "Μπουμπουλίνας" στα κρατητήρια του ΕΑΤ- ΕΣΑ. Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο Τροτσκιστικό κίνημα στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους.
Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή, στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας και πουλάει για 6 χρόνια την εν λόγω εφημερίδα στους δρόμους, συμμετέχοντας ασταμάτητα στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάη του '68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι και τραυματίζεται από τους SRS.
Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται κατά την βούληση της διαλεκτικής της φύσης ένα κοριτσάκι, η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία, τιμής ένεκεν στη γυναίκα του Τρότσκι.
Το Λονδίνο τον αναδιαμορφώνει άνισα αλλά δημιουργικά. Το 74, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα.
Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα όπου κινδυνεύοντας να σκοτωθεί καθημερινά μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας.
Κατά την μεταπολίτευση, τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοίζος και τραγουδά στον δίσκο "Τα νέγρικα" μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ' ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη "Ο νέος Ερωτόκριτος".
Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: "Η μπαλάντα του Ιασαάκ", ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ και έτσι ο Ισαάκ την παραμονή της Θυσίας το σκάει στα βουνά με κάποιους δούλους, αρχίζει πόλεμο ενάντια στον Αβραάμ τον οποίο και σκοτώνει. Έπεται το βιβλίο με διηγήματα "Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα και ένα ανάμοικτο με διηγήματα και ποιήματα "κβο βαντις στατους κβο".
Παραιτείται από το κόμμα. Τον κατηγορούν ότι είναι εγκέφαλος της 17 Ν. Αυτός δηλώνει για πολλοστή φορά ότι από φύση και θέση είναι ενάντια στη βία, ιδίως ενάντια στην ατομική τρομοκρατία. Όμως με τις δηλώσεις του τρομοκρατεί κάποιους και οι οποίοι τον υποδεικνύουν ως ιδεολογικό τρομοκράτη.
Η Μελίνα Μερκούρη τον καλεί να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις για την πολιτιστική Αθήνα και να τις δώσει ιδέες αλλά αρνείται γιατί δεν θεωρεί την Αθήνα άξια για να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Έκτοτε μπαίνει στη μαύρη λίστα και του υπουργείου πολιτισμού.
Προσπαθούν με δικαστικές καταδίκες να τον πτοήσουν και να τον βγάλουν εκτός ρινγκ, ο Ρασούλης κάνει συναυλίες στο Βερολίνο και στην Κωνσταντινούπολη και μιλά στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Βαρκελώνης καθώς είναι φιλοξενούμενος του δήμου για ένα φεστιβάλ μεσογειακής ποίησης καθώς και στη Μαγιόρκα.
Τα τραγούδια του γίνονται γνωστά κι αγαπητά στο Ισραήλ, την Τουρκία, τη Σερβία, στις Χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες αλλά και για κάποιο μυστήριο λόγο και στην Ιαπωνία.
Επισκεφτείτε το προσωπικό site του Μανώλη Ρασούλη και βρείτε σπάνιο ηχητικό και οπτικό υλικό (πριν ίσως αυτό κατέβει).. Δείτε και το ιδιόχειρο σημείωμα που έγραψε ο Μανώλης Ρασούλης για τη σελίδα του στο Internet.
το site του Μανώλη Ρασούλη
Σχετικά άρθρα:
Mανώλης Ρασούλης, Λιζέτα Καλημέρη και Παντελής Θεοχαρίδης στο ΟξΥΓΟΝΟ live
PassPort - Μουσική / Θέατρο / Βιβλίο / Εικαστικά
Πάνος Κατσιμίχας - Μάνος Ξυδούς στην Αρχιτεκτονική
Οικονομική κρίση και στις πίστες
Η Βάσω Αλλαγιάννη στο Σταυρό του Νότου
Πηγές: cosmo.gr / kathimerini
