Αμερικανοί ερευνητές τροποποίησαν γενετικά μεταξοσκώληκες οι οποίοι κατάφεραν να παραγάγουν πολύ γερό και ελαστικό μετάξι. Η τροποποίηση έγινε με προσθήκη γονιδίων από αράχνες και το «σούπερ» μετάξι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή εξαιρετικά ανθεκτικών ινών για υφάσματα ή για την ανάπτυξη πιο ισχυρών προστατευτικών όπως τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, αλλά και σε πλήθος ιατρικών εφαρμογών.
Η βιο-μέθοδος
Το μεγάλο εμπόδιο στην προσπάθεια μαζικής παραγωγής μεταξιού αράχνης είναι ότι οι αράχνες είναι ιδιαίτερα επιθετικές και επιρρεπείς στον κανιβαλισμό, με συνέπεια να είναι αδύνατον να δημιουργηθούν μεγάλες αποικίες. Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Ουαϊόμινγκ εμφύτευσε σε μεταξοσκώληκες γονίδια αραχνών τα οποία κωδικοποιούν για πρωτεΐνες απαραίτητες για τη δημιουργία του ιστού τους. Ο ιστός της αράχνης είναι το πιο ελαστικό και ταυτόχρονα ισχυρό υλικό στην φύση για αυτό και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για την αναπαραγωγή του.
Γονίδια αραχνών έχουν εισαχθεί σε πολλών ειδών οργανισμούς – σε βακτήρια, μαγιά, φυτά καπνού, έντομα, ακόμα και σε κατσίκες που παρήγαγαν πρωτεΐνες μεταξιού στο γάλα τους. Σε καμία όμως από αυτές τις προσπάθειες δεν κατέστη δυνατόν να παραχθούν σημαντικές ποσότητες πρωτεϊνών μεταξιού ώστε να υπάρξει εμπορική αξιοποίηση.
Ούτε και η νέα έρευνα κατάφερε, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, να ξεπεράσει το εμπόδιο της ποσότητας. Σε σχέση όμως με τις προηγούμενες μεθόδους η γενετική τροποποίηση των μεταξοσκωλήκων παρήγαγε πιο ισχυρό και ελαστικό υλικό. Επιπλέον, σε αντίθεση με τις αράχνες, οι μεταξοσκώληκες μπορούν να συνυπάρξουν σε πυκνοκατοικημένες αποικίες.
Η νέα γενιά υλικών
Αν λοιπόν βρεθεί τρόπος μαζικής παραγωγής του νέου μεταξιού οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα δημιουργηθεί μια νέα γενικά βιο-υλικών που θα φέρουν επανάσταση σε πολλούς τομείς. Συρραφή τραυμάτων, επίδεσμοι, συνθετικοί τένοντες, «σκαλωσιές» ιστών, μικρο-κάψουλες και προϊόντα όπου σήμερα χρησιμοποιείται κέβλαρ είναι κάποιες από τις πιθανές εφαρμογές το εύρος των οποίων είναι μεγάλο αλλά και άκρως εντυπωσιακό.
Ορισμένοι ειδικοί αναφέρουν ότι ένα δίχτυ από καθαρό μετάξι αράχνης, με πάχος όσο ένα μολύβι, θα μπορούσε να «πιάσει» ένα εν πτήσει αεριωθούμενο μαχητικό αεροπλάνο! Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences».
Πηγή: Το ΒΗΜΑ
