Λοιπόν, δύσκολο θέμα πραγματεύομαι σήμερα. Αποφάσισα να γράψω για την εκατέρωθεν απιστία. Γιατί αυτή η απάλευτη κατάσταση... χτυπάει άντρες και γυναίκες. Είναι σαν και αυτά τα τζιν που γράφουν στην ετικέτα, αλλά και χαρακτηρίζονται, unisex. Και έτσι είναι σαφέστατα.
Η απιστία αν και ουσιαστικό θηλυκού γένους δεν κοιτάει αν φοράς παντελόνια η φορέματα... Συμβαίνει και πικραίνει... Είναι βέβαια απολύτως κατανοητό πως οτιδήποτε το απαγορευμένο είναι και αναλόγως ποθητό. Ας πούμε για εμάς τους άντρες η γυναίκα του άλλου, η κοπέλα του ή μια παντρεμένη γειτόνισσα που όλως τυχαίως απλώνει τα εσώρουχα της στην βεράντα, ή μια συναδελφος στην δουλειά που έχει...προβλήματα με το αρραβωνιάρη της, αρχιζει και ξυπνάει μέσα μας το άσμα του Κατμαν "δωσ'μου δωσ' μου, δωσ΄μου το φιλί σου, θέλω, θέλω να'μαι ο εραστής σουυυυ".
Ένα γέλιο, ένα κλείσιμο ματιού συοδευόμενο απο ανοιγόκλεισμα βλεφάρων, μια ατάκα που αφήνει υπονοούμενα, είναι η απαρχή της.. κερατοποίησης (sic) της συντρόφου μας και εν τέλει το άδοξο τέλος μιας ακόμη προσπάθειας για σοβαρή σχέση που έμεινε στη μέση...
Και από την άλλη πλευρά όμως τα πράγματα είναι πάνω κάτω τα ίδια. Ξέρω, ξέρω οι γυναίκες δεν είναι πολυγαμικά όντα, είναι μονογαμικά, άλλα λύστε μου μια απορία σας παρακαλω.
Πως είναι δυνατόν μια ρουτινιασμένη καθημερινότητα, ένα ακόμη πλύσιμο πιάτων (για χιλιοστή και βάλε φορά...), μιά ακόμη μέρα κλεισμένη σε ένα σπίτι, κάποια όντως τραβηγμένη κουβέντα από τον σύντροφο σας, να είναι το έναυσμα για να τον κάνετε τράγο?
Δεν λυπάστε τα κέρατα και τα παρελκόμενα τους που φυτρώνουν στο κεφαλάκι του? Δεν λυπάστε το κάζο που θα φάει από φίλους και εχθρούς, όταν μαθευτεί ότι του τα... φορέσατε?
Αλλά για να μην είμαι άδικος πως μπορεί να αντισταθει μια στερημένη από όλες τις απόψεις γυναίκα, όταν έρχεται ο υδραυλικός σπίτι και ακουμπάει τις βρύσες με τόσο ερωτικό τρόπο, πως να αντιδράσετε όταν ο νεαρός της πολυκατοικίας σας, εξυμνεί τις χάρες σας όταν του λέτε ότι είστε 40 και αυτός δεν σας κάνει ούτε για 30?
Πως γίνεται να κρατηθείτε όταν ο καλός σας λείπει φαντάρος και εσείς ναι μεν σκέφτεστε την σκοπιά που κάνει αλλά απ την άλλη και αυτός ο κολλητός του είναι "τόσο καλό παιδι, μα τόσο καλό παιδι..." που τελικά φυλάει την δική σας..σκοπιά όταν νιώθετε απέραντη μοναξιά? Σας καταλαβαίνω...
Ένας unisex εφάλτης και για τα δύο φύλα είναι η απιστία. Για τους άντρες επειδή μόνο αυτοί.. επιτρέπεται να απατήσουν και για τις γυναίκες επειδή δεν το ήθελαν πραγματικά αλλά ένιωθαν μόνες και παραμελημένες.
Επειδή λοιπόν είμαι σίγουρος πως η απιστία θα υπάρχει εις τον αιώνα των αιώνων (αμήν...) ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να μην είμαστε ξεδιάντροποι ρε παιδιά... Δηλαδή ο μέγιστος Λυβικός που έλεγε στο άσμα ασμάτων "πάρε τηλέφωνοοοο το κερατάαα καλύτερα τώρα παρά μετααα" δεν ήξευρε τίποτα? Ντιπ για ντιπ τον είχατε τον καλλιτέχνη? Σου λέει πάρτον τώρα που είναι νωρίς για να προλάβει και αυτός να σε απατήσει κούκλα μου! Έτσι είναι αυτά. Ξεκάθαρα πράγματα. Μια σου και μια μου...
Μερικές φορές πραγματικά απορώ με τους ανθρώπους. Ο καθένας για τους δικούς μας λόγους, κυριώς εγωιστικούς και...αστείους, παίζουμε με τις καρδιές των άλλων, χωρίς να λογαριάζουμε καταστάσεις και πράγματα. Είμαστε μυστικοπαθείς, καταστρέφουμε οικογένειες και κάνουμε την.. ζωααααρα μας, αδιαφορώντας για το τι μπορούμε να προκαλέσουμε.
Πιστεύω πως την απιστία στην Ελλάδα την έχουμε αναγάγει σε εθνικό σπορ... Και στο τέλος αφού έχουμε κάνει την κουτσουκέλα μας, προσπαθούμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα, όπως εγώ.. κακή ώρα, όταν κάποια εποχή πριν δέκα χρόνια περίπου είχα κάνει την πρώτη μου σοβαρή σχέση με μια συνάδελφο που μου είχε κρύψει ότι ήταν αρραβωνιασμένη!
Και που στην ξαφνική επικοινωνία του αρραβωνιαστικού της μαζί μου έλεγα ότι μπορείτε να φανταστείτε, μιας και έπεσα απο τα σύννεφα όταν το έμαθα..." Εσύ ποιος είσαι ρε" του λέω. "Ο κερατάς" μου λεει. "Ποιος κερατάς ρε φίλε κάποιο λάθος θα έχει γίνει." "Τι λάθος ρε? Εσύ δεν πήδηξες την Δήμητρα την Παρασκευη κατά τις δέκα παρα το βράδυ ενώ εγώ έλειπα στην Πάτρα?" Τι να του έλεγα εκεί του δύσμοιρου μου λέτε? "Ναι του λέω ρε φίλε αλλά δεν το θέλα...!!!" Ε, κάπου εκεί τον αποτελείωσα τον άνθρωπο... Χωρίς να φταίω αλλά το κακό είχε ήδη γίνει...
Έτσι είναι αυτά... Αααα και που'στε... Το να απατάτε αλλήλους σημαίνει ότι κάποια στιγμή η κουδούνα θα χτυπήσει και για την αφεντιά σας... Και τότε η αίσθηση θα είναι πολύ, μα πάρα πολύ άσχημη...
