Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων εμφανίζεται το 1985 με το άλμπουμ «Μοιρολόγια». Τραγούδια λύπης, λόγια γυναικών για το θάνατο αγαπημένων προσώπων από το ορεινό χωριό του, τ’ Ανώγεια της Κρήτης. Ο Μάνος Χατζιδάκις στο πρόσωπο του Λουδοβίκου ανακάλυψε αυτό το ιδιόμορφο είδος τραγουδιού που σε λυτρώνει με το να σε λυπεί. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Κρήτης ο Λουδοβίκος μ’ ένα μαντολίνο μελοποίησε και τραγούδησε μοναδικά τα μοιρολόγια. Όπου εμφανίζεται ο κόσμος κλαίει. Αυτή του η ικανότητα να συγκινεί, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Δυο μοναδικες συναυλιες στο fix in art την Παρασκευη 4 & το Σαββατο 5 Ιανουαριου
Με τα 13 άλμπουμ που έχει γράψει μέχρι τώρα, πάντα στο μοναχικό του δρόμο, γράφει και τραγουδεί τον έρωτα, εκείνον που δε φαίνεται. Λέει: «για την αγάπη ανάβουμε δύο κεριά, ένα στην ανάμνηση κι ένα στην προσδοκία».
Ο Μάνος Χατζιδάκις έλεγε ότι «ο Λουδοβίκος είναι μία μουσικοποιητική παρουσία. Ο ήχος του έρχεται από το άρωμα του κρητικού βουνού και δεν κολακεύει εύκολα αισθήματα. Η μουσική του είναι λαϊκή, βγαλμένη από ακριβό φίλτρο».
Ο ίδιος ο Λουδοβίκος λέει: «Γεννήθηκα στην Κρήτη, σε ένα χωριό του Ψηλορείτη, τα Ανώγεια! Τον χειμώνα τον θυμάμαι λευκό. Θάλασσα είδα πρώτη φορά στα 11 μου χρόνια. Από τότε που θυμούμαι τον εαυτό μου, ήθελα να κάνω ζωγραφική κι άρχισα με το πιο κατάλληλο τρόπο... σπουδάζοντας στην Α.Σ.Σ.Ο.Ε. οικονομικά. Έφτασα μεν στο πτυχίο, μα δεν με καταδέχτηκε ποτέ. Το 1979 γνωρίζομαι με τον Μάνο Χατζιδάκι στ’ Ανώγεια, όπου είχε επιλέξει για τις Μουσικές Γιορτές, που για σειρά ετών οργάνωνε. Μ' ακούει να τραγουδώ ένα βράδυ με το μαντολίνο και τους φίλους μου και την άλλη μέρα έδωσε το τηλέφωνό του με το "Χατζιδάκις", γραμμένο με δυο "γιώτα". Τον ρώτησα γιατί, και μου είπε πως τα "ήτα" τον παχαίνουν! Εκείνος, μ' έμαθε πώς να κάνω ζωγραφική γράφοντας τραγούδια από τότε μέχρι σήμερα!»
