Archive - Live

Το καταλυτικό τρίο από τη Μεγάλη Βρετανία, που απέκτησε γρήγορα χιλιάδες φανατικών οπαδών και στην Ελλάδα, επαναπροσδιόρισε τα όρια της σύγχρονης ηλεκτρονικής σκηνής, αφήνοντας το δικό του, ιδιαίτερο στίγμα. Εμφανίζονται σε λίγες μέρες στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη λίγο πριν την επίσημη έναρξη της περιοδίας τους τον Σεπτέμβριο. Διαβάστε παρακάτω την ιστορία και την πορεία του group!


Σχηματίστηκαν το 1994 στο Λονδίνο, και ο μουσικός τύπος της εποχής βιάστηκε να τους κατατάξει ως trip-hop μπάντα, ωστόσο στον ήχο τους συναντώνται πολύ νωρίς στοιχεία από techno, την electro pop των 80’s αλλά και την σύγχρονη γαλλική electronica, γεγονός που τους οδηγεί προς εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις, σε σύγκριση με τους Massive Attack, για παράδειγμα, ή τους Portishead.

Από την τότε σύνθεση της μπάντας, σήμερα συναντάμε μόνο το ταιριαστό δίδυμο των Darius Keeler και Danny Griffiths, που άλλωστε είχαν συνεργαστεί και στο παρελθόν, πολύ πριν καν γεννηθεί η ιδέα των Archive, ως Genacide II. Ο Rosco, ο νεαρός ράπερ από το Νότιο Λονδίνο και η Roya Arab με την εκπληκτική φωνή, που συμμετείχαν στο πρώτο τους άλμπουμ, με τίτλο “Londinium” (Island, 1997), έχουν αποχωρήσει εδώ και χρόνια.

Καλλιτεχνικές και άλλες διαφορές διέλυσαν το γκουπ, προσωρινά όμως μόνο. Όπως άλλωστε δήλωσαν και οι ίδιοι την εποχή εκείνη, “band line-ups are like marriages and friendships; sometimes they fragment”. Οι Archive επανασυστάθηκαν λίγο μετά, από τις στάχτες τους, με νέα σύνθεση και νέα ορμή να επιβάλλουν τη δουλειά τους στη διεθνή σκηνή.

Ετσι κι έγινε. Ο δρόμος δεν ήταν, φυσικά, στρωμένος με ροδοπέταλα. Ατάλαντοι παραγωγοί, άπληστες δισκογραφικές εταιρείες, σε συνδυασμό με την ούτως ή άλλως πολυδιάστατη και ανήσυχη καθημερινότητα των καλλιτεχνών, ύψωσαν πολλά εμπόδια σ’ αυτό το δρόμο, για να επιβεβαιώσουν όμως τελικά, για άλλη μια φορά, τον κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο, στο τέλος νικάει πάντα το όραμα.

Και το όραμα των Archive, αφού περπάτησε για λίγο και με δυσκολία, μέσω ενός μάλλον μέτριου άλμπουμ (“Take My Head”, Independiente, 1999), απογειώθηκε τελικά το 2002, με όχημα το καταπληκτικό “You All Look The Same To Me” (Warner), μια δουλειά που χαράχτηκε ανεπανόρθωτα στη μνήμη ενός ευρύτατου κοινού, κι εκτόξευσε τους Archive στη σφαίρα των μεγάλων γκρουπ του σύγχρονου μουσικού στερεώματος.

Με νέα προσθήκη στη σύνθεσή τους τον ονειροπόλο Craig Walker από το Δουβλίνο, και λίγο μετά την κυκλοφορία του soundtrack που έγραψαν για την ταινία “Michel Vaillant” (2003) - δημιουργικά απομονωμένοι στην ιδιωτική κατοικία του σεναριογράφου και παραγωγού της ταινίας, διάσημου Γάλλου σκηνοθέτη Λυκ Μπεσσόν, στη Νορμανδία - οι Archive επιστρέφουν με το πιο δυνατό και … ειλικρινές μέχρι τώρα άλμπουμ τους, το πολυαναμενόμενο “Noise”. Όπως προειδοποιούν αλλά και υπόσχονται και οι ίδιοι, “It’s raw and emotional … Nothing has disturbed this, nobody has tampered with it, nothing is going to fuck with it, cause we won’t let it… so finally you can hear Archive”.