Οι καλλιτέχνες έχουν μία δική τους οπτική για τα πράγματα που απέχει αρκετά συχνά από την λογική των καθημερινών ανθρώπων. Στο όνομα της τέχνης, βρίσκουν την ευκαιρία να αποδεσμευτούν από κοινωνικές επιταγές, να απελευθερωθούν από τα στερεότυπα, να πειραματιστούν και να προτείνουν νέες κατευθύνσεις και πρωτοποριακούς τρόπους ζωής. Η ευρηματικότητά τους, το ανοιχτό τους πνεύμα και η ανάγκη τους για διαφοροποίηση μπορεί να τους οδηγήσει στη δημιουργία εξαιρετικών έργων τέχνης, είτε πρόκειται για πίνακες ζωγραφικής, είτε για θεατρικές παραστάσεις είτε για περφόρμανς.
Πολλές φορές βέβαια και υπό την ασπίδα της Τέχνης, οδηγούνται σε ακραίες ενέργειες βρίσκοντας φανατικούς οπαδούς ή ορκισμένους εχθρούς. Όταν η Μαρίνα Αμπράμοβιτς ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄70 το νέο τότε είδος της περφόρμανς αντιμετώπισε την κατακραυγή της κοινωνίας η οποία την θεώρησε τρελή και παλαβή. Χρόνια αργότερα βέβαια, το έργο της αναγνωρίστηκε διεθνώς, αποτελώντας σήμερα μία από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες γυναίκες καλλιτέχνες του κόσμου. Οι ζωντανές παραστάσεις τέχνης που εμπνέεται και πραγματοποιεί συγκεντρώνουν την προσοχή ανθρώπων από όλον τον κόσμο ενώ συχνά πυκνά αποτελεί πρώτη είδηση σε ξένα μέσα ενημέρωσης.
Το σεξ, οι ερωτικές αναζητήσεις, η ερωτική επιθυμία γενικότερα είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα θέματα που απασχολεί τους καλλιτέχνες. Σε ανοιχτή επικοινωνία με τις ορμές και τα βαθύτερα ένστικτά τους, οι καλλιτέχνες τολμούν να πειραματιστούν, να διερευνήσουν το ερωτικό πεδίο εις βάθος και να παράξουν «Τέχνη» χωρίς λογοκρισία. Από την αρχαιότητα άλλωστε ο έρωτας και το σεξ βρίσκονταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, όπως μας αποκαλύπτουν οι αναπαραστάσεις της εποχής. Το σεξ βέβαια βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή. Πόσο μάλλον όταν αυτό σχετίζεται με μία μη καθολικά αποδεκτή επιθυμία: τον έρωτα μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Ο Ρώσος καλλιτέχνης και ακτιβιστής
Mischa Badasyan, που πια ζει και δραστηριοποιείται στο Βερολίνο, ετοιμάζεται να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο μία περφόρμανς που από τη στιγμή της ανακοίνωσής της έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Για έναν ολόκληρο χρόνο
θα κάνει καθημερινά σεξ με διαφορετικούς ανθρώπους σε μία προσπάθεια να εξερευνήσει την σεξουαλική συμπεριφορά ομοφυλόφιλων ατόμων. Όντας ομοφυλόφιλος ο ίδιος και έχοντας περιπλανηθεί για ώρες σε πάρκα-ψωνιστήρια με σκοπό την εύρεση περιστασιακού σεξ, τον ενδιαφέρει να μελετήσει τη συναισθηματική κατάσταση των ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία.
Και ο ίδιος παραδέχεται, ότι στα ομοφυλόφιλα άτομα, το περιστασιακό σεξ και η συχνή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων είναι μία συνήθης πρακτική η οποία ευνοείται από τους άπειρους διαθέσιμους χώρους για σεξ. Τα πάρκα, τα gay-bars, οι χώροι που συγκεντρώνονται τα ομοφυλόφιλα άτομα καθώς και οι εφαρμογές έξυπνων κινητών τηλεφώνων τύπου Grindr και Scruff, κάνουν το σεξ μία πολύ πιο εύκολη διαδικασία συγκριτικά με τα ετερόφυλα άτομα. Ήδη από τα πρώτα χρόνια του διαδικτύου, ανθούσαν τα gay δωμάτια επικοινωνίας όπου άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι γνωρίζονταν με σκοπό το σεξ.
Όλοι αυτοί οι χώροι εκλαμβάνονται από τον καλλιτέχνη ως «
μη χώροι», όπως πρώτος τους είχε ορίσει ο Γάλλος φιλόσοφος Μαρκ Ογκ. Ο Ογκ είχε γράψει για τους μη χώρους στις μεγάλες πόλεις, ότι πρόκειται για χώρους όπως τα super market, τα εμπορικά κέντρα, τα αεροδρόμια όπου οι άνθρωποι χάνουν την ταυτότητά τους, χάνουν την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου με αποτέλεσμα να νιώθουν μόνοι.
Μέσα από την περφόρμανς του, διάρκειας ενός χρόνου, που φέρει τον τίτλο “
Save the Date”, θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τη μοναξιά που γεννούν όλοι αυτοί οι χώροι και δη οι διαδικτυακοί, θα επιχειρήσει να αποδείξει ότι αυτή η gay νοοτροπία αποκόπτει τους ανθρώπους από την πραγματική ζωή ενώ θέλει να ασκήσει κριτική στη gay κουλτούρα που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο περιστασιακό σεξ.
Για την ώρα έχει ήδη προγραμματίσει το πρώτο και το τελευταίο ραντεβού του ενώ τα υπόλοιπα ελπίζει να προκύψουν αυθόρμητα χωρίς οργανόγραμμα. Πρόκειται για ένα αρκετό φιλόδοξο σχέδιο που απαιτεί την απόλυτη αφοσίωσή του για έναν ολόκληρο χρόνο αλλά που σύμφωνα με τον ίδιο η περφόρμανς θα πρέπει να έχει διάρκεια για να έχει και νόημα. Στην προσπάθειά του έχει βρει ως χορηγό εταιρεία προφυλακτικών για να προωθήσει μέσα από τη δράση του το ασφαλές σεξ.
Αν η τέχνη έχει όρια και ποια είναι αυτά, είναι μία μεγάλη συζήτηση που δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε λίγες γραμμές. Το σίγουρο είναι ότι ήδη έχουν προκληθεί ποικίλες αντιδράσεις και υπέρ και κατά ενώ μετά από την διεθνή προβολή του εγχειρήματός του, έχει ξεκινήσει ένας διαδικτυακός διάλογος για το «τι είναι τέχνη τελικά;»
* Ο καλλιτέχνης έχει προκαλέσει ξανά στο παρελθόν μέσα από την τέχνη του. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσετε
στο προσωπικό του website.
