Οι Stranglers, επιστρέφουν στην Ελλάδα, 40 χρόνια μετά την ίδρυσή τους και 30 μετά την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας (Rock In Athens Festival)! Οι Jean-Jacques Burnel, Dave Greenfield, Jet Black και Baz Warne θα βρεθούν σε Θεσσαλονίκη (Παρασκευή 22 Μαϊου, Fix Factory of Sound) και Αθήνα (Σάββατο 23 Μαϊου, Fuzz Live Music Club) για δύο greatest hits βραδιές, γεμάτες από τα μοναδικά τραγούδια που τους έκαναν ένα από τα σημαντικότερα και πιο αγαπημένα rock συγκροτήματα εδώ και 4 δεκαετίες!
Οι Stranglers, οι θρυλικοί Men In Black του punk και ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα που ανέδειξε ποτέ η Βρετανική rock’n’roll σκηνή, επιστρέφουν στην Ελλάδα! Έχοντας συμπληρώσει 40 χρόνια πορείας, η παρέα των Jean-Jacques Burnel, Dave Greenfield, Jet Black και Baz Warne θα βρεθεί την Παρασκευή 22 Μαϊου στη Θεσσαλονίκη (Fix Factory of Sound) και το Σάββατο 23 Μαϊου στην Αθήνα (Fuzz Live Music Club) για δύο μεγάλες συναυλίες, γεμάτες από τα τραγούδια που τους έκαναν γνωστούς σε πολλές γενιές μουσικόφιλων, από το 1974 μέχρι σήμερα!
Τις συναυλίες θα ανοίξουν οι BrightSide και οι Moan, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα αντίστοιχα.
Στην Αθήνα, η προπώληση ξεκινάει στα 24 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 27 ευρώ. Στο ταμείο, το βράδυ της συναυλίας, η τιμή θα είναι 30 ευρώ.
Στη Θεσσαλονίκη, η προπώληση ξεκινάει στα 22 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 25 ευρώ. Στο ταμείο, το βράδυ της συναυλίας, η τιμή θα είναι 28 ευρώ.
Διάθεση εισιτηρίων: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανός, Seven Spots, Reload, Media Markt και το www.viva.gr
Χορηγός μετακινήσεων στην Αθήνα: Uber (με τον κωδικό FUZZCLUB η πρώτη διαδρομή δωρεάν – μέχρι 20 ευρώ).
The Stranglers + opening acts (BrightSide και Moan)
Παρασκευή 22 Μαίου 2015,
Fix Factory of Sound (26ης Οκτωβρίου 15, Θεσσαλονίκη / τηλ. 2310 500670 & 2310 504014 / www.fixfactoryofsound.gr)
και
Σάββατο 23 Μαϊου 2015,
Fuzz Live Music Club (Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, Αθήνα, 210 3450817,www.fuzzclub.gr).
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
“Μπορεί πολύ λογικά να αναρωτιέστε τι στην ευχή κάνουμε ακόμα εδώ. Η τελευταία μας περιοδεία, το 2014, ήταν η πιο επιτυχημένη που κάναμε ποτέ, με τα περισσότερα sold out στην καριέρα μας! Κάναμε όλα τα λάθος πράγματα – και τελικά αποδεικνύεται πως ήταν σωστά.”
Τα λόγια του Jean-Jacques Burnel, του εμβληματικού μπασίστα / τραγουδιστή των Stranglers, καταγράφουν την απόλυτη πραγματικότητα για μία μπάντα που αρνείται να το βάλει κάτω, περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες μετά το ξεκίνημά της, συνεχίζοντας να απολαμβάνει μία αμείωτη αναγνώριση, τόσο από τους παλιούς φίλους της όσο και από τις νεώτερες γενιές.
Πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις όπου δεν χρειάζεται να γράψεις πολλά. Ίσως να είναι αρκετή και μόνο η απλή αναφορά ορισμένων τίτλων από τα γνωστότερα τραγούδια που έκαναν τους Stranglers να θεωρούνται ως ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή groups της punk / post punk / new wave σκηνής: “No More Heroes”, “Peaches”, “Golden Brown”, “Nice ‘n’ Sleazy”, “Something Better Change”, “Duchess”, “Strange Little Girl”, “Midnight Summer Dream”, “La Folie”, “European Female”, “Skin Deep”, “No Mercy”, “Always The Sun”, “Let Me Down Easy”, “Nice In Nice”, “Big In America”, “Shakin’ Like A Leaf”, “5 Minutes”, καθώς και οι περίφημες διασκευές τους στα “All Day And All Of The Night” (The Kinks), “96 Tears” (Question Mark & The Mysterians), “Walk On By”(Burt Bacharach / Hal David), μεταξύ άλλων.
Τα περισσότερα από αυτά έχουν κυκλοφορήσει σε singles, χαρίζοντάς τους 23 Top 40 hits στην πατρίδα τους. Ανάλογη επιτυχία είχαν και στα albums, ξεκινώντας από το ιστορικό “Rattus Norvegicus” (1977) και συνεχίζοντας με τα “No More Heroes” (1977), “Black & White” (1978), “The Raven” (1979), “The Gospel According To The Meninblack” (1981), “La Folie” (1981), “Feline” (1983), “Aural Sculpture” (1984), “Dreamtime” (1986), “10” (1990), φτάνοντας μέχρι το εξαιρετικό “Norfolk Coast” (2004) και το πιο πρόσφατο “Giants” (2012).
Όλα αυτά, για μία μπάντα που ξεκίνησε το 1974 στο Guilford του Surrey, αρχικά ως The Guilford Stranglers, για να εξελιχθεί ως ένα από τα μακροβιότερα σύνολα που ξεπήδησαν από την punk rock σκηνή (και από τα πλέον σημαντικά - δίπλα στους Clash, Sex Pistols, Damned), με μία σταθερή επιτυχία σε ολόκληρη την πορεία τους. Ίσως το μυστικό για αυτό, να κρύβεται στο ότι οι Stranglers γρήγορα ξεπέρασαν τα στενά μουσικά όρια του punk, παρότι το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα και η φήμη των ταραχοποιών που τους ακολουθεί από τα πρώτα τους βήματα τους έχει ιστορικά τοποθετήσει ανάμεσα στους υποκινητές και εμπνευστές του συγκεκριμένου μουσικού (και όχι μόνο) κινήματος.
Παρόλα αυτά, η προσέγγισή τους ήταν τέτοια που δύσκολα μπορούσες να τους κατατάξεις σε ένα είδος. Συνήθως χτίζοντας τις μελωδίες με βάση τις γραμμές του Burnel στο μπάσο και τα πλήκτρα του Greenfield, οι Stranglers κατόρθωσαν να συνδυάσουν στοιχεία από το new wave, το gothic rock, ακόμα και το art rock, δημιουργώντας έναν ξεχωριστό ήχο, άμεσα αναγνωρίσιμο και διαφορετικό από κάθε άλλη σύγχρονη με αυτούς μπάντα.
Οι ζωντανές εμφανίσεις τους ήταν πάντοτε εκρηκτικές και συχνά επεισοδιακές. Από τις πρώτες ημέρες, ως support στις περιοδείες των Ramones και της Patti Smith το 1976, μέχρι και τις πιο πρόσφατες sold out περιοδείες τους μέσα στο 2014, δεν πρέπει να έχει βρεθεί άνθρωπος που να μην έχει περάσει καλά σε συναυλία των Stranglers, ακόμα και μετά την αποχώρηση του πρώτου τους τραγουδιστή Hugh Cornwell, το μακρινό 1990. Τα φωνητικά μοιράζονται πλέον ο Jean-Jacques Burnel και ο Baz Warne (πρώην μέλος της punk μπάντας των Toy Dolls), ο οποίος βρίσκεται μαζί τους από το 2000.
Τι να περιμένουμε λοιπόν από τους Stranglers, εν έτει 2015; Ένα σημείωμα από τον Jean-Jacques Burnel, στο site της μπάντας, μας προϊδεάζει αναφέροντας, χαρακτηριστικά, τα εξής:
“Με την ευκαιρία της 40ης επετείου μας, θα ήθελα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να υψώσω το μεσαίο δάχτυλο σε όλους εκείνους που μας είχαν ξεγραμμένους, που μας απέρριψαν, μας κακολόγησαν ή απλά δεν μας γούσταραν. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους που είδαν πέρα από τα σάπια λόγια των κριτικών, που εξήγαγαν τα δικά τους συμπεράσματα αφήνοντας στην άκρη τις προκαταλήψεις των υπολοίπων. Όποιος γελάει τελευταίος, γελάει περισσότερο και δυνατότερα. Τη νέα χρονιά θα κάνουμε πολύ θόρυβο μαζί με τους φίλους μας.”
