Saxon - Οι λεοντόκαρδοι!

Ηγετικό σχήμα της γενιάς του New Wave of British Heavy Metal, οι SAXON ήταν ένα από τα συγκροτήματα που μαζί με τους Iron Maiden και τους Def Leppard, έδωσαν στις αρχές της δεκαετίας του `80 τον καινούργιο ορισμό του σκληρού ήχου. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1977 στο Barnsley από τον τραγουδιστή Biff Byford, τους κιθαρίστες Graham Oliver και Paul Quinn, τον μπασίστα Steve Dawson, και τον ντράμερ Pete Gill.



Αρχικά, το όνομα που είχαν διαλέξει για το σχήμα τους ήταν το επιθετικό και αλήτικο Son of a Bitch, σύντομα όμως κατάλαβαν ότι αν ήθελαν να αποκτήσουν την οποιαδήποτε σχέση με τη μουσική βιομηχανία έπρεπε να συμβιβαστούν με κάτι πιο μετριοπαθές οπότε και κατέληξαν στον τίτλο Saxon…


Παρόλα αυτά, το ξεκίνημα ήταν πολύ δύσκολο, όπως και για τις περισσότερες metal μπάντες της εποχής τους. Οι δισκογραφικές εταιρείες της μετά πανκ Βρετανίας έδειχναν ελάχιστο έως και μηδενικό ενδιαφέρον για το σκληρό ήχο. Τελικά το 1979 κατάφεραν να κυκλοφορήσουν την πρώτη ομώνυμη δισκογραφική τους δουλειά στη γαλλική Carrere Records και ταυτόχρονα αρχίσουν να οργώνουν την Αγγλία ανοίγοντας τις συναυλίες των Motorhead και των Nazareth γεγονός που τους επέτρεψε να χτίσουν την πρώτη βάση πιστών οπαδών. Την επόμενη χρονιά οι Saxon κυκλοφορούν το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους Wheels of Steel. Έχοντας κερδίσει μια κάποια μεγαλύτερη δημιουργική αυτονομία, η μπάντα παρουσιάζει το σκληρό, μεταλλικό της ήχο σε ολόκληρο το μεγαλείο του και ο δίσκος αναγνωρίζεται αμέσως από κοινό και κριτικούς ως ένα από τα διαμάντια του NWOBHM. Η πορεία προς την κορυφή για τους Saxon θα είναι χωρίς επιστροφή.

Μέσα στην επόμενη χρονιά κυκλοφορούν δύο ακόμα άλμπουμ, τα Strong Arm of the Law και Denim and Leather, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζουν τις διαρκείς περιοδείες σε Βρετανία, Ευρώπη και Αμερική δίνοντας εκρηκτικά live shows γεμάτα ένταση, μια συνήθεια που διατηρούν στο 100% ακόμα και σήμερα. Και μολονότι η χρονιά αυτή σημαδεύτηκε από την αποχώρηση του ντράμερ Pete Gill που πήγε στους Motorhead, το σχέδιό τους να κυκλοφορήσουν ένα live album που να περικλείει όλη την ωμή δύναμη των ζωντανών τους εμφανίσεων προχώρησε κανονικά. Και έτσι, εν έτη 1982, εγένετο το The Eagle Has Landed.

Οι SAXON έχουν γίνει πλέον θρύλοι του heavy metal εφάμιλλοι των Iron Maiden και των Whitesnake. Το 1985 με την κυκλοφορία του Innocence Is No Excuse γίνεται άλλο ένα έτος ορόσημο στην καριέρα τους μια και περιείχε σπουδαία κομμάτια που ξέφευγαν όμως από το γνωστό τους ύφος γεγονός που δίχασε λίγο το κοινό τους και φημολογείται ότι οδήγησε και στην αντικατάσταση του Steve Dawson, βασικού συνθέτη του δίσκου από τον Paul Johnson. Η στροφή προς το pop metal που διήρκεσε για τα επόμενα χρόνια μέχρι και το δέκατο στούντιο άλμπουμ τους Solid Ball of Rock του 1990, είναι ίσως το μοναδικό μελανό σημείο στην καριέρα των Saxon. Η μπάντα άργησε να συνειδητοποιήσει πως το δρόμο στην καρδιά του αμερικάνικου κοινού δεν θα τον έβρισκαν προσαρμόζοντας τη μουσική τους στα δικά του ακούσματα αλλά εθίζοντάς τους στις δικές τους μουσικές επιλογές. Έτσι από τις αρχές του `90 η μπάντα επιστρέφει στις βρετανικές της ρίζες και παρουσιάζει το καλύτερο υλικό της εδώ και καιρό. Άλμπουμ σαν τα Forever Free (1992), το εκπληκτικό Dogs of War (1995), το Unleash the Beast (1997) και το Metal Head (1999) αποδεικνύουν ότι οι Saxon δεν έχουν ξεχάσει πώς να βάζουν φωτιά στις κιθάρες τους. Λίγα χρόνια αργότερα ακολουθούν ένα best of με τίτλο Killing Ground (2001) και το Heavy Metal Thunder (2002), καθώς και η πρώτη τους κυκλοφορία σε DVD, The Saxon Chronicles (2003).

Και για να φτάσουμε στο 2004, μόλις λίγες μέρες πριν, στις 20 Σεπτεμβρίου, κυκλοφόρησε το ολοκαίνουριο album Lionheart, που θεματολογικά συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια. Οι Saxon άλλωστε είναι μια καθαρά βρετανική μπάντα, γεγονός που τονίζουν γι’ άλλη μια φορά, μέσω των στίχων και των συνθέσεών τους...

Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου αναφέρεται στο Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο (!), ο οποίος βασίλευσε στην Αγγλία στα τέλη του 12ου αιώνα, ενώ το opening track, με τίτλο “Witchfinder General”, μιλάει για την αληθινή ιστορία ενός κυνηγού μαγισσών το 17ο αιώνα. Σε άλλα κομμάτια, όπως τα “English Man’ O’ War” και “Beyond the grave”, γίνεται λόγος για τη στάση των βρετανών στρατιωτών απέναντι στον πόλεμο, ενώ ιδιαίτερη έμφαση στην όλη ατμόσφαιρα προσφέρει το εντυπωσιακό εξώφυλλο του δίσκου, σχεδιασμένο από τον Paul Raymond Gregory. Ο ίδιος είχε φιλοτεχνήσει και το κλασσικό εξώφυλλο του “Crusader”, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στις Η.Π.Α., το 1984.

Αθάνατα 80ς!!!