Ένα μήνα πριν την έναρξη του Rockwave Festival έγινε σήμερα η παρουσίαση στους δημοσιογράφους. Πρώτη φορά καλεσμένος εκεί κι ο HotStation.gr (και μάλλον τελευταία). Συμπεράσμα: αν η οργάνωση των συναυλιών είναι παρόμοια με αυτήν της συνέντευξης τύπου, ΜΗΝ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ!
Μήπως για να καταλάβετε πρέπει να πάμε όμως λίγο πιο πίσω; Στο τι συμβαίνει και στο τι ισχύει στις συνεντεύξεις τύπου, στους γάμους και στα βαφτίσια; Κάτι που το έχω δει αρκετές φορές και από την πλευρά του διοργανωτή και από την πλευρά του καλεσμένου.. Καλείς κάποιον σε μια εκδήλωση.. Και πέφτει η πρώτη κρίσιμη ερώτηση:
- ΦΑΓΗΤΟ ΘΑ ΕΧΕΙ; (γιατί ρε λυσσάρη δημοσιογράφε – συγγενή – καλεσμένε, δεν έχεις 2 ευρώ να πάρεις ένα σάντουιτς; Πρέπει να σε τραπεζώσουμε κι όλας;)
Δεύτερη (αρκετά κρίσιμη κι αυτή) ερώτηση, αλλά ίσως μπορεί να παρακάμψει την πείνα του λυσσάρη και νηστικού δημοσιογράφου που ψωμολυσσάει στο ρεπορτάζ όλη μέρα –λέμε τώρα-.
- ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ;
Πρόσεξε τι θα απαντήσεις καλέ μου διοργανωτή.. Η σωστή απάντηση είναι 12 με 2 το μεσημέρι.. ΓΙΑΤΙ; Γιατί ο «όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω δημόσιος υπάλληλος ή εισοδηματίας» δημοσιογράφος, θέλει να την κοπανήσει από τον έλεγχο του δυνάστη αφεντικού – εκδότη – αρχισυντάκτη γύρω στις 11 το πρωί και να μην ξαναπατήσει μέχρι την άλλη μέρα.
Τώρα, αν η όλη κατάσταση είναι μεσημέρι και έχει και φαγητό, είσαι ο καλύτερος διοργανωτής! ΕΣΚΙΣΕΣ! Θα έρθουν όλοι! Μπορεί να μην ακούσουν γρι από ότι θα πεις ή θα πουν οι καλεσμένοι σου, αλλά τι στο καλό..; Για αυτό υπάρχουν τα press kits.. Δώσ’ τους ένα word file που θα μπορούν να κάνουν copy – paste στην εφημερίδα τους, στο περιοδικό τους, να διαβάσουν στην εκπομπή τους, δώσε και κάνα gadget να το χαρίσουν στο ανιψάκι τους να κάνουν κι αυτοί το κομμάτι τους, και κάτι θα γίνει και για σένα στα media!
Κι αφού όλα αυτά είναι γνωστά ακόμα και σε μένα άρα και σε διοργανωτές – promoters – και λοιπούς εκλεκτούς φίλους και συνεργάτες, πώς υπέπεσαν οι φίλτατοι της DiDi music και ΣΙΑ σε τόσα πολλά λάθη;
Πάμε στο σήμερα λοιπόν... Με την απαραίτητη εισαγωγή, φυσικά:
Μη όντας δημοσιογράφοι -με την επαγγελματική έννοια- (ευτυχώς δεν ζούμε από αυτό) τα μεσημέρια που γίνονται οι περισσότερες παρουσιάσεις – συνεντεύξεις τύπου – εκδηλώσεις δεν είναι εύκολο να παραστεί κάποιος εκπρόσωπος του site σε αυτές.
Από τις λίγες φορές που συμβαίνει αυτό είδαμε με χαρά στην πρόσκληση για την παρουσίαση του Rockwave ότι η εκδήλωση ξεκινούσε στις 7:00μμ. Δυστυχώς όμως, περιλάμβανε και φαγητό! Έτσι, την ίδια ιδέα να παρεβρεθούν είχαν και άλλοι 100-120 "επαγγελματίες" εκπρόσωποι μέσων (τηλεόρασης – ραδιοφώνου – περιοδικών – κλπ). Οι μόνοι που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΙΔΕΑ από ότι φαίνεται ήταν οι διοργανωτές (Di Di music, Big Star Promotion και η Jose Cuervo) που είχαν κλείσει ένα χώρο με 50 καρέκλες, στον 1ο όροφο του Hard Rock Café στο Σύνταγμα.
Πρόβλημα:
Καλείς και την κουτσή Μαρία (και τον Hot Station.gr) φτάνοντας να μαζέψεις 100+ άτομα σε ένα χώρο που έχεις προβλέψει 30-40 θέσεις. Φρικτό λάθος. Μπορεί να μην είναι μεσημέρι που το προτιμούν για να λουφάρουν, αλλά έχεις τάξει τεκίλες (βλ. χορηγός) και φαγητό. Άρα, θα έρθουν! (άσχετο: όλοι οι καμεραμέν για έναν περίεργο λόγο είναι χοντροί.. ίσως γιατί όλοι οι διοργανωτές αγαπούν την τηλεόραση και άρα πάνε παντού!)
Τι δεν μου άρεσε; (και έφυγα στο μισάωρο)
Ο ήχος.. Η μικροφωνική ήταν για τα μπάζα (άραγε έτσι θα είναι ο ήχος και στο Rockwave); H ένταση του ήχου ήταν απελπιστικά χαμηλή, κι αυτό όταν δούλευαν τα μικρόφωνα.
Ο χώρος. Αν έχεις σκοπό να φέρεις 30 άτομα, κάλεσε 30 άτομα. Αν φοβάσαι ότι θα φας μόνος σου τα καναπεδάκια, ζήτησε επιβεβαίωση για να κάνεις το κουμάντο σου. Αν όμως τελικά καλέσεις 130 άτομα, βρες τον κατάλληλο χώρο. (Και στο terra vibe έτσι θα είναι; Ο ένας πάνω στον άλλον; Η ερώτηση – απάντηση για το parking, «αν κάποιος έρθει με το αυτοκίνητο του έχει να παρκάρει;» «-Ε, πάρτε μας ένα τηλέφωνο πρώτα, να σας βγάλουμε μια άδεια να το βάλεις μέσα» είναι ενδεικτική; Κι όσοι θα έχουν πληρώσει εισιτήριο και δεν γουστάρουν το rockwave bus και το τρένο, θα διποπαρκάρουν στην Εθνική με τα alarm; )
Οι καλεσμένοι. Μεγάλο ποσοστό ζώων, που δεν σέβονται ούτε εσάς, τους οικοδεσπότες τους, που τους καλέσατε, ούτε την υποψία, ότι ο διπλανός τους δεν είναι «επαγγελματίας δημοσιογράφος» και ίσως θέλει να ακούσει τι λένε οι διοργανωτές με την απαίσια μικροφωνική εγκατάσταση. (όχι δεν βρήκα αστείο βλάκα μαλλιά τον τίτλο του Πρωταθλητή της Κυριακής “το πήρε η Παπα-ribo”, και ήρθες και με 45 λεπτά καθυστέρηση).
Η υποδοχή. Πες μια καλησπέρα, μάθε ποιος είναι ο χριστιανός που ήρθε να ακούσει τι έχεις να πεις, ρώτα τον αν χρειάζεται τίποτα. Μπορεί να έχει αιμορροΐδες και να μην μπορεί να κάτσει στα σκαλιά για να σε ακούσει., ίσως θα το εκτιμούσε αν του έβρισκες μια καρέκλα.
Στο φινάλε, για να μην σας κουράζω (αν και δεν έχει να κάνει με το με κούρασαν εμένα) έφυγα αηδιασμένος στο μισάωρο (βασικά στην ώρα θα ήταν, αν είχαν ξεκινήσει στην ώρα τους). Εκανα την έκπληξη! Εκεί που οι υπόλοιποι αδημονούσαν να μην υπάρχουν οι «εξυπνάκηδες» που είχαν απορίες και ερωτήσεις και να ορμήξουν σε ότι φαγώσιμο τους έβγαζαν να χλαπακιάσουν, εγώ μάζεψα τα πραγματάκια μου και πήδηξα 4-5-6 δημοσιογράφους για να φύγω από την κοροϊδία. (που πάει ο βλάκας, αφού τρώμε σε λίγο!!)
Συμπέρασμα – ενημέρωση (προς τους διοργανωτές αυτή τη φορά):
Δεν είμαστε όλοι ζώα που ήρθαν για το φαγητό. Δεν με ενδιαφέρει αν έχεις τυροπιτάκια για 130 άτομα. Με ενδιαφέρει να κάτσω σαν άνθρωπος, να μπορώ να ακούσω τι έχεις να πεις, να μπορώ να κρατήσω σημειώσεις, να τραβήξω φωτογραφίες ή video, να κάνω την δουλειά μου σωστά. Όχι, να πάω βόλτα για τσιγάρο, και να έρθω για τη μάσα αργότερα, όπως μπορεί να έκαναν άλλοι. 'Η να βρω τον κολλητό μου συνάδελφο να συζητήσουμε πως πέρασα το Σαββατοκύριακο και ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα μέχρι "να τελειώσουν οι μαλάκες το μπλα - μπλα".
Με ενδιαφέρει να είσαι προετοιμασμένος. 5-10 λεπτά καθυστέρηση, την καταλαβαίνω, αλλά μισή ώρα είναι πολύ. Το να ξεκρεμάς τελευταία στιγμή το banner του Mad TV για να μην γκρινιάζουν τα άλλα κανάλια που ήρθαν δεν με αφορά να το δω.
Όταν φιλοδοξείς να διοργανώσεις κάτι για μερικές δεκάδες χιλιάδες κόσμου, είναι καλό να δείξεις ότι μπορείς να προβλέψεις προσελεύσεις, θέσεις, εξυπηρέτηση, να χειριστείς γενικότερα εκδηλώσεις που αφορούν απλά μερικές δεκάδες.
Μη βάζεις τον πιτσιρικά που σου έφτιαξε το site (κι ας έφτιαξε και της Shakira) να σου κάνει τον ηχολήπτη, τον computerά, τον παρουσιαστή του press kit, και ότι άλλο μπορεί να χρειαστεί. Υπάρχουν και επαγγελματίες και κοστίζουν περίπου όσο ο ένας δίσκος με καναπεδάκια, ή δύο μπόμπες από τον Βάρσο. Δεν αξίζει τον κόπο; Κι ας μη χορτάσουν κάποιοι;
Από το 1994 που έληξε ο δημοσιογραφική μου ταυτότητα, δεν θεώρησα σκόπιμο να την ανανεώσω. Τελικά, μετά από 11 χρόνια χαίρομαι για αυτό! Μου αρέσει που ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ δημοσιογράφος. Το διαιτολόγιο μου, δεν έχει να κάνει ούτε με την δουλειά μου και ούτε με πού θα με ταΐσουν καλύτερα, και η επιλογή του ενός δεν επηρεάζει το άλλο.
Το μόνο θετικό; Η μία (η δίμετρη καλέ, όχι η αγέλαστη η μελαχρινή) από τις δύο κουκλάρες της Cuervo που με έλουσε με τεκίλα – λεμόνι, μαζί με κάμερες, φωτογραφικές και video. Αλλά, αφού μου το εξήγησε το κορίτσι: ότι δεν πειράζει, ότι ήταν δροσιά, αλλά ω, ναι, και άρωμα, χαλάλι. Καλά που δε μου είπε και γούρι - γούρι - λεφτά θα πάρεις!
Προσωπική απορία (τελευταία, το υπόσχομαι) και επί του ..festival: πόσους αιώνες μας κάνει το άθροισμα των ηλικιών των Twisted Sisters και των Black Sabbath άντε και των ..πιτσιρικάδων Slayer που θα εμφανιστούν τις τελευταίες μέρες;
Μηνάς Λαβάντης
