Επίσημος ορισμός για την «τηλεμεταφορά» δεν υπάρχει, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η μεταφορά ενός αντικειμένου ή ενός ανθρώπου χωρίς τα συμβατικά μέσα που γνωρίζουμε σήμερα. Μέχρι τώρα, οι όποιες παραστάσεις έχουμε περί αυτού προέρχονται από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Για παράδειγμα, στη γνωστή ταινία και σειρά «Σταρ Τρεκ» ένα κομπιούτερ μετέφερε τα μέλη του πληρώματος ενός διαστημοπλοίου από τον έναν πλανήτη στον άλλον αποσυνθέτοντας και επανασυνθέτοντας τα μόρια του ανθρώπινου σώματος... Φαίνεται, όμως, ότι πλησιάζει η ώρα για να γίνει η φαντασία πραγματικότητα και ο «διακτινισμός», όπως αποκαλείται συνήθως, να πάρει... σάρκα και οστά.
Τα κονδύλια που αποφάσισαν να επενδύσουν οι ένοπλες δυνάμεις στις ΗΠΑ για την έρευνα στον τομέα αυτό είναι τεράστια, ενώ ενδιαφέροντα πειράματα γίνονται και στην Κίνα.
Πρωτοπόρος στην έρευνα για την τηλεμεταφορά ανθρώπων και αντικειμένων με τη βοήθεια μηχανημάτων στις ΗΠΑ θεωρείται ο Αμερικανός φυσικός Έρικ Ντέιβις. Σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών στο Όστιν του Τέξας και είναι συντάκτης της έκθεσης «Τηλεμεταφορά - Μελέτη Φυσικής», στην οποία περιγράφει πιθανούς τρόπους μεταφοράς της ύλης σε μεγάλες αποστάσεις με τη βοήθεια κομπιούτερ.
Αυτό που προσπαθεί να πετύχει ο δρ Ντέιβις είναι παρόμοιο με την αποστολή ενός e-mail. Δηλαδή, ένα e-mail αναλύεται και κωδικοποιείται σε δεδομένα που «καταλαβαίνει» ένα κομπιούτερ προκειμένου να σταλεί μέσω Internet και να παραληφθεί από ένα άλλο κομπιούτερ χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Περίπου η ίδια διαδικασία θα ακολουθηθεί, σύμφωνα με τον δρα Ντέιβις, για την τηλεμεταφορά ενός ανθρώπου μελλοντικά.
Αν, λοιπόν, πρέπει να τηλεμεταφερθεί ένα άτομο από την Αθήνα στο Όσλο, για παράδειγμα, το κομπιούτερ που βρίσκεται στην Αθήνα θα μετατρέψει και θα κωδικοποιήσει την ανθρώπινη ύλη σε δεδομένα που μπορούν να μεταφερθούν μέσω ενός δικτύου τύπου Internet στο κομπιούτερ που θα βρίσκεται στο Όσλο. Εκεί τα δεδομένα θα αποκωδικοποιηθούν για να πάρει και πάλι η ύλη την αρχική ανθρώπινη μορφή της.
Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι e-mail για να φύγει από ένα κομπιούτερ στην Αθήνα και να φθάσει στο Όσλο μέσα σε δύο δευτερόλεπτα.
Αυτό το γνωρίζει καλά ο δρ Ντέιβις και οι άλλοι επιστήμονες, οι οποίοι τονίζουν ότι για να τηλεμεταφερθεί ένα ανθρώπινο σώμα σήμερα θα χρειάζονταν τρισεκατομμύρια σκληροί δίσκοι από τους μεγαλύτερους που υπάρχουν στο εμπόριο, προκειμένου να αποθηκεύσουν τα δεδομένα του ανθρώπινου σώματος. Επίσης, η τηλεμεταφορά θα διαρκούσε περίπου δεκατρία δισεκατομμύρια χρόνια με τις ταχύτητες που υπάρχουν σήμερα στο Διαδίκτυο (άραγε με τις Ελληνικές ταχύτητες σε πόσα χρόνια μεταφράζεται αυτό;), ενώ η ενέργεια που θα απαιτούνταν θα ήταν ίση με 330 θερμοπυρηνικές βόμβες ισχύος ενός μεγατόνου. Είναι προφανές ότι θα απαιτηθεί μεγάλη προσπάθεια ακόμα για να υπάρξουν συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Άλλωστε και ο ίδιος ο δρ Ντέιβις τόνιζε πρόσφατα ότι η «κβαντική τηλεμεταφορά» έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμη μέχρι να γίνει πραγματικότητα.
Ωστόσο, το γεγονός και μόνο ότι δαπανώνται μεγάλα κονδύλια και συνεχίζονται τα πειράματα δείχνει τη σημασία που αποδίδεται και την πεποίθηση ότι ο στόχος τελικά θα επιτευχθεί.
Τόσο ο Ντέιβις όσο και άλλοι επιστήμονες εκτιμούν ότι τέτοιου είδους έρευνες πρέπει να γίνονται, όσο φανταστικές κι αν ακούγονται, με το σκεπτικό ότι κάποια μέρα πολλά πράγματα που σήμερα είναι ανεφάρμοστα θα είναι εφικτά.
Άλλωστε, ειδικοί στον χώρο της κβαντικής φυσικής εκτιμούν ότι η εφαρμογή της τηλεμεταφοράς ανθρώπων και αντικειμένων θα είναι εφικτή σε μερικές δεκαετίες από σήμερα, εφόσον ανακαλυφθούν τα απαραίτητα νέα υλικά και οι νέες τεχνολογίες που απαιτούνται για ένα τόσο μεγάλο άλμα στον χώρο της φυσικής.
Όσο για τα χρήματα, που το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ διαθέτει σε τέτοιες έρευνες, είναι μεν πολλά, αλλά οι περισσότεροι αναλυτές λένε ότι αξίζει τον κόπο, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Καλύτερα να μπορούμε πρώτα εμείς και μετά οι Κινέζοι». Όπως προκύπτει από επίσημα έγγραφα της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, ο Ντέιβις εργάστηκε πάνω σε ένα μυστικό πρόγραμμα τηλεμεταφοράς ανθρώπων και αντικειμένων τα τελευταία τρία χρόνια.
Σήμερα συνεχίζει την προσωπική του έρευνα για την τηλεμεταφορά για λογαριασμό του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών και δηλώνει ενθουσιασμένος με την πρόοδο που έχει γίνει τελευταία από άλλους συναδέλφους του σε αυτόν τον τομέα.
Το βασικό ζητούμενο στην έρευνα για την τηλεμεταφορά είναι πώς θα μεταφερθεί ένα αντικείμενο από έναν χώρο σε έναν άλλο, χωρίς να υπάρξει παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα. Στην Κίνα έχουν γίνει επιτυχημένες προσπάθειες να μεταφερθεί ένα σπιρτόκουτο ή και έντομα από ένα δωμάτιο στο διπλανό μέσω της σκέψης. Η τηλεμεταφορά του σπιρτόκουτου έγινε από άτομα, κυρίως παιδιά, με ειδικά πνευματικά χαρίσματα.
Του Στεφάνου Φωτίου από το myworld.gr