Ο όρος “Art Brut” είναι συνώνυμος του “Outsider Art”, “Περιθωριακή Τέχνη” - σε ελεύθερη μετάφραση – και χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποια καλλιτεχνικά έργα που δημιουργούνται εκτός των ορίων της “επίσημης” και “κοινώς αποδεκτής” κουλτούρας. Οι δημιουργοί τους βρίσκονται έξω από το mainstream κύκλωμα, είναι συχνά αυτοδίδακτοι και τόσο αντισυμβατικοί που, ορισμένες φορές, η συγκεκριμένη ορολογία ταυτίζεται με τη δουλειά κάποιων τροφίμων ψυχιατρικών ιδρυμάτων.


“My little brother just discoverer rock and roll / There’s a noise in his head and he’s out of control”…. Είναι οι χαρακτηριστικοί στίχοι από το refrain του “My Little Brother”, ενός από τα highlights του ντεμπούτου album των Art Brut, “Bang Bang Rock And Roll”, το οποίο θεωρήθηκε – και, όντως, ήταν – ένα από τα καλύτερα του 2005. Έχοντας πλέον ένα καινούργιο δισκογραφικό συμβόλαιο και λίγο πριν μπουν στο studio για να ολοκληρώσουν τη νέα τους δουλειά που, σύμφωνα με τις προβλέψεις του βρετανικού Τύπου, θα τους τοποθετήσει στις κορυφαίες θέσεις της αναζωογονημένης indie σκηνής, οι Art Brut επισκέπτονται για πρώτη φορά την Αθήνα. Ένα live το οποίο, όπως τα περισσότερα που θα φιλοξενηθούν φέτος στο Gagarin 205 Live Music Space, δικαιολογεί απόλυτα τη φράση “δείτε το τώρα που συμβαίνει!”

Η βραδιά θα ξεκινήσει με τους Αθηναίους Liarbirds, ένα σχετικά καινούργιο συγκρότημα, αποτελούμενο από μουσικούς που προέρχονται από ορισμένα γνωστά και καλά pop σύνολα, όπως οι Pillow και οι Matisse.


ΟΙ ART BRUT, Ο EDDIE ARGOS ΚΑΙ Ο JARVIS COCKER

Ο όρος “Art Brut” είναι συνώνυμος του “Outsider Art”, “Περιθωριακή Τέχνη” - σε ελεύθερη μετάφραση – και χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποια καλλιτεχνικά έργα που δημιουργούνται εκτός των ορίων της “επίσημης” και “κοινώς αποδεκτής” κουλτούρας. Οι δημιουργοί τους βρίσκονται έξω από το mainstream κύκλωμα, είναι συχνά αυτοδίδακτοι και τόσο αντισυμβατικοί που, ορισμένες φορές, η συγκεκριμένη ορολογία ταυτίζεται με τη δουλειά κάποιων τροφίμων ψυχιατρικών ιδρυμάτων.

Κατά συνέπεια, η εξήγηση που δίνει ο Eddie Argos, τραγουδιστής των Art Brut, όσον αφορά στο γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο όνομα για το group του, μοιάζει πειστική: “Ήθελα να περιγράψω, με.... πλάγιο τρόπο, ότι οι μουσικοί της μπάντας μου μοιάζουν με ψυχασθενείς που δε ξέρουν να παίζουν!” Ο ίδιος, από τη μεριά του, δε γνωρίζει να παίζει κάποιο όργανο αλλά η εκκεντρική παρουσία και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του, έτσι όπως εκφράζεται επί σκηνής, σε συνδυασμό με τους πανέξυπνους, χιουμοριστικούς και, συχνά, ειρωνικούς στίχους που γράφει έκαναν το NME να αναρωτηθεί αν “αυτός ο τύπος είναι ο νέος Jarvis Cocker.”

Όμως και οι bandmates του, όπως ο Eddie παραδέχεται πρόσφατα, έχουν.... βελτιωθεί: “Πλέον, έχουν μάθει να παίζουν. Ίσως να πρέπει να αλλάξουμε το όνομά μας σε.... Art Naif!”

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΟΙ ART GOBLINS ΚΑΙ ΟΙ.... MANIC STREET PREACHERS!

Η σύντομη ιστορία των Art Brut ξεκίνησε το Μάϊο του 2003, όταν ο Eddie, πρώην goth (!!) και φανατικός θαυμαστής του Jonathan Richman και του Vincent Van Gogh, γνωρίστηκε με τον κιθαρίστα Chris Chinchilla σε ένα party στο Λονδίνο. Σχημάτισαν το group, σχεδόν αστραπιαία, “στρατολογώντας” αρχικά τον κιθαρίστα Ian Catskilkin και, ακολούθως, τη Γερμανίδα μπασσίστρια Frederica “Freddie” Feedback και τον, επίσης Γερμανό, drummer Mikey B. Δύο, περίπου, χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2005, ο Chinchilla θα αποχωρήσει από το συγκρότημα, για προσωπικούς λόγους, δίνοντας τη θέση του στον Jasper Future, πρώην μέλος των Art Goblins, μιας μπάντας από το Bournemouth την οποία είχε σχηματίσει ο Eddie Argos (“παίζοντας”…. ηλεκτρική σκούπα στα live τους) κατά τη διάρκεια της προ–Art Brut καριέρας του. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνεται και η συμμετοχή του στο εφήμερο project των Welsh Elephant, οι οποίοι έγιναν σχετικά γνωστοί χάρη στο underground hit “Fuck The M.S.P.”, προφανώς αφιερωμένο στους Manic Street Preachers, με ένα refrain το οποίο απευθύνεται στον μπασσίστα της δημοφιλούς Βρετανικής μπάντας με.... χαρακτηριστικό τρόπο.... “Nicky Wire Can Suck My Cock!”

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ

Όπως και οι συνοδοιπόροι τους από την περιοχή του New Cross, Bloc Party, οι Art Brut ξεκίνησαν να πάιζουν σε διάφορα μέρη, σε ολόκληρο το Λονδίνο, τα οποία έκλειναν μόνοι τους, χωρίς τη μεσολάβηση κάποιου ατζέντη ή manager. Ηχογράφησαν ένα demo, με τίτλο “Brutlegs”, που τράβηξε την προσοχή της Rough Trade, η οποία αμέσως τους πρότεινε να κόψει σε single το “Formed A Band”, ένα από τα κομμάτια που περιέχονται σε αυτό.

Πραγματικά, λίγο καιρό μετά και συγκεκριμένα το Μάρτιο του 2004, το single κυκλοφόρησε προκαλώντας έντονη αίσθηση στους κύκλους του Βρετανικού Μουσικού Τύπου, μεγάλο μέρος του οποίου είχε ήδη εντοπίσει τους Art Brut από τις live εμφανίσεις τους.

“Formed a band! / Formed a band! / Look at us, we formed a band!”…. θριαμβολογεί ο Eddie Argos στο refrain, σαρκάζοντας την αυτάρεσκη pop “αριστοκρατία” αλλά και – κυρίως – την ίδια του τη μπάντα. “We’re gonna be the band that writes the song that makes Israel and Palestine get along / We’re gonna write a song as universal as Happy Birthday”, συνεχίζει λίγο παρακάτω, καταλήγοντας στο “we’re going to play it eight weeks in a row on Top Of The Pops!”

ΟΙ ART BRUT ΣΤΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ CHARTS

Βέβαια, η πραγματικότητα ήταν λίγο διαφορετική. Το “Formed A Band” έφτασε μέχρι το νο 52 του Βρετανικού chart, πουλώντας κάτι παραπάνω από 5.000 αντίτυπα. Όμως το συγκρότημα άρχισε να τραβάει, όλο και περισσότερο, την προσοχή κοινού και κριτικών. Τα μικρά τοπικά gigs διαδέχτηκε η παρουσία τους σε ένα μεγάλο festival στη Σουηδία, όπου έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από το συγκεντρωμένο πλήθος. Πιστό στο πνεύμα του group ήταν το ευτράπελο συμβάν με έναν ντόπιο δημοσιογράφο, ο οποίος – παρά την ιδιαίτερη σπουδή του να τους πάρει συνέντευξη – είχε προετοιμάσει όλες του τις ερωτήσεις βασιζόμενος στην λανθασμένη εντύπωση πως οι Art Brut είναι από το, πάντα της μόδας, Manchester. Μικρό το κακό, βέβαια, αν εξαιρέσουμε το ότι κάθησαν και τον άκουγαν, πιθανότατα απορημένοι, να τους συγκρίνει με τους Sultans Of Ping!

Λίγο καιρό μετά, τους προτάθηκε η θέση του support στην επερχόμενη περιοδεία των, ήδη mega stars στη Βρετανία, Razorlight, την οποία δε μπόρεσαν να αποδεχτούν λόγω έλλειψης χρημάτων. Το νερό, όμως, είχε μπει πια στο αυλάκι. Σε μια συναυλία τους βρέθηκαν στη σκηνή μαζί με τον, εκ των “ηρώων” του Argos, Les “Fruitbat” Carter, των Carter The Unstoppable Sex Machine, ενώ το single τους βρέθηκε σε πολλές λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς του 2004, τη στιγμή που το Blender, το δεύτερο σημαντικότερο – τουλάχιστον από τα πιο γνωστά – μουσικό περιοδικό των ΗΠΑ, τους ανακήρυττε ως την καλύτερη Βρετανική μπάντα ανάμεσα σε εκείνες που δεν έχουν συμβόλαιο με δισκογραφική.

Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, οι Art Brut πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν και το δεύτερο single τους, “Modern Art / My Little Brother”, αυτή τη φορά σε μία άλλη γνωστή ανεξάρτητη εταιρεία, την Fierce Panda, προσφέροντάς της την υψηλότερη θέση που κέρδισε ποτέ δίσκος υπό την ετικέτα της, φτάνοντας στο νο 49 των UK Charts. Τα εξώφυλλα του 7ιντσου ήταν όλα σχεδιασμένα στο χέρι από τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος, με τη συνδρομή ορισμένων οπαδών τους.

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ART BRUT ΚΑΙ Ο.... HARRY POTTER!

Σε αυτόν τον, συνεχώς διευρυνόμενο, κύκλο των θαυμαστών τους περιλαμβάνονται, πλέον, ονόματα όπως αυτά των Libertines, Graham Coxon, Long Blondes, Prozak, Hope Of The States, British Sea Power, καθώς και εκείνο του Daniel Radcliffe, του νεαρού ηθοποιού που ενσαρκώνει τον Harry Potter στις υπερεπιτυχημένες ταινίες που μεταφέρουν στην οθόνη τις περιπέτειες του μικρού μάγου, ο οποίος δηλώνει φανατικός φίλος της μουσικής τους. Σε όλους αυτούς μπορούμε να προσθέσουμε και τον Bez, αυτή την “θρυλική” μορφή της brit pop και Manchester σκηνής, ο οποίος, ενθουσιασμένος από τη μπάντα και, πιθανότατα, ενθυμούμενος τις παλιές καλές ημέρες όταν συνόδευε χορεύοντας τους μεγάλους Happy Mondays, προσπάθησε να ανέβει στη σκηνή, κατά τη διάρκεια μιας live εμφάνισης των Art Brut. Ήταν τόσο λιώμα που δεν τα κατάφερε, παρά την προσπάθεια που κατέβαλε ο κιθαρίστας Catskilkin για να τον βοηθήσει....

BANG BANG ROCK & ROLL

Μετά από όλα αυτά, ήταν μάλλον φυσιολογικό το να γίνει δεκτό με τα κολακευτικότερα σχόλια το ντεμπούτο album τους, “Bang Bang Rock’n’Roll”. Μεγαλοφυές, άγριο, κεφάτο, συνδύασε την ωμή ενέργεια των Sex Pistols και την, εν γένει, lo-fi αισθητική του με το αρτίστικο νεύρο των Franz Ferdinand, αποτελούμενο από μια σειρά στιβαρούς indie / pop / punk μικρούς ύμνους των τριών ακόρντων, οι οποίοι συνοδεύονται και από ορισμένους από τους πιο αυθεντικά χιουμοριστικούς και απολαυστικά ειρωνικούς στίχους που μπορεί να ακούσει κάποιος από ένα σύγχρονο συγκρότημα.

“I can’t stand the sound, of the, Velvet Underground (White Light, White Heat)”, τραγουδάει ο Argos στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, για να συνεχίσει ομολογώντας “Haven’t read the NME in so long, don’t know what genre we belong / Popular culture, no longer applies to me” στο “Bad Weekend”, ενώ λίγο αργότερα εξιστορεί τις δυσκολίες που προκαλεί η.... δυσλειτουργία της στύσης στο “Rusted Guns Of Milan”, λέγοντας χαρακτηριστικά, “I know I can / It doesn’t mean that I don’t love you, one more try with me above you”, καταλήγοντας με την δήλωση / διαπίστωση.... “I’m fine when I am with my own hand / Never use my Rusted gun of Milan.” Η καυστικότητα των στίχων τους και η a-la Mark E. Smith εκφορά τους από τον Eddie Argos είναι δύο από τους βασικούς λόγους που οι δημοσιογράφοι συχνά θεωρούν τους Fall ως βασική πηγή έμπνευσης των Art Brut, παρότι οι ίδιοι δηλώνουν πως έχουν πιο πολύ να κάνουν με τους indie θρύλους των 80’s, Half Man Half Biscuit και τους αντίστοιχους των 90’s, Pulp.

ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ (ΑΠΟ ΤΟ MOJO ΣΤΟ SONIK)

Όπως προαναφέραμε, τo album απέσπασε τρομερές κριτικές από, σχεδόν, το σύνολο του Μουσικού Τύπου. Το Mojo έγραψε πως “κάθε γενιά χρειάζεται τους αντίστοιχους των Art Brut (4/5)”, το Uncut τους χαρακτήρισε “έξυπνα ανατρεπτικούς (4/5)”, το NME θεώρησε πως “εκφράζουν το DIY όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι (7/10)”, το Playlouder ξεκαθαρίζει πως πρόκειται για “το αποτέλεσμα μιας ατόφιας ιδιοφυίας”, το συνήθως δύσκολο Pitchforkmedia το βαθμολογεί με.... 8,9/10, ενώ η “δική μας” Λένα Σαϊτάνη το τοποθέτησε στο νο 1 της λίστας με τα καλύτερα του 2005, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sonik.

ΝΕΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΚΑΙ ALBUM

Η φετινή χρονιά, πέρα από τα πολλά και επιτυχημένα live shows, επέφερε κι ένα ολοκαίνουργιο δισκογραφικό συμβόλαιο για το συγκρότημα, αυτή τη φορά με την Mute UK, για λογαριασμό της οποίας θα κυκλοφορήσει το επόμενο, δεύτερο album των Art Brut, πιθανότατα, στις αρχές του 2007, αν καταφέρουν να τηρήσουν τα deadlines που τους δόθηκαν, πράγμα στο οποίο – όπως ομολογούν οι ίδιοι – δεν είναι και ιδιαίτερα καλοί....

Μέχρι τότε, όπως έγινε γνωστό, θα κυκλοφορήσουν ένα split single με τους - συνοδοιπόρους τους, μαζί με τους Spinto Band, στην πρόσφατη περιοδεία τους, We Are Scientists – όπου τα δύο συγκροτήματα θα διασκευάσουν το καθένα από ένα τραγούδι του άλλου! Οι τελευταίοι διάλεξαν το “Bang Bang Rock’n’Roll”, ενώ οι Art Brut επέλεξαν το “The Great Escape”, το οποίο, όπως δήλωσαν, θα παρουσιάσουν σε μια εννιάλεπτη εκτέλεση. Με δυο λόγια, κατά.... έξι λεπτά μακρύτερη από την αυθεντική! Ο Keith Murray, frontman των We Are Scientists, εξέφρασε την.... “ανησυχία” του, λέγοντας πως “το τι γίνεται σε αυτά τα έξι extra λεπτά, κανείς δε μπορεί να ξέρει. Αν πειράξουν το αγαπημενο μας τραγούδι θα τους.... κόψω σε κομματάκια!”

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ GAGARIN 205

Όλα δείχνουν πως οι Art Brut θα μας προσφέρουν μία αξέχαστη βραδιά, σε αυτή την πρώτη επίσκεψή τους στην Αθήνα. Θα εμφανιστούν την Πέμπτη, 2 Νοεμβρίου, στο Gagarin 205 Live Music Space, στο πλαίσιο μιας σειράς συναυλιών νέων συγκροτημάτων, που αποτελούν το μέλλον αυτού που ονομάζουμε σύγχρονο rock’n’roll, οι οποίες δεν είναι απαραίτητο να γίνονται – σχεδόν.... υποχρεωτικά – την Παρασκευή ή το Σάββατο. Καιρός να “ζωντανέψει” ουσιαστικά η, καλλιτεχνικά και αισθητικά, κουρασμένη καθημερινότητα της πρωτεύουσας....

Η εμφάνιση ενός τόσο “καυτού” ονόματος, αποτελεί το ιδανικό έναυσμα για κινητοποιηθούν οι φίλοι της σύγχρονης μουσικής. Οι Art Brut είναι ένα group που βρίσκεται στα πρόθυρα της καθολικής αναγνώρισης, πιθανότατα ένα από εκείνα που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον των μουσικόφιλων μέσα στο 2007.

Η σύνθεση τους είναι η εξής:
Eddie Argos – φωνητικά
Jasper Future – κιθάρα

Ian Catskilkin – lead κιθάρα
Freddy Feedback – μπάσσο
Mikey B – drums

THE LIARBIRDS

Οι Liarbirds σχηματίστηκαν στην Αθήνα, στα τέλη του 2002, και, μετά από ελάχιστα live (συμπεριλαμβανομένου κι αυτού με τους Hidden Cameras στο Αν πρόπερσι) και αλλεπάλληλες αλλαγές μελών, κατέληξαν το φθινόπωρο του 2005 στην εξής σύνθεση: Γιώργος (φωνή-κιθάρα), Jamie (φωνή-κιθάρα), Δημήτρης (κιθάρα), Γιάννης (μπάσο), Groovy (πλήκτρα) και Άκης (τύμπανα).

Με ροκ αναφορές, αναζητούν το τέλειο ποπ τραγούδι καθώς και τους δρόμους για να φτάσει το τελευταίο στα αυτιά όσων ενδιαφέρονται. Φήμες λένε πως ανέκαθεν αγαπούσαν τους Beach Boys, τους Beastie Boys, τους Soft Boys και τους cowboys! Δισκογραφικά θα τους βρείτε, ως τώρα, μόνο σε συλλογή της Grabber rec., με εγχώρια αγγλόφωνα συγκροτήματα, σε ένα mix του τραγουδιού τους A House In Mexico. Ευχή τους να περάσουν ένα μεγάλο μέρος του 2006 μεταξύ σκηνής και studio...

Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 21:00 και εισιτήρια προπωλούνται, προς 22 ευρώ, στα δισκοπωλέια Metropolis, το Ticket House (Πανεπιστημίου 42, εντός στοάς), το i-ticket.gr (όπου γίνονται και τηλεφωνικές κρατήσεις στο 801 11 60000 και, από κινητό, στο 210 6786000, για αγορά μόνο με πιστωτική κάρτα) και το Ticket Point, το box office της Astra στο κέντρο της Αθήνας (σύντομα κοντά σας). Στο ταμείο, το βράδυ της συναυλίας, η τιμή θα είναι 27 ευρώ.