H ψυχολογία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς / Metro
Τετάρτη, 04 Ιούλ 2007 @ 03:00
Editorial : Σημείωμα του εκδότη
Πριν λίγο καιρό είχα την ..τύχη να κυκλοφορήσω για λίγες μέρες σε καθημερινή βάση και σε ώρες αιχμής στο κέντρο της Αθήνας και για το λόγο αυτό χρησιμοποιήσα το μετρό. Συγκέντρωσα λοιπόν τα σημαντικότερα συμπεράσματα – απορίες – κριτικές που μου δημιουργήθηκαν και με ..πνίγουν! Εδώ μπορείτε να βρείτε έναν μικρό οδηγό επιβίωσης για να κάνετε την ζωή σας ευκολότερη στις καθημερινές σας μετακινήσεις, αρκεί να μπορείτε να είστε και να φερθείτε σαν κάφρος!
Τα αγαθά, κοποις κτώνται!
No Pain - No Gain!
Adriaaaaaaan....!
Rocky Balboa - 1976 - Rocky
Τα αγαθά, κοποις κτώνται!
No Pain - No Gain!
Adriaaaaaaan....!
Rocky Balboa - 1976 - Rocky
Απορία
Καταρχήν, γιατί στο Μοναστηράκι, οι σκάλες που ανεβαίνουν για Αθηνάς κάνουν έναν θόρυβο που –παρότι το θυμάμαι- κάθε φορά νομίζω πως κάπου δέρνουν ένα σκυλί;
Τακτικές για να περνάς καλά στο μετρό, ή έστω λίγο καλύτερα από τους υπόλοιπους (και να νιώθεις ανώτερος)
H Αναμονή
Περιμένοντας στο Μετρό πηγαίνεις πάντα στην αντίθετη πλευρά από αυτή που σε βγάζουν οι σκάλες. Ετσι υποθετικά, υπάρχουν λιγότεροι επιβάτες που περιμένουν, και άρα, περισσότερες πιθανότητες για σένα να βρεις να κάτσεις. Βέβαια, όπως και να έχει μένεις σε εγρήγορση.. Ακόμα κι αν κάθεσαι σε καρεκλίτσα περιμένοντας, με το που ακούς το τρένο που έρχεται, σηκώνεσαι και πας μπροστά από όλους αυτούς που περιμένουν στην αποβάρθρα και ειδικά αυτούς που περίμεναν πριν από σένα.
(Παρενθεση: Πάντα, μα πάντα, πρέπει να έχεις στην φάτσα σου μια γκριμάτσα ενόχλησης, νεύρων, και τσαντίλας. Στο στυλ «μην τολμήσει να μου μιλήσει κανείς, εγώ είμαι ένας αριστοκράτης, που ξέπεσα σήμερα στο μετρό, και αυτό είναι αρκετό για να σφάξω τον πρώτο που θα με πρσβάλει απλά και μόνο κοιτώντας με». Κλείνει η παρένθεση)
Το τρένο φτάνει..
Την ώρα που τα βαγόνια κυλούν αργά μπροστά σας εσείς τα σκανάρετε με το έμπειρο μάτι σας (και όχι με το άλλο, το ζαβό) ένα – ένα, εντοπίζοντας τις άδειες θέσεις. Σταματάει.. Ελλίσεστε γρήγορα και αθόρυβα μπροστά και από τον τελευταίο που ίσως είχε ξεμείνει να περιμένει το τρένο μπροστά σας, και ορμάτε στο βαγόνι με το που ανοίξουν οι πόρτες.. Αυτό σας δίνει ένα προβάδισμα σε σχέση με τους ηλίθιους που περιμένουν να φύγουν οι επιβάτες που θέλουν να κατέβουν.
Φροντίζετε μέχρι να μπείτε, να μην αφήσετε κανέναν να βγει. Οσο περισσότερο μπούγιο υπάρχει στις πόρτες από κόσμο που θέλει να βγει και να μπει αφού μπείτε, τόσο περισσότερο χρόνο κερδίζετε για να καβαντζώσετε την θέση που είχατε εντοπίσει. Γιατί μπορεί να προηγείστε αλλά ίσως υπάρχουν κι άλλοι έξυπνοι (όσο φυσικά σαν και εσάς) στις υπόλοιπες πόρτες του μετρό, να προκαλούν μπερδεψούρα.
Εδώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις αναλόγως με το αποτέλεσμα που πετύχατε και πόσο καλά εφαρμόσατε τα παραπάνω...:
Σενάριο πρώτο:
βρίσκετε να καθίσετε.
Αν έχετε τσάντα, πράγματα, σακάκια, κλπ, τα βάζετε στην διπλανή θέση (αν είναι ελεύθερη) ή μπροστά στα πόδια σας, αλλά πολύ μπροστά και οπωσδήποτε ΟΧΙ κάτω από αυτά.. Αυτό θα εμποδίσει τους κάφρους που θα σκεφτούν να θελήσουν να κάτσουν δίπλα σας ή απέναντι σας να το τολμήσουν χωρίς να σας παρακαλέσουν να πάρετε τα πράγματα σας.
Το επιθυμητό είναι να πάνε να κάτσουν οπουδήποτε αλλού εκτός από δίπλα σας, τουλάχιστον όχι μέχρι να εξαντληθούν όλες οι άλλες θέσεις του τρένου.
Βγάζετε την τσάμπα εφημερίδα που είχατε πάρει κατά την είσοδο σας στο μετρό και αρχίζετε να διαβάζετε. Διατηρείτε την γκριμάτσα που έχουμε πει, αφού είναι πιθανόν κάποιος να σεβαστεί την ανάγνωση σας και να μην σας διακόψει για να σας ζητήσει να μαζέψετε τις σακούλες, τσάντα, σακάκι, ομπρέλα ή οτι άλλο έχετε παρατήσει δεξιά αριστερά.
Η ανάγνωση οφείλει να συνεχιστεί μέχρι τον σταθμό που θα κατέβετε, ενώ δεν ξεχνάτε να γυρνάτε τις σελίδες καταλαμβάνοντας με τις κινήσεις σας τον μεγαλύτερο δυνατό χώρο και έκταση (για τους ίδιους λόγους με παραπάνω).
Σενάριο δεύτερο:
Δεν βρήκατε να κάτσετε..
...Γιατί βρέθηκαν άλλοι παλιάνθρωποι που δεν σέβονται την θέση σας, την κοινωνική σας τάξη, το τι φάγατε χθες το βράδυ, καθώς και ποιος/ποια σας χαμογέλασε τις προάλλες στο Envy..
!!! Δεν μας πιάνει πανικός!!!
Σκανάρετε το χώρο με τα νέα δεδομένα. Εντοπίζετε τους πιο «αδύναμους κρίκους», άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση και ανασφάλειες. Επίσης, προπαθείτε να βρείτε κι αυτούς που φαίνονται ότι θα κατέβουν σύντομα. Σε αυτούς ακριβώς πάτε και κάθεστε από πάνω τους.
Αν πρόκειται για τους αδύνατους χαρακτήρες, τους κοιτάτε έντονα, με ενοχλημένη φάτσα (μοιάζει με την default) χωρίς όμως να τους δείχνετε τι ακριβώς είναι αυτό το τόσο ενοχλητικό πάνω τους (ή κάτω τους – το κάθισμα σας, που κακώς επέλεξαν να κάτσουν εκείνοι).
Σημαντικότατο:
Aν είχατε εντοπίσει κάποιον που περίμενε στην ίδια στάση με σας αλλά βρήκε να καθίσει, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τον αφήσετε να κάτσει. Εντοπίζετε κάποιον γερούλη, γριούλα, μαμά με μωρό (που να είναι μακρυά όμως από τον «αδύνατο κρίκο σας») και φωνάζετε επιδεικτικά: «ΔΕΝ ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, Η ΚΥΡΙΑ, Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;»
Αν δεν κάνει κανείς κίνηση το ξαναφωνάζετε (βάζετε και κανένα «ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ») και μετά περνάτε στο «τσκ τσκ τσκ τσκ» ... Αν είστε τυχερός/η ίσως σηκωθούν παραπάνω από ένας, η μπορεί να σηκωθεί και ο αδύνατος κρίκος σας, οπότε κάθεστε! Πάντως, κάποιος θα χάσει την θέση του, και αυτό θα σας κάνει να αισθανθείτε πολύ καλύτερα.
Αν είστε στην περίπτωση που εσείς κάθεστε και κάποιος φωνάζει την γνωστή ατάκα, χρησιμοποιείτε το κόλπο της εφημερίδας. Είστε πολύ προσηλωμένος για να καταλάβετε τι συμβαίνει στο βαγόνι, κι όταν πλέον είστε σίγουρος ότι έκατσε ο ασθενής και οδοιπόρος, τότε κατεβάζετε με ενδιαφέρον την εφημερίδα και κάνετε μια ελαφριά κίνηση, ότι μόλις καταλάβατε τι συμβαίνει και ήσασταν δήθεν πρόθυμοι να προσφέρετε την θέση σας (ίσως στη περίπτωση αυτή να βοηθάει και ένα ακουστικό hands free όπου εκείνη την ώρα του συμπεριφέρεστε σαν walkman.. κουνάτε ρυθμικά το κεφάλι, κρατώντας το πάντα χαμηλωμένο όμως).
Προσοχή !!! Mη σηκωθείτε εντελώς!!!
Kαραδοκούν οι αρχάριοι που ίσως σας έχουν περάσει για «αδύνατο κρίκο».
Σενάριο τρίτο:
Οχι απλά δεν βρίσκετε θέση, αλλά το τρένο είναι γεμάτο με κόσμο και με ορθίους.
Βρίσκετε έναν στύλο, κατά προτίμηση μπροστά στην πόρτα, και ξαπλώνετε πάνω του. Προσέξτε, ακόμα κι αν έχετε κύφωση ή λόρδωση, πρέπει να κάνετε τα αδύνατα δυνατά ώστε να ισιώσετε και να καταλάβετε όλο το μήκος του στύλου – χειρολαβής. Οταν τα ζώα που πίστεψαν ότι είναι άξια να συνταξιδέψουν μαζί σας δουν ότι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ τούμπας σε φρενάρισμα ή να βρουν άλλη χειρολαβή, θα αποφασίσουν να σας δώσουν τον απαραίτητο χώρο για να συνυπάρξετε με την αξιοπρέπεια και την λιτή πολυτέλεια που σας αξίζει.
Αν κάποιος άσχετος προσπαθήσει να κρατηθεί από την χειρολαβή – σαιζ λονγκ σας, κοιτάτε το χέρι του/της με την γκριμάτσα που έχουμε εξηγήσει και παραπάνω.. Και φυσικά, αν επιμείνει, πρόκειται για μια μάχη που θα κρατήσει σε όλη την διαδρομή. Οποιος απομακρυνθεί πρώτος έχει χάσει. Και η τάξη σας όπως και η εφυία σας δεν σας επιτρέπει να είστε εσείς.
Το τρένο φτάνει στον σταθμό που κατεβαίνετε.
Το βαγόνι που έχετε μπει όπως και η θέση στην πόρτα κλάσματα πριν αυτή ανοίξει είναι πολύ σημαντική. Φυσικά, ειδικά αν κάθεστε, παίρνετε την pole position την τελευταία στιγμή, σπρώχνοντας όλους όσους δεν παραμερίζουν από μόνοι τους για να περάσει η αφεντιά σας.
Πρόβλημα 1: ενημερωτικά είσαι ΚΟΤΑ (και δεν σου αξίζει να διαβάζεις αυτον τον οδηγό, αλλά δε βαριέσαι.. στο συγχωρούμε και θα προσπαθήσουμε να σε βελτιώσουμε). Πας από τις κυλιόμενες σκάλες (αυτό σημαίνει ότι είσαι κότα, θα δεις παρακάτω).
Βγαίνεις με ρυθμό πρωταθλητή βάδην (δεν τρέχεις αλλά βαδίζεις τρελά γρήγορα και ανόητα) για να φτάσεις πρώτος στην ΧΡΥΣΗ κυλιόμενη. Αυτή είναι η σκάλα που περνάει 2 ορόφους μαζί και είναι για τους γαμάτους και τους cool ενώ η άλλη που είναι 2 σκάλες για 2 ορόφους είναι για τους losers, γιατί περπατάνε από την μία μέχρι την επόμενη.
Hint:
όλοι οι καραγκιόζηδες που θέλουν να ανέβουν στην χρυσή σκάλα, κάνουν ένα μοιραίο λάθος.. Την προσεγγίζουν από την πλευρά που τους άφησε το τρένο. Ετσι, λοιπόν, για να δείξετε και την υψηλότερη νοημοσύνη σας από τα υπόλοιπα ζώα με τα οποία συνευρίσκεστε και αν το βαγόνι σας δεν είναι κοντά στην χρυσή σκάλα (γεγονός που θα σας έδινε ένα προβάδισμα), περνάτε στην απέναντι πλευρά και ανεβαίνεται στην σκάλα από την άλλη πλευρά του σταθμού που περιμένουν τα λιγότερο κορόιδα.
Σωστός τρόπος / Non Πρόβλημα 2 (μόνο για την πραγματική «άρεια φυλή του μετρό»):
Το Ανσανσέρ
Με γρήγορο βήμα, και την συγκεκριμένη έκφραση ενόχλησης και βαθύτατου προβληματισμού και εκνευρισμού κατευθύνεστε στο ανσανσερ των αναπήρων και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα βοηθούσε μια δόση «δεν ξέρεις τι πρόβλημα μπορεί να έχω εγώ βρε αδιάκριτε και δεν μπορώ να πάω από τις σκάλες» εκφράσεως στο πρόσωπο (χωρίς να φανερώνετε ότι η απάντηση είναι «οι σκάλες είναι για τους losers και τα κορόιδα»).
Με το κόλπο του ανσανσερ μάλιστα, κερδίζετε ένα πολύ σημαντικό προβάδισμα σε σχέση με το υπόλοιπο κοπάδι στην περίπτωση που μεταβιβάζεστε σε κάποιο λεωφορείο. Φυσικά θα πρέπει να έχετε και εκεί μια θέση να κάτσετε γιατί μόνο τα ζώα ταξιδεύουν όρθια και επίσης, εφόσον πληρώνετε το ίδιο εισιτήριο και κάποιοι πρέπει να κάτσουν και άλλοι να είναι όρθιοι, ας είστε στους κάποιους και όχι στους άλλους. Με αυτό το τρόπο κάνετε και καλύτερη απόσβεση του εισιτηρίου σας.
Κάπου εδώ θα σας αφήσω.. Αν δεν καταφέρετε να βελτιώσετε έστω και κατά ελάχιστα την εμπειρία σας αφού έχετε διαβάσει αυτόν τον μικρό θησαυρό / οδηγό επιβίωσης, είστε άξιοι της τύχης σας, και σίγουρα ανάξιοι να είστε αναγνώστης αυτού του editorial..
Φτου σας, ντροπή σας και στα τσακίδια!
Τουλάχιστον, αφήνετε περισσότερο χώρο σε μας που το αξίζουμε να το απολαμβάνουμε! Μηνάς Λαβάντης
Υ.Σ. Ζητούνται εθελοντές για να δημιουργηθεί το αντίστοιχο εκπαιδευτικό DVD του άρθρου με δραματοποιημένα παραδείγματα του παραπάνω υλικού.
Καταρχήν, γιατί στο Μοναστηράκι, οι σκάλες που ανεβαίνουν για Αθηνάς κάνουν έναν θόρυβο που –παρότι το θυμάμαι- κάθε φορά νομίζω πως κάπου δέρνουν ένα σκυλί;
Τακτικές για να περνάς καλά στο μετρό, ή έστω λίγο καλύτερα από τους υπόλοιπους (και να νιώθεις ανώτερος)
H Αναμονή
Περιμένοντας στο Μετρό πηγαίνεις πάντα στην αντίθετη πλευρά από αυτή που σε βγάζουν οι σκάλες. Ετσι υποθετικά, υπάρχουν λιγότεροι επιβάτες που περιμένουν, και άρα, περισσότερες πιθανότητες για σένα να βρεις να κάτσεις. Βέβαια, όπως και να έχει μένεις σε εγρήγορση.. Ακόμα κι αν κάθεσαι σε καρεκλίτσα περιμένοντας, με το που ακούς το τρένο που έρχεται, σηκώνεσαι και πας μπροστά από όλους αυτούς που περιμένουν στην αποβάρθρα και ειδικά αυτούς που περίμεναν πριν από σένα.
(Παρενθεση: Πάντα, μα πάντα, πρέπει να έχεις στην φάτσα σου μια γκριμάτσα ενόχλησης, νεύρων, και τσαντίλας. Στο στυλ «μην τολμήσει να μου μιλήσει κανείς, εγώ είμαι ένας αριστοκράτης, που ξέπεσα σήμερα στο μετρό, και αυτό είναι αρκετό για να σφάξω τον πρώτο που θα με πρσβάλει απλά και μόνο κοιτώντας με». Κλείνει η παρένθεση)
Το τρένο φτάνει..
Την ώρα που τα βαγόνια κυλούν αργά μπροστά σας εσείς τα σκανάρετε με το έμπειρο μάτι σας (και όχι με το άλλο, το ζαβό) ένα – ένα, εντοπίζοντας τις άδειες θέσεις. Σταματάει.. Ελλίσεστε γρήγορα και αθόρυβα μπροστά και από τον τελευταίο που ίσως είχε ξεμείνει να περιμένει το τρένο μπροστά σας, και ορμάτε στο βαγόνι με το που ανοίξουν οι πόρτες.. Αυτό σας δίνει ένα προβάδισμα σε σχέση με τους ηλίθιους που περιμένουν να φύγουν οι επιβάτες που θέλουν να κατέβουν.
Φροντίζετε μέχρι να μπείτε, να μην αφήσετε κανέναν να βγει. Οσο περισσότερο μπούγιο υπάρχει στις πόρτες από κόσμο που θέλει να βγει και να μπει αφού μπείτε, τόσο περισσότερο χρόνο κερδίζετε για να καβαντζώσετε την θέση που είχατε εντοπίσει. Γιατί μπορεί να προηγείστε αλλά ίσως υπάρχουν κι άλλοι έξυπνοι (όσο φυσικά σαν και εσάς) στις υπόλοιπες πόρτες του μετρό, να προκαλούν μπερδεψούρα.
Εδώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις αναλόγως με το αποτέλεσμα που πετύχατε και πόσο καλά εφαρμόσατε τα παραπάνω...:
Σενάριο πρώτο:
βρίσκετε να καθίσετε.
Αν έχετε τσάντα, πράγματα, σακάκια, κλπ, τα βάζετε στην διπλανή θέση (αν είναι ελεύθερη) ή μπροστά στα πόδια σας, αλλά πολύ μπροστά και οπωσδήποτε ΟΧΙ κάτω από αυτά.. Αυτό θα εμποδίσει τους κάφρους που θα σκεφτούν να θελήσουν να κάτσουν δίπλα σας ή απέναντι σας να το τολμήσουν χωρίς να σας παρακαλέσουν να πάρετε τα πράγματα σας.
Το επιθυμητό είναι να πάνε να κάτσουν οπουδήποτε αλλού εκτός από δίπλα σας, τουλάχιστον όχι μέχρι να εξαντληθούν όλες οι άλλες θέσεις του τρένου.
Βγάζετε την τσάμπα εφημερίδα που είχατε πάρει κατά την είσοδο σας στο μετρό και αρχίζετε να διαβάζετε. Διατηρείτε την γκριμάτσα που έχουμε πει, αφού είναι πιθανόν κάποιος να σεβαστεί την ανάγνωση σας και να μην σας διακόψει για να σας ζητήσει να μαζέψετε τις σακούλες, τσάντα, σακάκι, ομπρέλα ή οτι άλλο έχετε παρατήσει δεξιά αριστερά.
Η ανάγνωση οφείλει να συνεχιστεί μέχρι τον σταθμό που θα κατέβετε, ενώ δεν ξεχνάτε να γυρνάτε τις σελίδες καταλαμβάνοντας με τις κινήσεις σας τον μεγαλύτερο δυνατό χώρο και έκταση (για τους ίδιους λόγους με παραπάνω).
Σενάριο δεύτερο:
Δεν βρήκατε να κάτσετε..
...Γιατί βρέθηκαν άλλοι παλιάνθρωποι που δεν σέβονται την θέση σας, την κοινωνική σας τάξη, το τι φάγατε χθες το βράδυ, καθώς και ποιος/ποια σας χαμογέλασε τις προάλλες στο Envy..
!!! Δεν μας πιάνει πανικός!!!
Σκανάρετε το χώρο με τα νέα δεδομένα. Εντοπίζετε τους πιο «αδύναμους κρίκους», άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση και ανασφάλειες. Επίσης, προπαθείτε να βρείτε κι αυτούς που φαίνονται ότι θα κατέβουν σύντομα. Σε αυτούς ακριβώς πάτε και κάθεστε από πάνω τους.
Αν πρόκειται για τους αδύνατους χαρακτήρες, τους κοιτάτε έντονα, με ενοχλημένη φάτσα (μοιάζει με την default) χωρίς όμως να τους δείχνετε τι ακριβώς είναι αυτό το τόσο ενοχλητικό πάνω τους (ή κάτω τους – το κάθισμα σας, που κακώς επέλεξαν να κάτσουν εκείνοι).
Σημαντικότατο:
Aν είχατε εντοπίσει κάποιον που περίμενε στην ίδια στάση με σας αλλά βρήκε να καθίσει, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τον αφήσετε να κάτσει. Εντοπίζετε κάποιον γερούλη, γριούλα, μαμά με μωρό (που να είναι μακρυά όμως από τον «αδύνατο κρίκο σας») και φωνάζετε επιδεικτικά: «ΔΕΝ ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, Η ΚΥΡΙΑ, Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;»
Αν δεν κάνει κανείς κίνηση το ξαναφωνάζετε (βάζετε και κανένα «ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ») και μετά περνάτε στο «τσκ τσκ τσκ τσκ» ... Αν είστε τυχερός/η ίσως σηκωθούν παραπάνω από ένας, η μπορεί να σηκωθεί και ο αδύνατος κρίκος σας, οπότε κάθεστε! Πάντως, κάποιος θα χάσει την θέση του, και αυτό θα σας κάνει να αισθανθείτε πολύ καλύτερα.
Αν είστε στην περίπτωση που εσείς κάθεστε και κάποιος φωνάζει την γνωστή ατάκα, χρησιμοποιείτε το κόλπο της εφημερίδας. Είστε πολύ προσηλωμένος για να καταλάβετε τι συμβαίνει στο βαγόνι, κι όταν πλέον είστε σίγουρος ότι έκατσε ο ασθενής και οδοιπόρος, τότε κατεβάζετε με ενδιαφέρον την εφημερίδα και κάνετε μια ελαφριά κίνηση, ότι μόλις καταλάβατε τι συμβαίνει και ήσασταν δήθεν πρόθυμοι να προσφέρετε την θέση σας (ίσως στη περίπτωση αυτή να βοηθάει και ένα ακουστικό hands free όπου εκείνη την ώρα του συμπεριφέρεστε σαν walkman.. κουνάτε ρυθμικά το κεφάλι, κρατώντας το πάντα χαμηλωμένο όμως).
Προσοχή !!! Mη σηκωθείτε εντελώς!!!
Kαραδοκούν οι αρχάριοι που ίσως σας έχουν περάσει για «αδύνατο κρίκο».
Σενάριο τρίτο:
Οχι απλά δεν βρίσκετε θέση, αλλά το τρένο είναι γεμάτο με κόσμο και με ορθίους.
Βρίσκετε έναν στύλο, κατά προτίμηση μπροστά στην πόρτα, και ξαπλώνετε πάνω του. Προσέξτε, ακόμα κι αν έχετε κύφωση ή λόρδωση, πρέπει να κάνετε τα αδύνατα δυνατά ώστε να ισιώσετε και να καταλάβετε όλο το μήκος του στύλου – χειρολαβής. Οταν τα ζώα που πίστεψαν ότι είναι άξια να συνταξιδέψουν μαζί σας δουν ότι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ τούμπας σε φρενάρισμα ή να βρουν άλλη χειρολαβή, θα αποφασίσουν να σας δώσουν τον απαραίτητο χώρο για να συνυπάρξετε με την αξιοπρέπεια και την λιτή πολυτέλεια που σας αξίζει.
Αν κάποιος άσχετος προσπαθήσει να κρατηθεί από την χειρολαβή – σαιζ λονγκ σας, κοιτάτε το χέρι του/της με την γκριμάτσα που έχουμε εξηγήσει και παραπάνω.. Και φυσικά, αν επιμείνει, πρόκειται για μια μάχη που θα κρατήσει σε όλη την διαδρομή. Οποιος απομακρυνθεί πρώτος έχει χάσει. Και η τάξη σας όπως και η εφυία σας δεν σας επιτρέπει να είστε εσείς.
Το τρένο φτάνει στον σταθμό που κατεβαίνετε.
Το βαγόνι που έχετε μπει όπως και η θέση στην πόρτα κλάσματα πριν αυτή ανοίξει είναι πολύ σημαντική. Φυσικά, ειδικά αν κάθεστε, παίρνετε την pole position την τελευταία στιγμή, σπρώχνοντας όλους όσους δεν παραμερίζουν από μόνοι τους για να περάσει η αφεντιά σας.
Πρόβλημα 1: ενημερωτικά είσαι ΚΟΤΑ (και δεν σου αξίζει να διαβάζεις αυτον τον οδηγό, αλλά δε βαριέσαι.. στο συγχωρούμε και θα προσπαθήσουμε να σε βελτιώσουμε). Πας από τις κυλιόμενες σκάλες (αυτό σημαίνει ότι είσαι κότα, θα δεις παρακάτω).
Βγαίνεις με ρυθμό πρωταθλητή βάδην (δεν τρέχεις αλλά βαδίζεις τρελά γρήγορα και ανόητα) για να φτάσεις πρώτος στην ΧΡΥΣΗ κυλιόμενη. Αυτή είναι η σκάλα που περνάει 2 ορόφους μαζί και είναι για τους γαμάτους και τους cool ενώ η άλλη που είναι 2 σκάλες για 2 ορόφους είναι για τους losers, γιατί περπατάνε από την μία μέχρι την επόμενη.
Hint:
όλοι οι καραγκιόζηδες που θέλουν να ανέβουν στην χρυσή σκάλα, κάνουν ένα μοιραίο λάθος.. Την προσεγγίζουν από την πλευρά που τους άφησε το τρένο. Ετσι, λοιπόν, για να δείξετε και την υψηλότερη νοημοσύνη σας από τα υπόλοιπα ζώα με τα οποία συνευρίσκεστε και αν το βαγόνι σας δεν είναι κοντά στην χρυσή σκάλα (γεγονός που θα σας έδινε ένα προβάδισμα), περνάτε στην απέναντι πλευρά και ανεβαίνεται στην σκάλα από την άλλη πλευρά του σταθμού που περιμένουν τα λιγότερο κορόιδα.
Σωστός τρόπος / Non Πρόβλημα 2 (μόνο για την πραγματική «άρεια φυλή του μετρό»):
Το Ανσανσέρ
Με γρήγορο βήμα, και την συγκεκριμένη έκφραση ενόχλησης και βαθύτατου προβληματισμού και εκνευρισμού κατευθύνεστε στο ανσανσερ των αναπήρων και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα βοηθούσε μια δόση «δεν ξέρεις τι πρόβλημα μπορεί να έχω εγώ βρε αδιάκριτε και δεν μπορώ να πάω από τις σκάλες» εκφράσεως στο πρόσωπο (χωρίς να φανερώνετε ότι η απάντηση είναι «οι σκάλες είναι για τους losers και τα κορόιδα»).
Με το κόλπο του ανσανσερ μάλιστα, κερδίζετε ένα πολύ σημαντικό προβάδισμα σε σχέση με το υπόλοιπο κοπάδι στην περίπτωση που μεταβιβάζεστε σε κάποιο λεωφορείο. Φυσικά θα πρέπει να έχετε και εκεί μια θέση να κάτσετε γιατί μόνο τα ζώα ταξιδεύουν όρθια και επίσης, εφόσον πληρώνετε το ίδιο εισιτήριο και κάποιοι πρέπει να κάτσουν και άλλοι να είναι όρθιοι, ας είστε στους κάποιους και όχι στους άλλους. Με αυτό το τρόπο κάνετε και καλύτερη απόσβεση του εισιτηρίου σας.
Κάπου εδώ θα σας αφήσω.. Αν δεν καταφέρετε να βελτιώσετε έστω και κατά ελάχιστα την εμπειρία σας αφού έχετε διαβάσει αυτόν τον μικρό θησαυρό / οδηγό επιβίωσης, είστε άξιοι της τύχης σας, και σίγουρα ανάξιοι να είστε αναγνώστης αυτού του editorial..
Φτου σας, ντροπή σας και στα τσακίδια!
Τουλάχιστον, αφήνετε περισσότερο χώρο σε μας που το αξίζουμε να το απολαμβάνουμε! Μηνάς Λαβάντης
Υ.Σ. Ζητούνται εθελοντές για να δημιουργηθεί το αντίστοιχο εκπαιδευτικό DVD του άρθρου με δραματοποιημένα παραδείγματα του παραπάνω υλικού.
Για να δημιουργήσετε έναν σύνδεσμο σε αυτό το άρθρο και να το αναφέρετε / εμφανίσετε στο δικό σας blog/ιστολόγιο, website, άρθρο ή όπου αλλού θέλετε, μπορείτε να κάνετε copy & paste τον παρακάτω HTML κώδικα:
Θα εμφανίζεται ως εξής: H ψυχολογία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς / Metro
|