Το Songs Of An Other, ηχογραφήθηκε στην Αθήνα τον περασµένο Οκτώβριο και αποτελεί την τρίτη δισκογραφική συνεργασία της ECM µε την Ελληνίδα τραγουδίστρια και τους Primavera en Salonico. Υπήρξε το αποτέλεσµα της περιπέτειας συλλογής τραγουδιών από την Αρµενία, τη Σερβία, το Καζακστάν τη Νότια Ιταλία, την Ελλάδα, και τέλος, ενός ύµνου του 16ου αιώνα που προέρχεται από την εβραϊκή παράδοση.

Και εδώ οι ενορχηστρώσεις είναι του Κώστα Βόµβολου µε τη συµµετοχή όλου του γκρουπ. Ανακαλύπτοντας εκείνα τα σηµεία που στοιχειοθετούν την ενότητα των διαφορετικών µουσικών παραδόσεων η Σαβίνα Γιαννάτου εξερευνά περιοχές όπου η αυτοσχεδιαστική φωνητική τεχνική συγκλίνει µε την ιδιοσυγκρασία του παραδοσιακού τραγουδίσµατος.

Το αυτοσχεδιαστικό επίπεδο στο Songs Of An Other είναι υψηλότερο από αυτό στο Sumiglia, του 2004 και η ωριµότητα του γκρουπ παραπάνω από προφανής. Έχοντας κάνει µεγάλες περιοδείες τη τελευταία 4ετία, ο ήχος του γκρουπ είναι σφριγηλός και ελεύθερος. ∆ιαχωρισµοί ανάµεσα στους jazz µουσικούς και τους παραδοσιακούς οργανοπαίκτες δεν υφίστανται πλέον. Κάθε µουσικός είναι απόλυτα ενεργός στο να διαµορφώνει και να εµπλουτίζει τη µουσική. «Aν ξεκινάς να αυτοσχεδιάζεις, πηγαίνεις πάντα κάπου αλλού, όπως όταν µια σκέψη σου σε πάει κάπου, χωρίς προφανείς συνειρµούς», λέει η Γιαννάτου. «Σε αυτή την επιλογή του υλικού φαίνεται η έµφαση που έχει δοθεί στα ρυθµικά στοιχεία και τις περίεργες µελωδίες, και νοµίζω αυτά τα στοιχεία ενθαρρύνουν τις αυτοσχεδιαστικές ιδέες».

Τραγούδια αγάπης και θρησκευτικά τραγούδια, φιλοσοφικοί διαλογισµοί, νανουρίσµατα, τραγούδια της δουλειάς, τραγούδια του αποχωρισµού και της επιστροφής. Το Μαρούλι από την Κάλυµνο είναι ένα παραδοσιακό τραγούδι των σφουγγαράδων, το Adio Amore είναι τραγούδι της συγκοµιδής της ελιάς και το Omar hashem Leyakoyv είναι ένα εβραϊκό τραγούδι του 16ου αιώνα. Και επιπλέον δύο ελληνικά τραγούδια O Γιάννης και ο ∆ράκος, που περιγράφει έναν θρύλο και η Περπερούνα ένα τραγούδι- επίκληση για βροχή. Στο πρώτο εµφανίζεται ο Κώστας Θεοδώρου στο ακουστικό µπάσο και στο δεύτερο ένας ρυθµός µε καλίµπα προστίθεται στην ελληνική µελωδία µε αναφορά τη παράδοση του Burundi.

«∆εν υπάρχουν όρια απέναντι στην καταγωγή του µουσικού υλικού» λέει η Σαβίνα. Πολλές από τις επιλογές –περισσότερο διαισθητικά απ’ ότι συστηµατικά ή εννοιολογικά– έγιναν, ακούγοντας εκατοντάδες παραδοσιακούς σκοπούς απ’ όλο τον κόσµο, από το αρχείο του Χάρη Λαµπράκη, του ερµηνευτή του νέι, που είναι µουσικολόγος. Ήµουν απλά ανοιχτή σ’ ότι τραβούσε τη προσοχή µου». Οι επιλογές της κέντρισαν τον Κώστα Βόβµολο να βρει τρόπους ώστε οι διασκευές να αξιοποιούν όλες τις ερµηνευτικές δυνατότητες των Primavera en Salonico. Κι ενώ το Sumiglia, σκέφτεται, ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας δίσκος αυτοσυγκράτησης, επικεντρώνοντας στην αφήγηση των τραγουδιών, το Songs of An Other αντίθετα, είναι πολύ πιο κοντά σε µια ανοιχτή, ελεύθερη αίσθηση, σ’ ένα πέταγµα… «Στην προηγούµενη ηχογράφηση αναρωτιόµαστε: τί είναι αυτό που θέλει να πει το τραγούδι; Εδώ απλά λέµε: πάµε να παίξουµε!».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ANJA LECHNER, U.T. GANDHI - Melos


Το Melos είναι η συνέχεια της συνεργασίας που ξεκίνησε ανάµεσα στη γερµανίδα τσελίστα Anja Lechner και τον έλληνα πιανίστα Βασίλη Τσαµπρόπουλο µε το Τραγούδια, Ύµνοι και Χοροί, το 2004. Η συνεργασία αυτή, που βασιζόταν σε διασκευές πάνω σε συνθέσεις του G.I. Gurdjieff, έριξε φως στη µουσική του ελληνο-αρµένιου φιλόσοφου, κάνοντάς την να αναπνεύσει µε νέους τρόπους. Περιείχε επίσης και συνθέσεις του Βασίλη Τσαµπρόπουλου, προτείνοντας έτσι ένα πολύχρωµο µωσαϊκό βασισµένο στη βυζαντινή µουσική παράδοση. Η συνεργασία κέρδισε την επιδοκιµασία κριτικών και κοινού, ταξίδεψε στα κλασικά τσαρτς ανά τον κόσµο, οργανώνοντας παράλληλα, µεγάλες παγκόσµιες περιοδείες.

Η νέα αυτή συνεργασία περιλαµβάνει και πάλι συνθέσεις του Τσαµπρόπουλου και του Gurdjieff, η αναλογία ωστόσο είναι διαφορετική. Αυτή τη φορά οι συνθέσεις του Τσαµπρόπουλου διαγράφουν το τόξο πάνω στο οποίο κινούνται οι τρεις συνθέσεις του Gurdjieff που είναι τα: Tibetan Dance, Sayyid Dance και Reading From A Sacred Book. Η αίσθηση ότι η Ελλάδα είναι µια πύλη για την ανατολή εδώ είναι παρούσα, οι βυζαντινοί ύµνοι και πάλι στην αναφορά, µε περισσότερο χώρο για πιο εκφραστικές ερµηνείες. Παρότι ο Τσαµπρόπουλος και η Lechner είναι κατ’ εξοχήν κλασικοί ερµηνευτές, έχουν µια υπολογίσιµη εµπειρία στον αυτοσχεδιασµό: αρχής γενοµένης, από τη προηγούµενη συνεργασία τους, όπου ο αυτοσχεδιασµός ήταν το κλειδί µέσα από το οποίο οι µουσικοί βυθίστηκαν στην εσώτερη πλευρά του κόσµου του συνθέτη. Το εύλογο επόµενο βήµα, γίνεται στο Melos. Οι ισχυρές µελωδίες του Τσαµπρόπουλου, ακόµα πιο ανοιχτές στη πρόκληση του αυτοσχεδιασµού από τον πυρήνα-ντουέτο, επαυξάνονται από τη παρουσία ενός τρίτου µουσικού του ιταλού ντράµερ U.T. Gandhi, που προσθέτει λεπτεπίλεπτες σκιάσεις και δονήσεις, διανθίζει τη µουσική, ωθώντας την µε ευγένεια ένα βήµα µπροστά.