Τουλάχιστον δύο ταινίες μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας όπου ο πρωταγωνιστής (καμιά φορά κι η παρέα του) γινόταν μικροσκοπικός και με ένα εξίσου μικροσκοπικό υποβρύχιο έμπαινε στο ανθρώπινο σώμα, ταξιδεύοντας στις αρτηρίες, τις φλέβες, τα ζωτικά όργανα έχοντας μια εικόνα του σώματος αυτού από μέσα! Εε, λοιπόν, ίσως ήρθε η ώρα να γίνει η φαντασία πραγματικότητα (για την ώρα χωρίς τον μικροσκοπικό άνθρωπο και την παρέα του). Αυστραλοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι μπόρεσαν να κατασκευάσουν έναν κινητήρα τόσο μικρό που θα μπορούσε να κινήσει ένα αντίστοιχα μικροσκοπικό υποβρύχιο / ρομπότ μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Μια πιθανή εφαρμογή ενός τέτοιου εγχειρήματος θα μπορούσε να ήταν η θεραπεία ατόμων που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο (όπως στην αντίστοιχη ταινία πχ του 1966 με την Raquel Welch).

Ο κινητήρας αυτός έχει πλάτος 1/4 του χιλιοστού (0.25mm) διαστάσεις που τον καθιστούν τον μικρότερο αυτήν τη στιγμή στον κόσμο.. Αν το τελικό όχημα / ρομπότ εφοδιαστεί με μια μικροκάμερα θα μπορέσει τηλεχειριζόμενο να μεταδώσει εικόνες ζωτικής σημασίας στη χειρουργική ομάδα. Η ακόμα, να αφαιρέσει ιστό για βιοψία, ή να χορηγήσει φάρμακα σε μεμονωμένα όργανα ή σημεία του σώματος που τα χρειάζονται περισσότερο, αποφεύγοντας συνολικότερες παρενέργειες.

Το εγχείρημα ήδη έχει αρχίσει να παίρνει μορφή στο εργαστήριο και το μικροσκοπικό ρομπότ απέκτησε ήδη όνομα. Και το όνομα αυτού Πρωτέας (Proteus), εμπευσμένο από το όνομα του μικροσκοπικού υποβρυχίου της ταινίας Fantastic Voyage του 1966. Εχει ήδη δοκιμαστεί στο "κολύπμι σε ανθρώπινο αίμα" στο εργαστήριο, έχει πλάτος μικρότερο από δύο τρίχες μαζί, και βρίσκεται στο πανεπιστήμιο Monash  της Μελβούρνης.  Στόχος είναι να δοκιμαστεί πώς είναι κατάλληλο και για τις στενότερες αρτηρίες του εγκεφάλου, ενώ ο κινητήρας του είναι ήδη αρκετά ισχυρός ώστε να μπορεί να υπερνικά την ροή του ανθρώπινου αίματος.

Το μοτέρ του λειτουργεί πιεζοηλεκτρικά (όπως και οι γνωστοί μας αναπτήρες χωρίς πέτρα και μπαταρίες), και δεν έχει προπέλα, αλλά μια ουρά (σαν μαστίγιο) η οποία ουστιστικά το βοηθάει να "κολυμπά" κινούμενη μερικές χιλάδες φορές το δευτερόλεπτο. Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο ιός του Ε-coil (υπεύθυνος για τις τροφικές δηλητηριάσεις), από όπου αντιγράφτηκε εξάλλου το σύστημα της κίνησης.

Ο καθηγητής James Friend που ηγείται της έρευνας, αναφέρει: "Είναι λιγότερο ευπαθές, ευκολότερο στο χειρισμό και 70% μικρότερο από οτιδήποτε παρόμοιο σχέδιο έχει υλοποιηθεί μέχρι τώρα. Σκοπός μας είναι να βοηθήσει ώστε να σωθούν ανθρώπινες ζωές, αφού θα είναι πλέον ευκολότερο να πλησιάσουμε σημεία και όργανα του σώματος τα οποία ακόμα και χειρουργικά δεν είναι δυνατό να προσεγγιστούν."