Ο Usher εν έτει 2004 με εκείνον του 2008 δεν είχαν πολλά κοινά στοιχεία εκτός από την πολύ καλή φωνή. Κατά διαστήματα μέτρια beats στο «Here I Stand», συμμετοχές που δεν του ταίριαζαν σε καμία περίπτωση και μία στρατηγική στην προώθηση του δίσκου που αν μη τι άλλο κρίνεται κάτι παραπάνω από αρνητική. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο συγκεκριμένος τραγουδιστής έχει δύο κλασσικά R&B albums, ατέλειωτα hits και έχει σπάσει ιστορικά ρεκόρ πωλήσεων. Ακούστηκαν πολλά για τις λάθος επιλογές του όσον αφορά το management, όμως όλα αυτά δεν λένε τίποτα στον κόσμο που έχει την εξής ερώτηση: Έχει επιστρέψει ο άλλοτε βασιλιάς της R&B σε υψηλό μουσικό επίπεδο;

Όταν πρωτοάκουσα το «Hey Daddy (Daddy’s Home)» είχα την ελπίδα ότι ίσως ζήσουμε φέτος μια δυναμική επάνοδο του Usher. Κολλητική παραγωγή από τους The Runners, που εξασφαλίζει μία καλή πορεία στα αμερικάνικα ραδιόφωνα. Η άστοχη επιλογή του Plies (!) σαν bonus συμμετοχή στο τραγούδι, συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό να θαφτεί το κομμάτι και στο τέλος να έχουμε ένα videoclip χωρίς τον γνωστό rapper. Αδικημένο τραγούδι μεν, highlight του «Raymond v. Raymond» δε, που συνοδεύεται από ένα καλό opener ( Monstar) και μία φοβερή μπαλάντα ( «There Goes My Baby» ). Το τελευταίο το επιμελήθηκε ο Jim Jonsin, που σε κάνει να εύχεσαι να συνεχίσει στο ίδιο ρυθμό ο ήχος. Η συνέχεια όμως σε αφήνει με την ευχή, αφού ακολουθούν μετριότατες jump off δημιουργίες, με αναλώσιμα beats και επώνυμες συνεργασίες (Ludacris, Niki Minaj και Will.I.Am) που δεν μπορούν να ανεβάσουν τον πήχη. Άμα εξαιρέσω το πρώτο κομμάτι που ανέφερα, οτιδήποτε ανεβάζει στροφές σε αυτό το album όσον αφορά ταχύτητα και ρυθμό, πέφτει απότομα σε ποιοτικό επίπεδο.

Ναι, δεν είναι μυστικό ότι ο Usher απέδιδε πάντα καλύτερα σε ρομαντικά τραγούδια, όμως είχε και καταπληκτικές στιγμές με «Yeah», «U Remind Me», ακόμα και με «Love In This Club». Γι αυτό και παραμένει ένας γρίφος οι επιλογές μερικών παραγωγών, όταν στο αμέσως επόμενο 20λεπτο υπάρχει μία αισθητή καλυτέρευση σε όλους τους τομείς. «Foolin Around», «Papers» και «Makin Love» δείχνουν τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει ο R&B performer καθόλη την διάρκεια της δισκογραφικής δουλειάς του, από την στιγμή που δεν είχε ένα δεύτερο «U Don’t Have To Call». Όταν η ατμόσφαιρα γέρνει προς το ερωτικό μέρος, αναδεικνύονται οι φωνητικές του δυνατότητες σε τεράστιο βαθμό. Άλλωστε, φαίνεται ότι σε όσες περιπτώσεις πάει κάτι στραβά ή όταν δεν πετυχαίνει κάποια δημιουργία, φταίνε όλα τα άλλα εκτός από τα χαρισματικά του φωνητικά. Μέσα σ’ όλη αυτή την εναλλαγή που υπάρχει ανάμεσα σε «skip» και «repeat», ήταν θετικό που άκουσα ένα από τα πιο γοργά τραγούδια να αποδίδει τόσο μουσικά, όσο και η συμμετοχή που είχε («Guilty» με τον T.I. στα raps). Το τελικό πόρισμα που βγαίνει από το «Raymond v. Raymond» είναι αρκετά εύκολο….

…και ας υπάρχουν πολλά συν και πλην. Είναι ένα πολύ καλό CD όταν αναφερόμαστε στα χαλαρά tunes. Σαν σύνολο θα μπορούσε να πετάει, εάν δεν είχε τόσα fillers που χαλάνε την ατμόσφαιρα όποτε μπαίνει σε μία ευθεία ο δίσκος. Αυτό είναι και το μεγάλο μειονέκτημα του Usher σε αντίθεση π.χ. με τον συνάδελφο του R.Kelly, που γράφει πάντα μόνος του την μουσική στο μεγαλύτερο μέρος των projects του. Είναι πιο δύσκολο να προσαρμόσεις τον ήχο πάνω στο στυλ σου όταν παίρνεις πολλά beats από πολλούς διαφορετικούς παραγωγούς. Αυτό άλλοτε δουλεύει εξαιρετικά ( «Confessions», 2004 ) και σε άλλες περιπτώσεις τρενάρει την συνοχή ενός δίσκου. Θα βρείτε πολλά τραγούδια που θα απολαύσετε σε αυτά τα 62 λεπτά και σίγουρα θα εντυπωσιαστείτε σε αρκετές στιγμές από τον κύριο Raymond όταν έχει το μικρόφωνο στα χέρια του. Για να επιστρέψει όμως στην πολύ υψηλή λίγκα του παρελθόντος θα χρειαστεί καλύτερη επιλογή στο ηχητικό επίπεδο που θα τον πλαισιώνει. Ώστε να αποκτήσει και πάλι την διάρκεια και το βάθος που είχαν τα περασμένα albums του.χρειαστεί καλύτερη επιλογή στο ηχητικό επίπεδο που θα τον πλαισιώνει. Ώστε να αποκτήσει και πάλι την διάρκεια και το βάθος που είχαν τα περασμένα albums του.

Βαθμολογία: 3/5

Κομμάτια που Ξεχώρισαν: «Hey Daddy ( Daddy’s Home)», «There Goes My Baby», «Foolin’ Around», «Papers», «Makin Love (Into The Night)»

Tracklist:

1. Monstar
2. Hey Daddy (Daddy’s Home)
3. There Goes My Baby
4. Lil Freak (feat. Nicki Minaj)
5. She Don’t Know (feat. Ludacris)
6. OMG (feat. will.i.am)
7. Mars vs Venus
8. Pro Lover
9. Foolin’ Around
10. Papers
11. So Many Girls
12. Guilty (feat. T.I.)
13. Okay
14. Making Love (Into The Night)