Μπορείτε να εξηγήσετε γιατί είναι πιο δύσκολο για μια γυναίκα να μείνει έγκυος καθώς μεγαλώνει; Το ωάριο μιας πιο μεγάλης γυναίκας είναι απλά πιο δύσκολο να γονιμοποιηθεί, ωστόσο θα αναπτυσσόταν φυσιολογικά αν γονιμοποιούνταν; Ή δεν είναι πιο δύσκολο να γονιμοποιηθούν τα ωάρια, αλλά είναι πιθανότερο να αναπτυχθούν μη φυσιολογικά και έτσι να αποτύχει η εμφύτευσή τους; Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός που δικαιολογεί υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων στις γεννήσεις λόγω ηλικίας είναι ίδιος με εκείνον που δικαιολογεί τη μειωμένη γονιμότητα;

Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα ερώτηση που αφορά ένα τομέα γύρω από τον οποίο διεξάγεται πολλή έρευνα. Η δυσμενής συνέπεια της ηλικίας δεν φαίνεται να επηρεάζεται από μια μείωση της «δυνατότητας γονιμοποίησης», ωστόσο μοιάζει να έχει μάλλον σχέση με τα μη φυσιολογικά χρωμοσώματα στο ωάριο.

Ας επιστρέψουμε στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται τα ωάρια. Όλα τα ανθρώπινα κύτταρα εκτός από το σπερματοζωάριο και το ωάριο έχουν κανονικά 46 χρωμοσώματα. Το ωάριο και το σπερματοζωάριο προσφέρουν το καθένα 23 χρωμοσώματα στο αναπτυσσόμενο έμβρυο. Αυτό σημαίνει ότι καθώς δημιουργούνται το ωάριο και το σπερματοζωάριο, ο αριθμός των χρωμοσωμάτων πρέπει να μειωθεί σε 23. Αυτή η διαδικασία της ελάττωσης του αριθμού των χρωμοσωμάτων ονομάζεται μείωση.

Στους άνδρες, η διαδικασία είναι συνεχής, και παράγεται συνεχώς νέο σπέρμα. Στη γυναίκα, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Πριν από τη γέννησή της, ενώ είναι ακόμα έμβρυο, ο αριθμός των ωαρίων της αυξάνεται μέχρι περίπου τα 4-7 εκατομμύρια. Μετά από 20 περίπου εβδομάδες κύησης, το εμβρυϊκό σώμα της σταματά να παράγει νέα ωάρια. Αυτά τα ωάρια πρέπει επίσης να υποβληθούν στη διαδικασία της μείωσης που ελαττώνει τον αριθμό των χρωμοσωμάτων από 46 σε 23.

Άρθρο από το http://www.eksosomatiki.info