Κομανέτσι: Αγγίζοντας την τελειότητα...
Τρίτη, 24 Μάι 2011 @ 08:00
Γενικά : Θέματα γενικού ενδιαφέροντος

12 Νοεμβρίου 1961. Ονέστι. Ρουμανία. Η Στεφανία-Αλεξαντρίνα φέρνει στον κόσμο ένα υγιέστατο μωρό που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως το κορίτσι θαύμα στην ιστορία του αθλητισμού... Η Νάντια Κομανέτσι (το όνομα Νάντια συμβολίζει την ελπίδα...) ήταν το πρώτο από τα δύο παιδιά της οικογένειας, καθώς αργότερα γεννήθηκε και ο αδερφός της Άντριαν. Ο πατέρας της Γκεόργκι, ήταν υπάλληλος σε μια εταιρία και τα προς το ζην έβγαιναν δύσκολα...
Η κλίση στον αθλητισμό
Η μικρή Νάντια όμως έδειχνε από μικρή πως είχε αστέρι... Η ενέργεια που είχε μέσα της, παρά το γεγονός πως ήταν μικροκαμωμένη, έπρεπε κάπου να διοχετευτεί. Άρχισε την ενασχόληση με τη γυμναστική στα 6 της χρόνια, ενώ μόλις στα 7 της, μπήκε στη σχολή γυμναστικής του Μπέλα Κάρολι που ιδρύθηκε στο Ονέστι. Ο Κάρολι ήταν εξέχουσα προσωπικότητα του αθλητισμού της χώρας και έτσι η μικρή αλλά ταλαντούχα Νάντια βρήκε τον μέντορα της. Μέσα από σκληρή προπόνηση, τα πρώτα αποτελέσματα άρχισαν να έρχονται.
Στο πρώτο της Εθνικό πρωτάθλημα το 1969 τερμάτισε στη 13η θέση. Την επόμενη χρονιά όμως τερμάτισε πρώτη, κάτι που την καθιστούσε τη νεαρότερη αθλήτρια που κατάφερνε κάτι τέτοιο... Η πρώτη της διεθνής επιτυχία ήρθε στα 13 της χρόνια, όπου και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο σε όλα τα αθλήματα εκτός από τις ασκήσεις εδάφους, όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Σκίεν της Νορβηγίας. Πλέον η μικρή Νάντια άρχισε να τραβάει επάνω της τα φλας της δημοσιότητας...
Το απόλυτο 10άρι

Σταρ αλλά και χαμηλών τόνων
Η χαρισματική αθλήτρια είχε ξεφύγει πλέον από τα στενά όρια του δικτατορικού καθεστώτος που επικρατούσε στην Ρουμανία. Τα χρήματα που έβγαζε από διαφημίσεις και αγώνες ήταν αρκετά για να ζήσει και η οικογένεια της και μοναδικός στόχος της ήταν να παραμένει στην κορυφή. Μέσα σε όλο αυτό τον πανζουρλισμό, η νεαρή ακόμη Νάντια, κατάφερνε να παραμείνει αυθεντική όπως ήταν στα πρώτα δύσκολα χρόνια της σταδιοδρομίας της. Το 1977 στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες της Πράγας καταφέρνει να πάρει άλλα δύο χρυσά, ενώ στην Κοπεγχάγη δύο χρόνια αργότερα κατακτάει άλλα τρία αγωνιζόμενη στο έδαφος, στην δοκό ισορροπίας και στους ασύμμετρους ζυγούς. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 κατακτάει συνολικά πέντε μετάλλια, τρία χρυσά και δύο ασημένια με τα χρώματα της αγαπημένης της Ρουμανίας...
Συγκλονιστική στιγμή των αγώνων όταν οι Ρώσοι θεατές της φώναζαν «πέσε, πέσε» αδυνατώντας να παραδεχτούν πως ένα κορίτσι από την Ρουμανία κατατρόπωσε τις Ρωσίδες αθλήτριες... Πλέον η Νάντια γευότανε το νέκταρ της επιτυχίας... Όλα έδειχναν ρόδινα... Η μήπως όχι; Το νόμισμα σε αυτές τις περιπτώσεις έχει πάντοτε δύο όψεις...
Η άσχημη πλευρά της επιτυχίας

Μετά το τέλος της αθλητικής της καριέρας το 1981 ότι γράφονταν για αυτήν ήταν αντικρουόμενο... Το 1989 λίγο πριν τη πτώση του καθεστώτος, ένας παντρεμένος οικοδόμος, ο Κονσταντίν Παναίτ τη βοήθησε να διαφύγει στο εξωτερικό. Η εικόνα της Κομανέτσι είχε αλλάξει. Με έντονο μακιγιάζ και διχτυωτά καλσόν δεν θύμιζε σε τίποτα το γλυκό κορίτσι που είχε μάθει όλος ο κόσμος. Η ίδια δικαιολογήθηκε αργότερα ότι ήταν απλά φοβισμένη κι ο φόβος της έβγαζε επιθετικότητα...
Παντοτινή λάμψη

Για να δημιουργήσετε έναν σύνδεσμο σε αυτό το άρθρο και να το αναφέρετε / εμφανίσετε στο δικό σας blog/ιστολόγιο, website, άρθρο ή όπου αλλού θέλετε, μπορείτε να κάνετε copy & paste τον παρακάτω HTML κώδικα:
Θα εμφανίζεται ως εξής: Κομανέτσι: Αγγίζοντας την τελειότητα...
|