Με άρθρο της στους New York Times η διάσημη αμερικανίδα ηθοποιός, σκηνοθέτης και πρέσβης του ΟΗΕ Αντζελίνα Τζολί αποκαλύπτει ότι πριν από ένα μήνα πήρε την απόφαση να προχωρήσει σε διπλή μαστεκτομή για προληπτικούς λόγους εμφάνισης καρκίνου, αφού οι πιθανότητες να εμφανίσει καρκίνο του μαστού ή των ωοθηκών ήταν ιδιαίτερα υψηλές.

Οι γιατροί διέγνωσαν γονίδιο εξαιτίας του οποίου είχε πιθανότητες 87% να παρουσιάσει καρκίνο του μαστού και 50% πιθανότητες για καρκίνο στις ωοθήκες. «Τώρα θα πω στα παιδιά μου ότι δεν κινδυνεύουν να με χάσουν από αυτή την ασθένεια» αναφέρει και σημειώνει ότι η μητέρα της-μετά από 10 χρόνια μάχης με την ασθένεια-νικήθηκε σε ηλικία 56 ετών.

Κάνοντας αναφορά στην εμπειρία της από την ασθένεια της μητέρας της και το γεγονός ότι δεν επέζησε για να γνωρίσει όλα της τα εγγόνια, η Ατζελίνα Τζολί δηλώνει ότι πήρε την απόφαση να δράσει προληπτικά και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου όσο περισσότερο ήταν εφικτό. Μετά από τρεις μήνες επεμβάσεων που ολοκληρώθηκαν στα τέλη Απριλίου, κατά τη διάρκεια των οποίων αναφέρει ότι εργαζόταν κανονικά και κράτησε την ιστορία μακριά από το φως της δημοσιότητας, δηλώνει τώρα ότι θέλει να μιλήσει ανοιχτά για το θέμα γιατί πιστεύει ότι και άλλες γυναίκες μπορούν να ωφεληθούν από τη δική της εμπειρία.

"Σήμερα μπορούμε πλέον μέσω εξετάσεων αίματος να διαπιστώσουμε εάν έχουμε τα γονίδια που ίσως μας προκαλέσουν καρκίνο και να δράσουμε άμεσα για να το αποτρέψουμε" αναφέρει στο άρθρο της και αφού περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία που ακολούθησε στέλνει το μήνυμα προς τις γυναίκες ότι δεν ήταν μια εύκολη απόφαση αλλά είναι πολύ χαρούμενη που προχώρησε σε αυτήν. "Οι πιθανότητες τώρα να παρουσιάσω καρκίνο του μαστού είναι μόλις 5% και μπορώ να πω στα παιδιά μου ότι δεν χρειάζεται να φοβούνται ότι θα με χάσουν από αυτή την ασθένεια", σημειώνει η Αντζελίνα Τζολί.

“Αποφάσισα να γράψω τώρα για αυτό γιατί ελπίζω ότι οι υπόλοιπες γυναίκες θα μάθουν κάτι από την εμπειρία μου. Ο καρκίνος είναι μια λέξη που προκαλεί φόβο στις καρδιές των ανθρώπων και δημιουργεί μια βαθιά αίσθηση ανημποριάς. Αλλά σήμερα, είναι πιθανό να ανακαλύψεις μέσω εξέτασης αίματος αν έχεις υψηλή επικινδυνότητα να παρουσιάσεις καρκίνο μαστού ή ωοθηκών και να αναλάβεις έγκαιρα δράση. Η δική μου διαδικασία ξεκίνησε στις 2 Φεβρουαρίου με μια διαδικασία που λέγεται «nipple delay» και η οποία είναι επώδυνη αλλά ενισχύει τις πιθανότητες να σώσεις τη θηλή (η διαδικασία αποκλείει τη μετάδοση καρκινικών κυττάρων πίσω από τη θηλή και στέλνει περισσότερο αίμα στην περιοχή). Δύο εβδομάδες μετά έκανα τη μεγάλη επέμβαση στην οποία αφαιρέθηκε ο ιστός του στήθους και μπήκαν προσωρινά ενθέματα στη θέση τους. Αυτή η επέμβαση κράτησε οκτώ ώρες - όταν ξύπνησα ένιωθα σα να παίζω σε μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αλλά μερικές μέρες μετά την επέμβαση επανήλθα κανονικά στη ζωή μου. Εννιά εβδομάδες αργότερα, ολοκληρώθηκε η ανακατασκευή του στήθους μου με μια νέα εγχείρηση τοποθέτησης εμφυτευμάτων.”



Συγχρόνως, δηλώνει τυχερή που έχει στο πλευρό της τον Μπρατ Πιτ ο οποίος την αγαπά και τη στηρίζει. "Ήταν διαρκώς μαζί μου στα χειρουργεία, ήξερε ότι αυτό ήταν το σωστό για την οικογένειά μας και ότι θα μας έφερνε πιο κοντά" γράφει στο άρθρο της ενώ στέλνει το μήνυμα σε όσους άνδρες έχουν σχέση με μια γυναίκα που περνά αυτή τη διαδικασία ότι και οι ίδιοι είναι σημαντικό μέρος της όλης διαδικασίας.

«Νιώθω ενδυναμωμένη από την σκληρή απόφαση που πήρα και η οποία με κάνενα τρόπο δεν υπονομεύει τη θηλυκότητα μου» είπε.

«Ελπίζω πως κάθε γυναίκα που θα το διαβάσει αυτό να καταλάβει ότι έχει επιλογές και θέλω να ενθαρρύνω κυρίως τις γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό τέτοιων καρκίνων να αναζητήσουν περισσότερα στοιχεία και πληροφορίες από τους ειδικούς ώστε να κάνουν τη σωστή επιλογή».

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ο καρκίνος του μαστού σκοτώνει 458.000 γυναίκες τον χρόνο. Με τα γονίδια BRCA1 / BRCA2 είδε διαγνωστεί και η Σάρον Οσμπορν (σύζυγος του Οζι Οσμπορν) και επίσης υποβλήθηκε σε προληπτική διπλή μαστεκτομή. Η υποψήφια για Μις Αμέρικα Αλιν Ρόουζ, επίσης δήλωσε ότι έχει κάποια γενετική αλλοίωση και θα προβεί σε δπλή μαστεκτομή, μετά το πέρας της θητείας της ως Μις Washington DC.



το άρθρο στους New York Times - στη στήλη απόψεις - απαιτεί λογιαριασμό στο πόρταλ των NY times.

Πηγή: Ελευθεροτυπία, New York Times


Ακολουθεί όλο το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά:

MY MOTHER fought cancer for almost a decade and died at 56. She held out long enough to meet the first of her grandchildren and to hold them in her arms. But my other children will never have the chance to know her and experience how loving and gracious she was.

We often speak of “Mommy’s mommy,” and I find myself trying to explain the illness that took her away from us. They have asked if the same could happen to me. I have always told them not to worry, but the truth is I carry a “faulty” gene, BRCA1, which sharply increases my risk of developing breast cancer and ovarian cancer.

My doctors estimated that I had an 87 percent risk of breast cancer and a 50 percent risk of ovarian cancer, although the risk is different in the case of each woman.

Only a fraction of breast cancers result from an inherited gene mutation. Those with a defect in BRCA1 have a 65 percent risk of getting it, on average.

Once I knew that this was my reality, I decided to be proactive and to minimize the risk as much I could. I made a decision to have a preventive double mastectomy. I started with the breasts, as my risk of breast cancer is higher than my risk of ovarian cancer, and the surgery is more complex.

On April 27, I finished the three months of medical procedures that the mastectomies involved. During that time I have been able to keep this private and to carry on with my work.

But I am writing about it now because I hope that other women can benefit from my experience. Cancer is still a word that strikes fear into people’s hearts, producing a deep sense of powerlessness. But today it is possible to find out through a blood test whether you are highly susceptible to breast and ovarian cancer, and then take action.

My own process began on Feb. 2 with a procedure known as a “nipple delay,” which rules out disease in the breast ducts behind the nipple and draws extra blood flow to the area. This causes some pain and a lot of bruising, but it increases the chance of saving the nipple.

Two weeks later I had the major surgery, where the breast tissue is removed and temporary fillers are put in place. The operation can take eight hours. You wake up with drain tubes and expanders in your breasts. It does feel like a scene out of a science-fiction film. But days after surgery you can be back to a normal life.

Nine weeks later, the final surgery is completed with the reconstruction of the breasts with an implant. There have been many advances in this procedure in the last few years, and the results can be beautiful.

I wanted to write this to tell other women that the decision to have a mastectomy was not easy. But it is one I am very happy that I made. My chances of developing breast cancer have dropped from 87 percent to under 5 percent. I can tell my children that they don’t need to fear they will lose me to breast cancer.

It is reassuring that they see nothing that makes them uncomfortable. They can see my small scars and that’s it. Everything else is just Mommy, the same as she always was. And they know that I love them and will do anything to be with them as long as I can. On a personal note, I do not feel any less of a woman. I feel empowered that I made a strong choice that in no way diminishes my femininity.

I am fortunate to have a partner, Brad Pitt, who is so loving and supportive. So to anyone who has a wife or girlfriend going through this, know that you are a very important part of the transition. Brad was at the Pink Lotus Breast Center, where I was treated, for every minute of the surgeries. We managed to find moments to laugh together. We knew this was the right thing to do for our family and that it would bring us closer. And it has.

For any woman reading this, I hope it helps you to know you have options. I want to encourage every woman, especially if you have a family history of breast or ovarian cancer, to seek out the information and medical experts who can help you through this aspect of your life, and to make your own informed choices.

I acknowledge that there are many wonderful holistic doctors working on alternatives to surgery. My own regimen will be posted in due course on the Web site of the Pink Lotus Breast Center. I hope that this will be helpful to other women.

Breast cancer alone kills some 458,000 people each year, according to the World Health Organization, mainly in low- and middle-income countries. It has got to be a priority to ensure that more women can access gene testing and lifesaving preventive treatment, whatever their means and background, wherever they live. The cost of testing for BRCA1 and BRCA2, at more than $3,000 in the United States, remains an obstacle for many women.

I choose not to keep my story private because there are many women who do not know that they might be living under the shadow of cancer. It is my hope that they, too, will be able to get gene tested, and that if they have a high risk they, too, will know that they have strong options.

Life comes with many challenges. The ones that should not scare us are the ones we can take on and take control of.

Source: The New York Times - The Opinion Pages - By Angelina Jolie - Published May 14, 2013