Εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο εργάζονται με τρόπους που συχνά παρεμποδίζουν την εκπαίδευσή τους, τα αποστερούν από τη χαρά της παιδικής ηλικίας και συνθλίβουν το δικαίωμά τους στην ομαλή σωματική και πνευματική ανάπτυξη. Σύμφωνα με τη UNICEF σχεδόν το ένα στα έξι παιδιά ηλικίας 5-14 ετών στον κόσμο θεωρούνται πως εμπλέκονται σε μορφές παιδικής εργασίας.

Η υποσαχάρια Αφρική είναι η περιοχή με τα υψηλότερα ποσοστά παιδιών που εργάζονται σε όλο τον κόσμο. Σε 18 χώρες αυτής της περιοχής που διαθέτουν στοιχεία για την παιδική εργασία, το 38% όλων των παιδιών μεταξύ 7 και 14 ετών απασχολούνται σε εργασίες που είναι επιβλαβείς για την ανάπτυξή τους. Από αυτά τα παιδιά, τα μισά (20% του συνόλου) πηγαίνουν στο σχολείο, ενώ το άλλο 18% ασχολούνται μόνο με την εργασία.

Παρά το γεγονός ότι πολλά παιδιά καταφέρνουν να συνδυάσουν εργασία και φοίτηση στο σχολείο, υπάρχει ένας σαφής συσχετισμός μεταξύ των δύο. Στις ίδιες χώρες με διαθέσιμα στοιχεία, όπου υπάρχει υψηλό ποσοστό παιδιών που εργάζονται, η φοίτηση στο σχολείο τείνει να είναι χαμηλή. Ως ακραία παραδείγματα αυτής της κατανομής, είναι η Σουαζιλάνδη, με ποσοστό σχολικής φοίτησης 78% και ποσοστό παιδικής εργασίας 10%, και ο Νίγηρας, με ποσοστό σχολικής φοίτησης 30% και ποσοστό παιδικής εργασίας 72%.

Στις αξιοσημείωτες διαπιστώσεις από τις χώρες αυτές της υποσαχάριας Αφρικής, είναι πως ο τόπος κατοικίας συνδέεται στενά με την παιδική εργασία: Τα παιδιά σε αγροτικές περιοχές εργάζονται πολύ περισσότερο από τα παιδιά στις αστικές περιοχές. Τα υψηλότερα ποσοστά εργαζόμενων παιδιών βρίσκονται μεταξύ του φτωχότερου 20% των νοικοκυριών. Στην ομάδα αυτή, το 45% των παιδιών εργάζονται. Συγκριτικά, ένα παιδί από το πλουσιότερο 20% έχει σχεδόν τις μισές πιθανότητες να εργάζεται. Το μορφωτικό επίπεδο του γονέα ή κηδεμόνα συνδέεται επίσης με την πιθανότητα παιδικής εργασίας. Αν η μητέρα ή ο κηδεμόνας έχει τουλάχιστον πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να εργάζονται σε σχέση με τα παιδιά με γονείς χωρίς εκπαίδευση.

Η UNICEF εργάζεται για την προστασία των παιδιών από την παιδική εργασία και την εκμετάλλευση. Στέλνει τα παιδιά στο σχολείο, που αποτελεί το πιο προστατευτικό περιβάλλον γι' αυτά. Βοηθά τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης φιλοξενώντας τα σε ειδικά κέντρα προστασίας όπου τους παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη αλλά και κατάρτιση. Υποστηρίζει διασυνοριακά προγράμματα για τη μείωση των παιδιών που διακινούνται από χώρα σε χώρα για εκμετάλλευση. Πιέζει τις κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα κάνοντας πιο αυστηρή τη νομοθεσία ώστε να μειώνεται το φαινόμενο της παιδικής εργασίας. Μέσα από τα προγράμματά της για την υγεία, συμβάλλει στην ανάπτυξη και κατά συνέπεια στην καταπολέμηση της φτώχειας, που αποτελεί βασική αιτία του φαινομένου.