Πολλές πιθανότητες για την κατάκτηση μιας ή και περισσότερων διακρίσεων στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, έχει το Μικρό Ψάρι, η νέα ταινία του ταλαντούχου έλληνα σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό μέρος με πολύ καλές κριτικές και σχόλια καθώς όμως και υποδοχή από το κοινό. Πιθανότερα βραβεία που διεκδικεί είναι αυτά της σκηνοθεσίας αλλά και πρώτου ανδρικού ρόλου για την ερμηνία του Βαγγέλη Μουρίκη που πρωταγωνιστεί. Δείτε τα τρέιλερς της ταινίας στο πλήρες άρθρο.

Με την ταινία «Το μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη, η Ελλάδα έδειξε πως έχει να παρουσιάσει ταινίες αντάξιες των καλύτερων της φετινής Μπερλινάλε.

Η ταινία παρουσιάζει την πορεία ενός άνδρα, του Στράτου, που κάνει δύο διαφορετικές δουλειές (την ημέρα εργάτης σε βιοτεχνία ψωμιού και τη νύχτα επαγγελματίας εκτελεστής) προσπαθώντας να μαζέψει χρήματα για βοηθήσει να δραπετεύσει ένας φυλακισμένος φίλος του, στον οποίο χρωστά τη ζωή.





Ο σκηνοθέτης τοποθετεί τον ήρωά του σε μία κοινωνία που έχει χάσει τις ηθικές αξίες της, σε έναν κόσμο όπου μοναδική σημασία έχει το χρήμα και οι ανθρώπινες σχέσεις και η φιλία δίνουν τη θέση τους στην προδοσία.
Με ωραίο σενάριο (γραμμένο από τον ίδιο τον σκηνοθέτη σε συνεργασία με τους ηθοποιούς του), με έξοχα αναπτυγμένους χαρακτήρες, με στιλ που αντλεί από το κλασικό φιλμ νουάρ και διαλόγους στιλιζαρισμένους (που θυμίζουν το σινεμά του Άκι Καουρισμάκι), ο Ι. Οικονομίδης έφτιαξε μία ταινία «βουτηγμένη» σε μαύρη, πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα, με έναν ήρωα, είδος σαμουράι (στο νου έρχεται ο «Σαμουράι» του Ζαν-Πιερ Μελβίλ), που ακολουθεί σιωπηλός, συνήθως, την πορεία του, με κάποια αφέλεια, χωρίς να επηρεάζεται από τη διαφθορά ή την απάτη, με μόνη φίλη ένα μικρό κοριτσάκι, κόρη μιας γυναίκας που την εκδίδει ο φίλος της (ένας παραμορφωμένος νάνος που μοιάζει να βγήκε από ταινία του Ντέιβιντ Λιντς), για να οδηγηθεί, τελικά, στην αυτογνωσία και να επιβάλει, σαν ήρωας αρχαίας τραγωδίας, τη δική του δικαιοσύνη- λύτρωση.
Εκτός από την ερμηνεία του Β. Μουρίκη, αξιοσημείωτες είναι και αυτές των Βίκυς Παπαδοπούλου, Πέτρου Ζερβού, Γιάννη Τσορτέκη, Γιώργου Γιαννόπουλου, Αλέκου Πάγκαλου, Πωλίνας Δελλατόλα, Μαρίας Καλλιμάνη, κ.ά.







Ελληνική παρουσία υπήρξε και στο τμήμα του «Φόρουμ του Ανεξάρτητου κινηματογράφου» με την ταινία «Στο σπίτι» του Αθανάσιου Καρανικόλα. Πρόκειται για το πορτρέτο μίας μετανάστριας που εργάζεται πολλά χρόνια σε μία πλούσια οικογένεια (κάνοντας όχι μόνο όλες τις δουλειές του σπιτιού αλλά και φροντίζοντας τη μικρή τους κόρη), που δείχνει να τη θεωρεί μέλος της. Ύστερα από διάγνωση ανίατης αρρώστιας, το ζευγάρι αποφασίζει να την ξεφορτωθεί. Ο σκηνοθέτης καταγράφει με λεπτομερή ρεαλισμό την καθημερινή ζωή της ηρωίδας του (μία πολύ καλή ερμηνεία από τη Μαρία Καλλιμάνη), με ένα απλό στιλ- αλλά με κάποιες αδυναμίες στην αφήγηση στη μέση της ταινίας, που κινδυνεύουν να χαλάσουν τον ρυθμό- δημιουργώντας μία συγκινητική, πολύ ανθρώπινη ταινία χαμηλών τόνων.

Στο διαγωνιστικό τμήμα προβλήθηκε και η κινεζική ταινία «Τυφλό μασάζ» του γνώριμου από διάφορα φεστιβάλ Λου Γε («Το ποτάμι Σούζου»). Βασισμένη σε ένα γνωστό μυθιστόρημα στην Κίνα, η ταινία παρακολουθεί τη συναισθηματική ζωή μίας ομάδας τυφλών που εργάζονται σε αίθουσα μασάζ (παρόμοιες αίθουσες με τυφλούς μασέρ υπάρχουν αρκετές χιλιάδες). Ο Λου Γε μας εισάγει στον κόσμο των τυφλών με σενάριο που δεν αρνείται το μελόδραμα, με μία κάμερα που κινείται συνεχώς, με ένα νευρώδες μοντάζ και με ένα αναπάντεχο φινάλε. Ενδιαφέρουσα ταινία, χωρίς, όμως, να είναι από τις καλύτερες του σκηνοθέτη της.


Πηγή: Ημερησία