Ο Eric Burdon είναι, χωρίς αμφιβολία, μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία του rock’n’roll. Υπήρξε η κινητήρια δύναμη πίσω από τους Animals, ενός εκ των σημαντικότερων groups της λεγόμενης British Invasion, πρωτοπόρος της ψυχεδελικής σκηνής του San Francisco, front man της κορυφαίας 70’s funk μπάντας των WAR κι έκτοτε ενεργό και πολύτιμο κομμάτι της rock πραγματικότητας, μέσα από διάφορες σχετικές δραστηριότητες και συνεργασίες με πολλούς και σπουδαίους μουσικούς.


Η δισκογραφική καριέρα του Burdon ξεκίνησε στο Newcastle της Αγγλίας, αρχικά με διασκευές τραγουδιών αγαπημένων του καλλιτεχνών, όπως ο Ray Charles, o Chuck Berry, o John Lee Hooker και ο Jimmie Reed. Μαζί με τη μπάντα του, τους Animals, απέκτησαν γρήγορα τη φήμη του κορυφαίου R’n’B σχήματος, με συνέπεια τη συμμετοχή τους στην πρώτη live ηχογράφηση ανάλογης συναυλίας που έγινε στη Βρετανία, πλάι στον Sonny Boy Williamson, για τα – περίφημα πλέον – New Year’s Eve Concerts του 1963.

Φωτό από την πρόσφατη εμφάνιση στο Μεξικό (ericburdon.com)

Στη συνέχεια εμφανίστηκαν μαζί με τον Jerry Lee Lewis και τον Jene Vincent στην παραγωγή της Granada TV “Whole Lotta Shakin’ Concert”, η οποία αργότερα θα γίνει ταινία, με τίτλο “Don’t Knock the Rock”. Η μεγάλη επιτυχία ωστόσο ήρθε λίγο αργότερα, όταν κυκλοφόρησαν τη δική τους, μοναδική εκδοχή στο παραδοσιακό folk κομμάτι “The House of the Rising Sun”. Σαράντα χρόνια μετά, η αξία και η διαχρονικότητά του είναι όχι πια αποδεδειγμένες, αλλά απλώς αυτονόητες, κάτι που άλλωστε ισχύει και για τις υπόλοιπες μεγάλες στιγμές των Animals, με κομμάτια κλασσικά όπως τα “Don’t Let Me Be Misunderstood”, “We Gotta Get Out Of This Place”, “It’s My Life”, “I’m Crying”, “Inside Looking Out”, “The Story of Bo Diddley”, “Bring It On Home To Me” & “See See Rider”.

Αργά αλλά σταθερά, το γκρουπ τελικά διαλύθηκε, με τον Burdon να ηχογραφεί το LP “Eric is here”, μαζί με την Horace Ott Orchestra, ενώ συμμετείχε στο International Pop Festival του Monterey, το 1967, με τη συνοδεία μιας νέας μπάντας κι ερμηνεύοντας κομμάτια σαν τα “Paint It Black” και “Jin House Blues”. Λίγα χρόνια μετά και μαζί με τον Lee Oscar, σχημάτισαν τους War, οι οποίοι, χρησιμοποιώντας ως βάση της μουσικής τους τα κρουστά, ταρακούνησαν τον κόσμο, με hits όπως τα “Spill The Wine” και “Tobacco Road”, που περιέχονταν στο ντεμπούτο τους, “Eric Burdon Declares War”.

Φωτό από ericburdon.com

Μετά από δύο ακόμη άλμπουμ με τους War (“Black Man’s Burdon” & “Love is All Around”), o Burdon εγκατέλειψε το γκρουπ, για να συνεργαστεί με το θρύλο της jazz / blues, Jimmy Witherspoon, στο κλασσικό LP “Guilty”, που αργότερα κυκλοφόρησε σε cd, με τίτλο “Black & White Blues”. Στην ηχογράφησή του συμμετείχε ο Ike White και η San Quentin Prison Band, ενώ η θεματολογία του γίνεται προφανής σε κομμάτια όπως τα “The Law Must Change”, “Have Mercy Judge” και “Soledad”.

Εν συνεχεία, και μαζί με τους Animals, στην αυθεντική τους σύνθεση, κυκλοφόρησε δύο studio albums: το “Before We Were So Rudely Interrupted” (’76), με κομμάτια σαν τα “It’s All Over Now Baby Blue” & “Brother Bill”, και το “Ark” (’83), το οποίο περιείχε και την τελευταία μεγάλη επιτυχία τους, το πολύ γνωστό “The Night”. Το live album “Rip It All To Shreads” (γνωστό και ως “Greatest Hits Live”) ήταν η αποχαιρετιστήρια κυκλοφορία τους, με τον Burdon να συνεχίζει ως solo καλλιτέχνης, με lp όπως τα “The Last Drive”, “Darkness, Darkness” & “I Used To Be An Animal”, με το τελευταίο να αποτελεί τη μουσική εκδοχή του πρώτου μέρους της αυτοβιογραφίας του, με τίτλο “I Used To Be An Animal, But I’m All Right Now”.

Τα επόμενα χρόνια τον βρήκαν να συνεργάζεται με μεγάλα ονόματα, όπως ο κιθαρίστας των Doors, Robby Krieger, και ο κιμπορντίστας Brian Auger, σε περιοδείες που γνώρισαν τεράστια επιτυχία και που οδήγησαν στην ηχογράφηση του κλασσικού πια, διπλού live cd “Access All Areas”. Το 1994, ο Burdon και οι original Animals γίνονται επισήμως μέλη του Cleveland’s Rock’n’Roll Hall of Fame. Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν μια σειρά συναυλιών, υπό το όνομα Eric Burdon’s I-Band, που συμπεριελάμβανε μουσικούς όπως ο πρώην ντράμερ των Tower of Power/Jethro Tull, Mark Craney, αλλά και ο θρυλικός περκασιονίστας σε γκρουπ όπως οι Bluesbreakers, οι Mothers of Invention, ο Jeff Beck, οι Journey, οι Jefferson Starship και οι Whitesnake, Aynsley Dunbar, ενώ παράλληλα κυκλοφόρησαν τα lp “Official Live Bootleg I & II”. Μετά από διάφορες εναλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ, οι οποίες εν πολλοίς οφείλονταν και στο θάνατο του κιθαρίστα, Larry Wilkins, το σχήμα της μπάντας που συνοδεύει τον Eric Burdon, τόσο στα live, όσο και στο εξαιρετικό καινούριο άλμπουμ “My Secret Life”, αποτελείται από τους Martin Gerschwitz, Bernand Pershey, Dean Restum & Dave Meros.

Φωτό από συναυλία στην Ιταλία (ericburdon.com)

Ολόκληρη αυτή η σπουδαία πορεία του Burdon, κατά τη διάρκεια τεσσάρων και πλέον δεκαετιών rock’n’roll ιστορίαας, έχει καταγραφεί σε περισσότερες από 100 τηλεοπτικές & video εμφανίσεις, τις οποίες έχει κατά καιρούς πραγματοποιήσει. Κανάλια όπως το BBC, το MTV, το VH1, και το Granada TV, και εκπομπές όπως το Ready-Steady-Go!, το Hullabaloo, το Tube, το American Bandstand, το Solid Gold, και το David Letterman Show – για να αναφέρουμε τις πιο γνωστές – έχουν φιλοξενήσει τον Eric Burdon, ως έναν καλλιτέχνη που, με την ξεχωριστή φωνή και γενικά τη μοναδική συνεισφορά του στην rock / pop σκηνή, έχει κερδίσει πανάξια μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων της αγαπημένης μας μουσικής.

Πέραν όλων αυτών, ο Burdon έχει δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα και στο χώρο του κινηματογράφου, τόσο υπογράφοντας τα soundtracks γνωστών ταινιών, όπως “Joe vs The Volcano”, “American Me”, “Hamburger Hill”, “Casino” & “Boogie Nights”, όσο και με τις εμφανίσεις του ως ηθοποιός, συνήθως σε μικρούς ρόλους, και τη συμμετοχή του, σε ταινίες όπως το ημι-αυτοβιογραφικό “Comeback” (1982) και τα φιλμ “The Doors” του Oliver Stone (1991), “O Αδελφός μου κι εγώ” του Αντώνη Κόκκινου (1999), “Snow on New Year’s Eve” του Thorsten Schmidt (2000) και “Screamin’ Jay Hawkins: I put a spell on me” του Νίκου Τριανταφυλλίδη (2001). Το τελευταίο είναι το μουσικό ντοκυμανταίρ που γύρισε ο σκηνοθέτης, γύρω από τη ζωή του Screamin’ Jay Hawkins, με τη συμμετοχή των Bo Diddley, Jim Jarmusch, Rudi Protrudi και Pete Zaremba, μεταξύ άλλων!

Τέσσερις μέρες πριν τη συναυλία του στην Αθήνα, την Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου, ο ίδιος ο Eric Burdon θα παρουσιάσει, σε ειδική Συνέντευξη Τύπου, το αυτοβιογραφικό του βιβλίο με τίτλο “Don’t let me be misunderstood” (“Χωρίς Παρεξήγηση” στα ελληνικά), που κυκλοφορεί μέσα στο Δεκέμβριο, από τον Εκδοτικό Οίκο ΗΛΕΚΤΡΑ.

Το Σάββατο, 18 Δεκεμβρίου, ο Eric Burdon, αυτός ο ζωντανός θρύλος του rock θα ανέβει στη σκηνή του Gagarin 205 Live Music Space, μαζί με τους νέους Animals, για μία μοναδική συναυλιακή εμπειρία, όπου θα μας αποδείξει, για άλλη μια φορά, την ... εγκυρότητα των όσων δηλώνει στο αυτοβιογραφικό τραγούδι “The Road”: I don’t live – If I don’t play this rock’n’roll…



Προσωπικό site:
www.EricBurdon.com