..................κι όσο κι αν φαίνεται εξωφρενικό, είναι οι ίδιοι που "επιλέγουν" αυτό τον τρόπο ζωής. Γιατί; Γιατί στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, με όλη την ευαισθησία που διαθέτουν, δεν αντέχουν τον εαυτό τους στην καθημερινή μιζέρια του, γιατί δεν αισθάνονται ότι μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο σ΄ αυτή την κοινωνία, που δεν τους δέχεται και τους περιθωριοποιεί πριν ακόμα μπουν στα ναρκωτικά, γιατί αισθάνονται ηττημένοι πριν ακόμα δώσουν τη μάχη, γιατί πήραν το μήνυμα ότι η αποφυγή της μάχης συνεπάγεται κοινωνική αναγνώριση, γιατί δεν έμαθαν να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις αξίες της ζωής, γιατί είναι τραγικά μόνοι και στερημένοι απ΄ ότι στην ουσία χαρακτηρίζει την ανθρώπινη φύση, τη χαρά της επικοινωνίας και τη χαρά της δημιουργίας. Γιατί βομβαρδίζονται καθημερινά από μηνύματα καταναλωτικής αφθονίας, ενώ οι ίδιοι βιώνουν τραγικά την οδύνη του εσωτερικού τους κενού και της ανίας. .......
" αφιερώνω στόν Θόδωρα τον "monaxikouli" όλο το πρόγραμμα της ζωής μου, αρκεί να καταλάβει, ότι δεν ήταν και δεν είναι ποτέ μόνος του και ν' αλλάξει γρήγορα nickname... δεν είσαι μόνος φίλε μου, όλοι εδώ τριγύρω είμαστε κοντά σου..." _________________ www.radiorainbow.gr
Καταρχήν σίγουρα δεν είσαι "μοναχικούλης".
Φαντάζομαι πάνω απ' όλα εχεις οικογένεια που σε λατρεύει!
Και αν αισθάνεσαι μοναξιά ή απογοήτευση τώρα, μην στεναχωριέσαι για τίποτα.
Ροδα ειναι και θα γυρίσει...
Και ανθρώπους να σε καταλαβαίνουν θα βρεις, και έρωτα να σε γλυκάνει και όλα με τη σειρά τους απλόχερα θα έρθουν...
Στο κείμενο που έγραψες για τα ναρκωτικά όμως θα με βρεις αντίθετη.
Όχι ότι δεν έχει αλήθειες, αλλά δεν είναι σε αυτά που γράφεις η αιτία του κακού.
Το κακό είναι πάντα μέσα μας..
Quote:
Γιατί στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, με όλη την ευαισθησία που διαθέτουν, δεν αντέχουν τον εαυτό τους στην καθημερινή μιζέρια του, γιατί δεν αισθάνονται ότι μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο σ΄ αυτή την κοινωνία, που δεν τους δέχεται και τους περιθωριοποιεί πριν ακόμα μπουν στα ναρκωτικά
Οκ ναι, η πολιτεία, οι μπάτσοι και οι κυβερνήσεις πουλάνε - εθελοτυφλούνε μπρος στα ναρκωτικά και ξέρουμε καλά ότι αν ήθελαν μπορούσαν να ελλατωθούν κατά πολυ αν όχι να εξαλειφτούν.
Κάνουν τα στραβά μάτια.
Που και που πιάνουν κανένα έμπορα - μεγαλοκαρχαρία, έτσι για να μην τους λένε και άχρηστους.
Το κέρδος τους είναι μεγάλο απο όλη αυτήν την ιστορία...
Δεν συμφωνώ όμως πως όσοι επιλέγουν τα ναρκωτικά σαν διέξοδο αισθάνονται ότι η κοινωνία τους απορρίπτει και ότι γίνονται πρεζόνια
επειδή δεν μπορούν να αντέξουν τόση σκληρότητα στον τόσο ευαίσθητο κόσμο τους...
Χαλαρά.... οι νέοι σήμερα είναι πολύ ψιλιασμένοι.
Ότι παίρνουν το παίρνουν επειδή έτσι γουστάρουν να κάνουν.
Στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον.
Γιατί όταν και εγώ ήμουνα έφηβη και ατίθαση μάλιστα... και είχα στην τσέπη του μπουφάν μου χασις, πίστεψέ με δεν ένιωθα κανένα κενό, κανένα αδιέξοδο, καμία μιζέρια στην καθημερινότητά μου.
Σούπερ περνούσα!
Τα πάντα είχα.
Επίσης είχα μια γιαγιά, εναν πατερα και μια μάνα πάνω απο το κεφάλι μου να παρακολουθούνε και να κατασκοπεύουνε την καθε μου κίνηση, τους φίλους μου, την μουσική που ακούω και αυτά που γράφω, μπας και ανακαλύψουν τα μυστικά της άσωτης κόρης.
Δεν προερχόμουνα απο χωρισμένους γονείς, δεν είχα κανένα απωθημένο, καμιά έλλειψη στοργής ή αγάπης.
Θέλω να πω με όλα αυτά ότι είναι πολύ εύκολο να είμαστε ευθυνόφοβοι και να πετάμε σε άλλους το μπαλάκι, για να καλύψουμε τις δικές μας αδυναμίες.
Ναι ίσως... η ρίζα του κακού να είναι η κοινωνία (ωραίο ποιηματάκι και αυτό.. ε?), πάντα όμως έτσι ήταν, είναι και θα είναι οι κοινωνίες.
Σκληρές, συμφεροντολόγες και στιγνές.
Και εμείς τι? Θα περιμένουμε να γίνει το θαύμα?
Να αλλάξει ο κόσμος για να μην θρηνούμε καθημερινά θύματα απο ναρκωτικά?
Το ξερό μας το κεφάλι τα φταίει όλα και μόνο αυτό.
Εκεί υπάρχουν τα φαντάσματα και πουθενά αλλού.
Εμείς σχεδιάζουμε... εμείς κρατάμε το τιμόνι στην ζωή μας.
Το που θα μας οδηγήσει... είναι το σύνολο των πράξεων και των ενεργειών μας.
Θέλεις να φτιάχνεσαι με χημικές ουσίες και να καις τα κύταρρά στο κεφάλι σου?
Οκ!! Κανένα πρόβλημα...
Τον εαυτό σου σκοτώνεις και οχι την κάθε καταναλωτική κοινωνία!
Αυτή, όσο και αν την κόψεις... θα βγάζει πάντα κεφάλια να μας ρουφάει.
δεν υπάρχουν εξαναγκασμένες επιλογές, όλα είναι θέμα καθαρά δικής μας επιλογής. δεν ισχύει η δικαιολογία "με προέτρυνε ο Χ να ξεκινήσω το κάπνισμα/το χασις/τα ναρκωτικά". Εμένα δηλαδή νομίζεις δε με πλησίασαν ούτε για τσιγάρο ούτε για ναρκωτικά όταν ήμουνα μικρός; `Ολους τους πλησιάζουν. `Ομως δεν ήμουν αρκετά μαλθακός ώστε να το αποδεκτώ, είπα όχι πολύ απλά, χωρίς μα και μου.
Κάθε φορά που βγαίνω με φίλους που καπνίζουν μου λένε άντε ρε κάνε κανά τσιγάρο, αλλά ξέρουν ότι δε μπορούν να επιμείνουν μαζί μου, περισσότερο στην πλάκα το λένε. `Ομως και στους άλλους στην αρχή για πλάκα το λένε, γιατί άραγε ενδίδουν; Εντάξει, και εγώ πέρασα δύσκολες φάσεις όπως κάθε νέος, ερωτικές απογοητεύσεις, ζωή στο εξωτερικό, όμως όταν ένιωθα ότι ήθελα κάπου να καταφύγω, τότε άκουγα κάποιο δυνατό κομμάτι, σκεφτόμουνα τα όμορφα πράγματα και ηρεμούσα.
`Οπως λοιπόν λέει και η Stefania, εξαρτάται απ'τον άνθρωπο και όχι απ'την κοινωνία.. _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
To παλικάρι είναι μια χαρά και το web site του ακόμα πιο καλό. Μπείτε στον κόπο να το επισκεφτείτε.
Είναι μια προσπάθεια από τις πολύ λίγες που γίνονται αφιλοκερδώς στο διαδίκτυο. Όχι σαν κάτι άλλα χαζά και σαχλά site που βρίσκουμε δεξιά και αριστερά, είναι ένα site που έχει νόημα και σκοπό. Και για νεότερους αλλά και για μεγαλύτερους.
Γιατί τα ναρκωτικά είναι ένα θέμα που αφορά όλους μας.
Μακάρι πολλά παιδιά σαν το Θοδωρή που ξέκοψαν, να έβρισκαν καταφύγιο στο Internet. Μπορούνε να βοηθήσουνε με τις γνώσεις και τις προσωπικές τους εμπειρίες πάρα πολύ κόσμο.
Tο ποιος φταίει για την μεγάλη εξάπλωση των ναρκωτικών στην χώρα μας, είναι μεγάλη συζήτηση και ίσως κάποτε πρέπει να την ανοίξουμε, εδώ τόσα και τόσα λιγότερο σημαντικά συζητάμε...
Τέλος κάτι που παρατήρησα. Τίτλος απίστευτος: Ναρκωμένη Κοινωνία. Μια έννοια που σκοτώνει. Μια έννοια με ευρύτερες προεκτάσεις. Δύο λέξεις που σημαίνουν ότι χιλιάδες βιβλία μαζί...
Ζούμε σε μια κοινωνία που πάνω από όλα φοβάται τη δύναμη της νεολαίας να αμφισβητεί. Και τα ναρκωτικά επιτελούν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Διασφαλίζουν τον κοινωνικό έλεγχο των νέων. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η βιοεξουσία, που λέει ο Φουκό. Είναι η πολιτική της κυρίαρχης τάξης η οποία θέλει να μας εκμεταλλεύεται, να παραβιάζει τα δικαιώματά μας και να ελέγχει κάθε πτυχή της ύπαρξής μας, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Κάποιοι λένε ότι πάντα γινόταν χρήση ουσιών. Η τοξικομανία όμως είναι εκείνη η χρήση που έχει γίνει αποκλειστικό περιεχόμενο της ζωής σου, εκτοπίζοντας ανθρώπινες σχέσεις, ενδιαφέροντα, ασχολίες. Δεν σε ενδιαφέρει τίποτα άλλο και με αυτή την έννοια δεν αποτελείς κίνδυνο για το σύστημα. Δεν διεκδικείς. Επομένως η κυρίαρχη τάξη πάντα θα αναπτύσσει όρους ώστε να επεκτείνεται η διάδοση των ναρκωτικών. ..
Η καθε ναρκωτικη ουσια και το αλκοολ οταν χρησημοποιητε για να αλαξει την διαθεση για οπιονδηποτε λογο ειναι ΦΥΓΗ, οι ψυχοτροπεσ ουσιες ειναι μια Φυγη απο την δυσκολη κοινονικη πραγματικοτιτα οπως ο καθενας ξεχωριστα την βιωνει ... μεσα στην κοινωνια σαφως ανηκει και η οικογενεια...
[/b]
Αξιζει τον κοπο να το διαβασετε...
Με αγαπη Θοδωρης
...μπήκα στην σελίδα και μου άρεσε πολύ η πρωτοβουλία...
Θεωρώ πως ο τίτλος στο post σου "Ναρκωμένη Κοινωνία" είναι βαθυστόχαστος και περιεκτικότατος...
Δυστυχώς η ζωή είναι μια συνεχόμενη πάλη που ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν. Θεωρώ όμως ότι αυτή είναι και η ομορφιά της καθώς πάντα θέτεις στόχους τους οποίους προσπαθείς να πετύχεις. Διατηρώντας την αυτοκυριαρχία σου άλλοτε βγαίνεις νικητής και άλλοτε χαμμένος... χαμμένος όμως επί της ουσίας δεν υπάρχει γιατί και μόνο η παλικαριά σου να παλέψεις... σε καθιερώνει δυνατό και "μάχιμο".
Όλοι τραβάμε τα ζόρια μας, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο... με μια δόση αχαριστίας πολλές φορές δεν εκτιμούμε το ίδιο το δώρο της ΖΩΗΣ και παρεκτρεπόμαστε. Η ΖΩΗ είναι ένα δώρο που αξίζει να το σεβαστούμε και να το προστατέψουμε. Πολλές φορές έχω νιώσει έντονα το αίσθημα της απογοήτευσης σε διάφορους τομείς... ποτέ όμως δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω και να περιθωριοποιηθώ.
Πάντα μπορείς να βρεις μια "ομορφιά" μέσα στη ζωή σου η οποία μπορεί να σου δώσει δύναμη να συνεχίσεις. Αγάπη, φιλία, οικογένεια... αξίες τόσο δυνατές που πολλές φορές αγνοούμε.
Δεν είσαι μόνος... είμαστε όλοι ΜΑΖΙ... ακόμα και από αυτήν εδώ την κοινότητα μπορείς να νιώσεις την αγάπη και το ενδιαφέρον όλων μας.
Μαίρη _________________ Live Every Thursday at www.radioranbow.gr
by Mary_J at 22:00 till late... join In!
Θοδωρη,η σελιδα σου ειναι αξιολογη,την διαβασα προσεκτικα&μπορω να πω με συγκλονισε...
Η κοινωνια που ζουμε ειναι πραγματι ναρκωμενη&απροσωπη,στιγματισμενη απο την αδιαφορια & την μοναξια των ανθρωπων που την αποτελουν...
Μεσα στο γκριζο της πολης που οι περισσοτεροι χανομαστε,υπαρχει μια ηλιαχτιδαελπιδας,ενα ουρανιο τοξο που ακολουθειμετα τηνβροχουλα,αυτο ειναι η αλληλεγυη& η κατανοηση...Στις λιγες γραμμες που ο καθενας μας σου αφιερωνει με το δικο του τροπο,διακρινεις πιστευω πως ειμαστε κοντα σου στον αγωνα σου για την ζωη...
Ζησε δυνατα,"καθαρα",απολαυσε οσα δεν καταφερες μεχρι τωρα,εθισου στον ερωτα&την ζωη...προχωρα... _________________ Xristina Syriopoulou...
Live @ Freefm
every Tuesday&Thursday 19:00-21:00...
Και μια που μιλάμε γι΄αυτο το θέμα,
ποιά η θέση σας στην αποποινικοποιηση???
Εγώ είμαι ΘΕΤΙΚΟΤΑΤΗ!!!
1) Αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των ψυχοτρόπων ουσιών.
2) Αποποινικοποίηση της καλλιέργειας μικρών ποσοτήτων κάνναβης για προσωπική χρήση.
3) Διαχωρισμός των ουσιών με κριτήριο την επικινδυνότητά τους.
4) Διάθεση των σκληρών ναρκωτικών υπό ιατρικό έλεγχο.
Συλλήψεις, κακοποιήσεις. καταδίκες.
Τραγωδίες ατομικές και οικογενειακές.
Εγκληματικότητα...
θάνατος. ..
Πιστεύω πως η αποποινικοποίηση μπορεί να σταματήσει όλα τα παραπάνω και πάνω απ' όλα θα δώσει ένα τέλος στο παιχνίδι που παίζεται με τα κυκλώματα της μαύρης αγοράς και του λαθρεμπόριου.
Ζούμε σε μια κοινωνία που πάνω από όλα φοβάται τη δύναμη της νεολαίας να αμφισβητεί. Και τα ναρκωτικά επιτελούν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Διασφαλίζουν τον κοινωνικό έλεγχο των νέων. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η βιοεξουσία, που λέει ο Φουκό. Είναι η πολιτική της κυρίαρχης τάξης η οποία θέλει να μας εκμεταλλεύεται, να παραβιάζει τα δικαιώματά μας και να ελέγχει κάθε πτυχή της ύπαρξής μας, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.
Καταρχήν φίλε μου η δύναμη της νεολαίας δεν θα πρέπει να επικεντρώνεται στο να αμφισβητεί. Η νεολαία θα πρέπει να σέβεται, να μελετά, να ερευνά και να μιλάει με ΕΡΓΑ. Αρκετή αμφισβήτηση βλέπω γύρω μου, αλλά καμμία πρόταση, καμμία πρωτοβουλία, καμμία κίνηση... Ακούω μόνο λόγια, λόγια, λόγια τα οποία όταν τα ψάξεις σε βάθος βλέπεις ότι και αυτά δυστυχώς είναι υποκινούμενα.
Ζούμε σε μια εποχή "θάμβους" και "παράκρουσης" όντως. Μια εποχή που δεν δημιουργήσαμε, αλλά κληρονομήσαμε. Μια εποχή όμως που δεν κάνουμε τίποτα για να την αλλάξουμε. Διότι ως επί το πλείστον είμαστε μεγαλομένοι στα φουστάνια της μαμάς μας. Είμαστε όμως υπεύθυνοι για αυτό που θα κληρονομήσει η "νέα" γενιά. Επίσης είμαστε συν-υπεύθηνοι για αυτά που παθητικά αφήνουμε να συμβαίνουν γύρω μας...
Η "κυρίαρχη τάξη". Πολιτικά, οικονομικά, ταξικά, φυλετικά, ηθικά, νοητικά; Ως προς τι είναι κυρίαρχη; Σε όποιον από τους παραπάνω τομείς και ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΗΡΙΩΔΗ ΔΥΝΑΤΗ σίγουρα έχει και το ευάλωτο της τομέα. Αυτόν που άλλες γενιές επαναστάτησαν, χτύπησαν και την γονάτισαν. Εάν θες να το δεις ποιο αφηρημένα, και εσύ ανοίκεις σε μια κυρίαρχη τάξη...
Από εκεί και πέρα τα ερεθίσματα που σου δίνει το περιβάλλον σου, η οικογένοια σου κτλπ είναι σημαντικά στην διαμόρφωση του χαρακτήρα σου. Ώντας άνθρωπος θετικός όμως θα πάρω όλα εκείνα τα παραδείγματα ανθρώπων που διαμόρφωσαν την δική τους άποψη, ξέφυγαν, νίκησαν τα "κακώς" κείμενα που είχε το δικό τους περιβάλλον. Διότι δεν διαμορφώνει μόνο το ΣΥΝΟΛΟ την μονάδα, αλλά μπορεί και η μονάδα να διαμορφώσει το ΣΥΝΟΛΟ. Ισχύει και στα απλά μαθηματικά.
Σε αυτό το σημείο δεν θα διαφωνήσω ότι η κοινωνία είναι "ναρκωμένη". Ότι υπάρχουν και κάπιοι που την θέλουν ναρκωμένη. So fucking what? Θα τους κάνω την χάρη; Δεν νομίζω. Ευτυχώς μέσα στα τόσα κακά που έχει αυτή η παλιοκοινωνία έχει και ένα σωρό καλά. Όπως είναι η πρόσβαση στη γνώση.
Ας υποθέσουμε όμως ότι εγώ καλώς ή κακώς είμαι από τους βολεμένους του συστήματος, έχω τα κατάλληλα εφόδια και δεν έπεσα στις παγίδες που καθημερινά στήνονται τριγύρω μου (πέφτω και εγώ σε άλλες, όπως όλοι μας). Τι κάνω για τους συνανθρώπους μου; Συμμετέχω ενεργά και με πράξεις, προσπαθώ να βελτιώνομαι και βάζω την δική μου υπογραφή στην κοινωνία. Δυστυχώς μέχρι τώρα έχω χάσει φίλους και γνωστούς λόγω των ναρκοτικών. Αν θα μπορούσα να το είχα αποτρέψει; Το σίγουρο είναι ότι προσπάθησα από εκεί και πέρα όμως ο καθένας είναι υπεύθνος για τον ευατό του.
Τα τελευταία χρόνια πολύ κοντινό μου πρόσωπο είναι στον κόσμο του ντόπινγκ και του αθλητισμού. Βλέπω ότι οι ενέργειες που κάνω δεν έχουν αποτελεσματικότητα στο να τον αποθήσω. Τι με το ήρεμο, τι με το καλό, τι με τον διάλογο, τι με τσακωμούς, τι με το να το πάρω και να πετάξω όλα τα παρασκευάσματα, το εν λόγω πρόσωπο δεν λέει να εγκαταλείψει. Δυστυχώς είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Δυστυχώς αυτές τις επιλογές θα τις υποστούν και τα κοντινά του πρόσωπα (όσο εγωϊστικό ακούγεται τόσο ανάστροφα εγωϊστικό μπορεί να αποδειχθεί). Τα άμεσα ερεθίσματα που πήρα από το περιβάλλον μου, πήρε και αυτό το πρόσωπο. Εδώ όμως έρχεται και ενεργεί η προσωπικότητα και η μοναδικότητα του ατόμου. Από εκεί και πέρα όποιον μπορώ να αποτρέψω από τον επαγγελματικό αθλητισμό θα τον αποτρέψω. Chris εσύ προσωπικά ξέρεις για ποιον μιλάω.
Όσο για την αποποινικωποίηση. Συγγενικό μου πρόσωπο, πολιτικός μεγάλου βεληνεκούς (ψηλά σε ψηφοδέλτιο επικρατείας ) έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της αποποινικοποίησης με ένα σωρό καλοστεκούμενα και αποδεδειγμένα παραδείγματα. Ρεαλιστικά το φαινόμενο δεν εξαλείφεται με οποιοδήποτε πολιτική βούληση. Μπορεί να περιορηστεί όμως σε κάποιο βαθμό. Εγώ πιστεύω μέσω της παιδείας. Όχι της παιδείας της γνώσης όπως πολλοί την έχουν παρεξηγήσει σήμερα, αλλά της παιδείας που παράγει συνειδητοποιημένους πολίτες. Πολίτες που διεκδικούν τα δικαιώματα τους αλλά από την άλλη κάνουν αυτό που οι Έλληνες ξεχνάνε επιδεικτικά, ΣΕΒΟΝΤΑΙ τις υποχρεώσεις τους ως προς το κοινωνικό σύνολο. Η αμερική προσπάθησε να περιορήσει το φαινόμενο μέσω της γκετοποίησης. Ελεύθερα τα πάντα μες το γκέτο, και μόλις βγει κάτι έξω είτε φυσικά, είτε σαν ιδέα το σκωτόνουμαι. Εάν βγει κάτι καλό από το γκέτο το κρατάμε. Μια πολιτική που έχει αποδώσει σε κάποιο βαθμό αλλά τείνει να γίνει η ίδια γκιλοτίνα του "αεροστεγούς" αμερικανικού συστήματος. Το Ρόντνευ Κινγκ το κουκουλώσανε, ενώ τον 2PAC που μίλησε με τα τραγούδια του για το thug life και ghetto life, κατάφεραν να τον βγάλουν από την μέση διογρανόνωντας ένα καλοστημένο καβγά...
Η μία ή η άλλη λοιπόν... Η κοινωνία είναι μια ζυγαριά πάνω στην οποία δύσκολα μπορεί να βρεθεί η απόλυτη ισσοροπία και να περιοριστούν τα "κακώς κείμενα". Το θέμα είναι να γέρνει περισσότερο στην καλή πλευρά.
Εγω θα συμφωνησω με το φιλο Greco (χωρις να διαφωνω στα υπολοιπα) στο εξης σημειο.
Ο καθενας εκτος απο τα ερεθισματα που εχει απο το εγγυς περιβαλλον του εχει την ευθυνη της διαμορφωσης της προσωπικοτητας του.
Θα σας πω το εξης. Απο τα 15 μου παιζω μουσικη σαν dj. Απο τα 15 μου ασχολουμαι με την ηλεκτρονικη dance σκηνη (πολλοι το ελεγαν rave).
Επαιζα σε μαγαζια που τα ναρκωτικα (σκληρα και μαλακα) εδιναν και επαιρναν. Μαστουρωναν μεχρι και τα πλακακια. 2 απο αυτα τα μαγαζια εκλεισαν μετα απο ντου της διωξης.
Εγω ποτε μου δεν δοκιμασα τιποτα, ουτε καν καπνιζω απλα τσιγαρα και πινω ποτα μονο οταν ειμαι με ανθρωπους που εμπιστευομαι και νιωθω ανετα. Αλλιως δεν θα πιω. Μου εχουν αφησει "δωρακια" πανω στα πικ-απ πολλες φορες και δεν μπηκα καν στον πειρασμο. Στα 16 μου, στα 17, στα 18, στα 19 μου και παει λεγοντας.
Ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων, εμενα μονο με την μητερα μου που δεν ηταν δυνατον να με ελεγξει για τιποτα η κακομοιρα, Ο πατερας μου αρκετα μακρυα μου, πιο μακρυα απο τον μεσο ορο. Η οικονομικη μας κατασταση δεν ηταν και η καλυτερη.
Τι θελω να πω... ενας εφηβος με λεφτα στα χερια απο τη δουλεια του, με τσαμπα ναρκωτικα σε αποσταση 20 εκατοστων, με προτροπες που πατουσαν πανω στις φιλοδοξιες του, με το αλκοολ να τον λουζει αλλα μονο εξωτερικα δεν υπεκυψε. Αρα θεωρω πως ο καθενας μπορει να βρει την δυναμη να μην υποκυψει, η ακομα και να ξεφυγει. Ειχα μια πρωην που ηταν εθισμενη στην Ηρωινη... ξεφυγε και ειναι μια χαρα.
Και εγώ πιστεύω ότι όλα πρέπει να είναι ελεύθερα. Μαλακά και σκληρά ναρκωτικά δεν έχει σημασία και τα δύο την ίδια δουλειά κάνουν.
Και το βασικότερο χωρίς μεγάλο κόστος, μην πω και τσάμπα.
Απλά πρέπει να υπάρχει και η σωστή ενημέρωση για τις επιπτώσεις. Για τον θάνατο που θα έρθει αργά η γρήγορα.
Άραγε γιατί δεν έχουν δείξει ποτέ από την τηλεόραση στις 9:00 το βράδυ που είναι ώρα υψηλής τηλεθέασης, έναν αληθινό ναρκωμανή όταν τον πιάνει το στερητικό σύνδρομο. Να αναφέρουν περιπτώσεις που κοντεύουν να σκοτώσουν την ίδια τους την μάνα για να τους δώσει λίγα λεφτά. Που μπαίνουν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια σαν κλέφτες το βράδυ για να βουτήξουν ότι έχει αξία και να το πουλήσουν. Που κάνουν πιάτσα αγόρια και κορίτσια και πέφτουν στις ορέξεις του κάθε ανώμαλου, για να εξασφαλίσουν πάλι λίγα λεφτά.
Απλά οι καναλάρχες εθελοτυφλούν και φοβούνται μην βγουν μετά οι κάθε λογής οργανώσεις και τους μηνύσουν γι' αυτά που δείχνουν. Μα αυτή είναι η πραγματικότητα η κοινωνία είναι ναρκωμένη από τα ηλίθια show και σειρές που της πασσάρουν.
Και κάποιες σοβαρές εκπομπές με περιεχόμενο και με ουσία, που μπορούν να βοηθήσουν, τις βάζουν στις 11 και στις 12 το βράδυ, όταν ο Έλληνας πάει για ύπνο γιατί δουλεύει την επόμενη. Κοιμήσου Έλληνα και η τύχη σου γυρίζει, που ξέρεις τώρα που λές είναι μακριά από το σπίτι μου, μπορεί αύριο να σου χτυπήσουν την πόρτα και τότε θα είναι αργά...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ξεκινήσετε ένα νέο θέμα σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να απαντήσετε σε μηνύματα αυτού του forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να αλλάξετε τα μηνύματα σας σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να διαγράψετε τα μηνύματα σας από το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ψηφίσετε σε δημοψηφίσματα σε αυτό το forum
Νίκος από Πάτρα ζήτησε Χαμογέλα στα παλιά.
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ομάδες Χρηστών
Προφίλ
Σύνδεση
TOP-20
) έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της αποποινικοποίησης με ένα σωρό καλοστεκούμενα και αποδεδειγμένα παραδείγματα. Ρεαλιστικά το φαινόμενο δεν εξαλείφεται με οποιοδήποτε πολιτική βούληση. Μπορεί να περιορηστεί όμως σε κάποιο βαθμό. Εγώ πιστεύω μέσω της παιδείας. Όχι της παιδείας της γνώσης όπως πολλοί την έχουν παρεξηγήσει σήμερα, αλλά της παιδείας που παράγει συνειδητοποιημένους πολίτες. Πολίτες που διεκδικούν τα δικαιώματα τους αλλά από την άλλη κάνουν αυτό που οι Έλληνες ξεχνάνε επιδεικτικά, ΣΕΒΟΝΤΑΙ τις υποχρεώσεις τους ως προς το κοινωνικό σύνολο. Η αμερική προσπάθησε να περιορήσει το φαινόμενο μέσω της γκετοποίησης. Ελεύθερα τα πάντα μες το γκέτο, και μόλις βγει κάτι έξω είτε φυσικά, είτε σαν ιδέα το σκωτόνουμαι. Εάν βγει κάτι καλό από το γκέτο το κρατάμε. Μια πολιτική που έχει αποδώσει σε κάποιο βαθμό αλλά τείνει να γίνει η ίδια γκιλοτίνα του "αεροστεγούς" αμερικανικού συστήματος. Το Ρόντνευ Κινγκ το κουκουλώσανε, ενώ τον 2PAC που μίλησε με τα τραγούδια του για το thug life και ghetto life, κατάφεραν να τον βγάλουν από την μέση διογρανόνωντας ένα καλοστημένο καβγά...
