Αγαπημένος στίχος

db-23

Μη με κοιτάς δεν πρόκειται
να μου αλλάξεις γνώμη
Απόψε χαραμίσαμε
λίγη ζωή ακόμη

Μακάρι να'κλεινε η πληγή
με μια απλή συγνώμη
απόψε χαραμίσαμε
λίγη ζωή ακόμη....

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

We come to this place
Falling through time
Living a hollow life
Always we're taking
Waiting for signs
Hollow lives...

Is there ever any wonder why we look to the sky?

ariadnou · Καραβάνα Mέλος από: Apr 20, 2004 Μηνύματα: 74

Έτσι τυχαία θα περνούν
οι μέρες αδερφέ μου
τις ομορφιές αδίστακτα
ο χρόνος θα τρυγά
Κι ενώ θα κουτσοπίνουμε
οι νύχτες θα μικραίνουν
και θα κοιτάμε από μακριά
κορίτσια να περνάν.

Έτσι τυχαία χανόμαστε
στα πλάτη και στα μήκη
η αγκαλιά μιας άσωτης
θεότρελης μικρής
θα' ναι λιμάνι απάνεμο
αλλά και θεία δίκη.
Θα μείνω πάντα ιδανικός
κι ανάξιος εραστής.

Έτσι τυχαία μάθαμε
τον κόσμο και τον νόμο
τα πιο γλυκά τραγούδια μας
χαθήκανε μακριά.
Την μοναξιά θα στρίψουμε
τσιγάρο για τον δρόμο
ο ουρανός είν' άγνωστος
κι η θάλασσα πλατιά....
_________________
Μέσα σε όστρακα παφλάζει η καρδιά μου....

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

Σάββατο βράδυ σ' ένα κλαμπ στο χάος
κοιτάς τον κόσμο που χορεύει και τον κόσμο που δουλεύει
ένας φίλος σου περνάει, χαιρετάει και φεύγει
δεν υπάρχει νόημα, ο ρυθμός ανεβαίνει
υπάρχει μόνο το κορμί σου και κάμποσοι άλλοι
τυχαίες σχέσεις που συμπίπτουν γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ σε μια γωνία
σκέφτεσαι τι είναι αυτό που έχει πιο μεγάλη σημασία
η θέση των άστρων ή η παγκόσμια ιστορία
ένας μεγάλος έρωτας ή μια απλή συνουσία
πιο τρελός κόσμος δε θα μπορούσε να υπάρξει...

έι, σε σένα μιλάω, δείξε μας το πιο καλό σου σημάδι
κι έλα μαζί μου γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ

...όταν εσύ ονειρεύεσαι, η αγάπη πέφτει σα χιόνι
σα μια ιστορία όπου κι οι δυο είμαστε χαμένοι
χαμένοι στο διάστημα, μα ποτέ χωρισμένοι
τυλιγμένοι κι οι δυο στο δικό μου παλτό
μέχρι το σπίτι σου, κι εκεί σ' ένα στρώμα διπλό
δύναμη τ' ουρανού, δύναμη της αγάπης
ελευθερία στην έκφραση, ζωή δίχως τάξεις
δες τι αργά που ο ήλος ανεβαίνει
κι αυτό που ήθελα να γίνει πόσο ξεμακραίνει
δες την πρωινή δροσιά πάνω στα φύλλα
μέσα στα μάτια μου τοπία ακατοίκητα
δώσ' μου την αγάπη σου για να πετάξω
δώσ' μου ένα άλλο κόσμο να ζήσω, να πεθάνω
δώσ' τη χαρά σ' αυτούς που πονάνε
στ' αδέρφια μου, σ' όσους δε βρίσκουν αιτία να γελάνε

Έι, σε σένα μιλάω
έλα να φύγουμε μαζί γιατί είναι Κυριακή πρωί
Κυριακή πρωί, Κυριακή πρωί

Deep_Oblivion

Να κανω μια προταση για το topic με τους στιχους.

Επειδη διαβαζω πολλες φορες στιχουσ που μου αρεσουν, αλλα δεν ξερω τα τραγουδια απο οπου προερχονται, θα ηταν καλο να βαζει ο καθενας απο κατω το ονομα του καλλιτεχνη και το τραγουδι να μπορουμε να τα ψαξουμε.

thx!

Deep_Oblivion
http://stavropoulos.bravehost.com
_________________
http://xphctoc.blogspot.com

ΖΑΣ Superstars

Dimitris_P

ariadnou · Καραβάνα Mέλος από: Apr 20, 2004 Μηνύματα: 74

Κι έτσι σιγά να ταξιδεύουμε
στου Νότου τα νερά.
Τρελά πουλιά μεταναστεύουμε
σε μέρη πιο ζεστά.
Μέσα στους ήλιους που χανόμαστε
κατράκυλουν οι ελιές.
Σε θαλασσοσπηλιές κρυβόμαστε
να χτίσουμε φωλιές.
Στο Λιβυκό μεθάει ο Αύγουστος
με δυό φεγγάρια φως
στ' ανέμου τ' ανοιχτό παράθυρο
με σεριανάει ο καιρός
Απ' τη αρχή πλάθοντας όνειρα
στο βλέμα σου θωρώ
βραχοσπηλιές και μέρη απόμερα
μέσα τους να χαθώ.
Φως της αρμύρας κάθε δειλινό
του Νότου τα νερά
με σεριανούν σαν τον παλιό καιρό
σε μέρη μυστικά
Στο Λιβυκό μεθάει ο Αύγουστος
με δυό φεγγάρια φως
στ' ανέμου τ' ανοιχτό παράθυρο
με σεριανάει ο καιρός

"Στο Λιβυκό" - Καλλιόπη Βέτα
_________________
Μέσα σε όστρακα παφλάζει η καρδιά μου....

SofiaK

...Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω
να μην μπορώ να τ' ανεχτώ
και δεν βρήκα ούτε ένα
Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
αν είν' τα λάθη μου εδώ
και δεν έλειπε κανένα...

'Μέτρησα' - Ολοκαίνουριος Ν.Ζούδιαρης με τη φωνή της Ελευθερίας!!
_________________
Μέσα στα απλά ειν' τα ωραία...

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

I wish I was a fisherman
tumbling on the sea
far away from dry land
and it's bitter memories
casting out my sweet life
with abandonment and love
no ceiling bearing down on me
save the starry sky above
with light in my head
and you in my arms...

waterboys - fisherman's blues

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

Αχ η ζωή είναι βούτυρο στον ήλιο
Όλα στη γη το λένε καθαρά
Όποιος πονά και δεν το φανερώνει
κάνει τον πόνο άρχοντα

Βάλε κρασί
στου φίλου το ποτήρι
κι η μοναξιά ας κάνει χαρακίρι

Στο πουθενά θα μας πετάξει ο χρόνος
Γι’ αυτό λοιπόν και εμείς τα ξωτικά
σαν φορτηγά που βγήκαν απ’ το δρόμο
θα ζήσουμε παράφορα

Αργά το βράδυ
παίζει το ράδιο
δεν έχω τρόπο να κοιμηθώ
Είναι η ώρα που η ζωή μου
γίνεται τόξο μεταλλικό

Ακούω τραγούδια
ψεύτικες λέξεις
με κυνηγάνε ξένες φωνές

Αργά το βράδυ
έλα να παίξεις
στου σεντονιού μου τις μαύρες σκιές

Αργά το βράδυ
πάντα μου λείπεις
παίζει το ράδιο για συντροφιά

Κι ότι μας δένει
χαρές και λύπες
το νανουρίζω στα σκοτεινά

neokles

Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα
σ' αυτή την αγκαλιά
στα σκουριασμένα σύννεφα στα φύλλα
στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά

Βρέχει και στους καταυλισμούς
χορεύουν τα παιδιά
στάζει ο θεός στις προσευχές στο ντέφι
στις καρδιές στα πόδια τα γυμνά

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά

Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες
το δρόμο και το νου
και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι
κι άθελά μου με τραβάς αλλού

Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά

Χρήστος Θηβαίος

oblitron · Συνεργάτης Mέλος από: Apr 26, 2004 Μηνύματα: 282

Der Anfang vom Ende ,
ist das man nichts vergisst
Die Uhr die nicht mehr läuft,
will sagen das was zu Ende ist.

(Nena, Der Anfang vom Ende)

Το έπαιξε χτες ο Μηνάς... Κάτι τέτοια κάνει το παλιόπαιδο και με σκλαβώνει... Razz

neokles

Αν όλο αυτό που ζω είναι ενα όνειρο, ας μην ξυπνησω κι εγω

Ν.

--------
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ
είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά

Αχ κυρ Αντώνη πώς σ' αγαπάμε και μαζί σου τ' άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή

Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό,τι ποτέ δεν έζησε μες τ' όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή

Αχ κυρ Αντώνη πώς σ' αγαπάμε και μαζί σου τ' άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή

Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί
μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ' όνειρό του θέλησε πια να ζει

Νικος Γκατσος

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνους
συχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμό
σ' αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ' όνομά σου
ετοιμάσου σε λίγο θα πεις σε μισώ

Είμαι το ένα μισό της Σελήνης
μην κλείνεις σε λίγο γεμίζει το άλλο μισό
η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια
ρωτάει ποιος διψάει ψιθυρίζεις "εγώ..."

Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα
ώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαι
ώσπου να πάψω να φοβάμαι...
μου είχες πει πως θα 'ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαι
τώρα αρχίζω και θυμάμαι....

Ξυλινα Σπαθια

anima · Νεούδι Mέλος από: Apr 08, 2006 Μηνύματα: 1

Μη με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει
Μου είπε κάποιος κάποτε το είδε να συμβαίνει

Ξύλινα Σπαθιά - Ο Βράχος

GOLLUM

Ερχονται χρονια δυσκολα
Ερμηνευτης:Στελιος Καζαντζιδης
Στιχοι:Μακης Εριμητης
Μουσικη:Μακης Εριμητης

Έρχονται χρόνια δύσκολα
γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα
μ’ ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες.

Έρχονται χρόνια δύσκολα
τα πάντα άνω-κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος
κι εμείς πληγές γεμάτο.

Φονιάδες μονοπώλια
παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε
και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν.

Ποδοπατούν αλύπητα
τ’ ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε
κι όνειρα πια δεν χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα
_________________
Μουσικο ταξιδι στο χρονο με τον Net Radio.
Δευτερα 22.00-00.00 και Τριτη-Παρασκευη 21.00-23.00 "Παμε σαν αλλοτε"
http://radio.arbula.gr:8000/pamesanalote.ogg

oblitron · Συνεργάτης Mέλος από: Apr 26, 2004 Μηνύματα: 282

Δε μπορώ άλλο Θανάση,
Στα 25 έχω γεράσει.
Δε μπορώ άλλο Θανάση,
Κάνε στάση.

Τζίμης Πανούσης

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

Όταν πρωτοάκουσα Πυξ Λαξ... "ζόρικοι καιροί" και στη συνέχεια τους "πριγκηπες της δυτικης όχθης" τους λάτρεψα.
Έκτός απο τους δίσκους που προανάφερα, λίγα τραγούδια τους με άγγιξαν... ένα απ΄αυτά είναι και το παρακάτω, τραγούδι που ακούω τώρα!!!

Σαν τα καράβια που φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
Σταματημένα μέσ’ τη μέση του πελάγους
Έχει η ανάσα τους μια γεύση μια γεύση απ' τα παλιά
Που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου

Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;
Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες για αγάπη;
Εσύ δεν έλεγες οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
Από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη

Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία
Μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία

Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
Είν' η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες

Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ, απάντησέ μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ απάντησέ μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;

Και μια που αναφέρθηκα στους Πυξ Λαξ να συμπληρώσω, ότι μου αρέσουν:

- Τα καμίνια
Αντάμωσα ένα φίλο μου βγαλμένο απ' τα παλιά
μια γειτονιά με λίγο φως και πόθοι στα Καμίνια
Χοντρές φωνές της αγοράς και σπίτια χαμηλά
απέναντι από φάμπρικες και σχέσεις της ρουτίνας
Ποτέ δεν καταλάβαμε κι ας ήμασταν παιδιά
γιατί να πολεμήσουμε και πάλι για την Τροία
Ποτέ δεν μας αγάπησες πατρίδα μας γλυκιά
κι ας έκανες το αύριο να μοιάζει ευκαιρία.

- Επαψες αγαπη να θυμιζεις
Ο καφές σου έχει κρυώσει
και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες
...Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις...
Υπάρχουν το νιώθω υγρά μονοπάτια
υπάρχουν κομμάτια από φως στη σιωπή
τραγούδια που γίναν με δάκρυα στα μάτια
τραγούδια που γίναν απλά η αφορμή...

- Σαν το σοφο που γερναει
- Με στέλνεις
- Χωρις ντροπη

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

Ξέρω πως δε ζητάω συγνώμες
κι αδιαφορώ για τις υπόλοιπες γνώμες
Ακούω μόνο την καρδιά μου
κι ενεργώ σε κάθε της θέλημα
κι έτσι συχνά δεν ψάχνω τα ωφέλιμα
μα αναζητώ επίμονα
εκείνα που έχουν έρωτα
και αγγελάκια φτερωτά να πετάνε τριγύρω

Κράτησα μια φράση από ότι μου 'χες πει εκείνο το βράδυ
ένα μικρό παιδί πέρασε από μπροστά σου καθώς σου πρόσφερα ένα χάδι
κι ένα λιβάδι γεμάτο κίτρινες τουλίπες κι εσύ μου είπες συγνώμη
μοιάζει αστείο αλλά μου δίνεις τα πάντα ενώ εγώ δε χρειάζομαι τίποτα
κι έτσι χωρίζουμε τώρα ανύποπτα για να μη πληγωθούμε αργότερα
...Θεέ μου μη χειρότερα

Πάθος ήμουν κι όχι λάθος τώρα φεύγω ήρθε η ώρα
Μη μου λες να γυρίσω μόνη μου θα συνεχίσω

Έκανα τα πάντα ο κανόνας έλεγε αγάπη
κι αφοσίωση κι εξοικείωση με κάθε σου τρέλα
Χορούς στην βροχή κολύμπι τον Νοέμβριο
γυμνοί στην ταράτσα με ξαπλώστρες και ομπρέλα
Και τώρα που έφυγες ο κόσμος άλλαξε
θα ξεκουμπώσω τα φτερά μου από τα χέρια
Δε θα μιλάω σουαχίλι στον σκύλο σου
και δε θα κελαηδούν ελεκτροντανς τα περιστέρια

Φώτα λάμπουν όπως πρώτα μόνη είμαι κι είσαι πιόνι

Το ποτάμι πλημμύρισε τον δρόμο
πήρε μαζί του έναν αστείο ταχυδρόμο
που 'χε στα xέρια του ένα κίτρινο δέμα
με δυο τουλίπες μια καρδιά και ένα ψέμα
κι έβρεχε μικρές πυγολαμπίδες
για να διαβάζεις μέρα νύχτα τις σελίδες
που 'χεις κρυμμένες βαθιά μέσα στην τσάντα

Δικός σου για πάντα

Ζακ Στεφανου - Ανδριάννα Μπαμπαλη

Louria · Νεούδι Mέλος από: Apr 27, 2006 Μηνύματα: 3

Το ΄΄αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει΄΄ και βέβαια δεν είναι στίχος του Παπακωνσταντίνου αλλά του ποιητή Αλκη Αλκαίου που με τη μουσική του Σταμάτη Μεσημέρη δημιούργησαν αυτό το αξεπέραστο τραγούδι το Πόρτο Ρίκο που τραγουδάει ο Βασίλης.
Για να μαθαίνουν οι καινούργιοι και να θυμούνται οι παλιοί[Αλκης Αλκαίος].

© 2018 - HotStation.gr : Greek Online Radio portal - Athens - Greece © 2018 - HotStation.gr : Το Ελληνικό Online Ραδιόφωνο - Αθήνα - Ελλάδα

© 2018 - HotStation.gr : Greek Online Radio portal - Athens - Greece
© 2018 - HotStation.gr : Το Ελληνικό Online Ραδιόφωνο - Αθήνα - Ελλάδα