Mέλος από: May 09, 2004 Μηνύματα: 201 Πόλη/Χώρα: Planet Earth/Solar System
Στάλθηκε: Παρασκευή 21 Μαι 2004, 01:39 GMT Τίτλος Μηνύματος: Σχέση ή Μοναξιά; Η αναζήτηση της Ευτυχίας...
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται...Που βρίσκεται η ευτυχία άραγε?Μια σχέση με γεμίζει ευτυχία 'η με βυθίζει στο βούρκο της ανασφάλειας και του φόβου?
Πόσες γυναίκες άραγε έχουν αγαπήσει και πόσοι άντρες...και η κατάληξη ο χωρισμός και η βίωση του έντονου πόνου...
Τελικά καλύτερη η μοναξιά?...
Το τέλος μιας σχέσης φέρνει από τη φύση του μια αποδιοργάνωση.Για κάποιο διάστημα είμαστε μόνοι μας με την απελπισία μας.Μπορεί κάποιοι φίλοι να μας υποστηρίζουν συναισθηματικά αλλά στην πραγματικότητα ζούμε στιγμές όπου δεν υπάρχουν λόγια να μας αγγίξουν...γιατί η απώλεια μας κάνει να κλεινόμαστε στον εαυτό μας...Μέσα μας φουντώνει ένας πόνος που δεν πιστεύαμε πως θα αντέχαμε,επιβιώνουμε όταν ακριβώς η απωλεια βιώνεται ως το τέλος...Και τότε κάπια στιγμή με έναν μαγικό τρόπο η παλιά εκείνη σχέση σταματά να μας πονά με την ίδια ένταση...Η διάθεση για ζωή έρχεται να μας συναντήσει για μια ακόμη φορά...
Αυτοί που δεν αντέχουν το χωρισμό σαλτάρουν ή καταλήγουν σε μοναστήρι. Θες να γίνεις και συ μια απ'αυτές; Τίποτα δε συγκρίνεται με την αναζήτηση ενός νέου έρωτα και η διάρκεια είναι που μετράει και όχι το αποτέλεσμα. `Οπως και με το αμάξι, θα έχετε πολλές στιγμές, αλλά στο τέλος θα χρειαστεί να το αποσύρεις ή να το πουλήσεις για οποιοδήποτε λόγο. + ότι ο άνθρωπος έχει μια ψυχή και καρδιά παραπάνω. Αν είσαι της λογικής δεν κάνω τίποτα γιατί θα πληγωθώ, για κλάμματα η κατάσταση. Εσύ κανονίζεις την πορεία σου στην τελική _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Μπορεί να νιώσεις την απόλυτη ταπείνωση και να μην σε νοιάζει!
Να μισείς πολύ δυνατά..
Να σου βγάλει άγρια ένστικτα...
Ζήλεια... κτητικότητα....
Μπορεί να μην μπορείς να φάς από την καψούρα...
ή να το ρίξεις στο φαί...
μπορεί να σου πάρει το μυαλό...
να εισαι αφηρημένος...
να νιώθεις μοναξια..
να μην σκέφτεσαι τίποτα...
μπορεί απο την άλλη, να σου αυξήσει το επίπεδο αδρεναλίνης σου...
την ενεργητικότητα σου..
να σε κάνει να νιώθεις ότι ζεις...
αναννέωση κυτάρων λένε..
να νιώθεις οτι αγαπάς και τον εχθρό σου...
Μπορεί απο τη μιά στιγμή να σε πάρει και να σε απογειώσει... να σε ανεβάσει στ' αστέρια..
και την ίδια στιγμή... να σε ρίξει στην πιο βρώμικη λάσπη...
"Λύσσα ο έρωτας, χάδι ο έρωτας, Θηλιά ο έρωτας, ανάγκη ο έρωτας,
Στάχτη ο έρωτας, μνήμη ο έρωτας...
λέει ο Μάλαμας στο "καληνύχτα"
θα μπορούσα να γεμίσω όλη την σελίδα...
Αυτή ειναι η μαγεία του όμως... το ότι δεν είναι μονοδιάστατος... ότι θα ερωτευόμαστε μέχρι να πεθάνουμε... και ότι κάθε φορά θα είναι κάτι άλλο... κάτι διαφορετικό - κάτι καινούριο!
Δεν ξέρω αν τον έχω ζήσει σε όλα του τα επίπεδα... φαντάζομαι όχι - λόγω ηλικίας, αλλά δεν τον φοβάμαι... περιμένω και το μαύρο του πρόσωπο... γιατί μέχρι σήμερα ήμουνα μάλλον τυχερή και είδα το ροζ...
Πρόσεχε τι εύχεσαι, λεει μια κινέζικη παροιμία, μπορεί να σου συμβεί!
Δεν θέλω να ειμαι αχάριστη...
Δεν απαντάω στο θέμα σου, το ξέρω αλλά έτσι μου βγήκε τωρα....
Η διάθεση για ζωή, για τους φίλους μας,για μια καινούργια σχέση έρχεται να μας ξανασυναντήσει μετά το χωρισμό...
Με αυτή την έννοια η προηγούμενη σχέση παραμένει πάντα ζωντανή μέσα μας,γιατί συνέβαλε στην ωριμότητα και τη γνώση που αποκτήσαμε...Αν δεν αφήσουμε τον πόνο να μας "μιλήσει" κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη,να ξαναδημιουργήσουμε μια σχέση σαν αυτήν που είχαμε πριν και δεν άντεξε στο χρόνο...
Συμφωνώ λοιπόν απόλυτα πως τον έρωτα πρέπει αν τον ζούμε σε όλο του το μεγαλείο...να τον εξυμνούμε κάθε ημέρα...Να κρατάμε γερά στην αγκαλιά μας τον έρωτα και όταν ο χρόνος το αποφασίσει να τον αφήσουμε να πετάξει πέρα μακρυά...
Ο φόβος μήπως πληγωθούμε δεν είναι σωστό να μας φυλακίζει στα κάγκελα της μοναξιάς...όμως η καρδιά δεν αντέχει αρκετό πόνο...
Αγριεύει...χάνει την αγνότητα της και γίνεται πιο σκληρή...
Μακάρι να ξεκινούσαμε κάθε φορά από την αρχή...
Σαν τα μωρά που έρχονται στο κόσμο...λευκή σελίδα...
Χμ… συμφωνώ χωρίς καμία διάκριση με όλους σας! Διότι έτσι είναι τα πράγματα, η ίδια η φύση! Ο Πάριος έλεγε «…πιο καλή η μοναξιά…», αλλά από την άλλη η Χάρις «…η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει…». Κάθε κατάσταση έχει το ρόλο της αλλά και τον χρόνο της. Σίγουρα είναι αρκετές οι στιγμές που θες να κάνεις μια παύση, ένα μικρό διάλειμμα να βρεις τον εαυτό σου, να συντονιστείς ύστερα από κάτι προφανώς στενόχωρο και πικρό. Από την άλλη και αν όλα πάνε μια χαρά, δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι τέτοιο αλλά όρτσα τα πανιά και τέρμα τα γκάζια!!!
Ομολογώ ότι έχουνε περάσει και ‘άσχημες’ στιγμές, στιγμές μοναξιάς αλλά όση και να ήτανε η ‘πίκρα’ σίγουρα θα βηθούσε για κάτι καλύτερο και πιο ‘ώριμο’, αλλά και όπως πολύ ωραία λέει η ariadnou «άλλωστε μέσα από όλα αυτά την ψυχή μας πλαταίνουμε άσχετα αν δεν το συνειδητοποιούμε....»
Σίγουρα όλοι μας έχουμε ερωτευτεί και αν όχι το εύχομαι με κλειστά τα μάτια και ανεπιφύλακτα! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τον έρωτα και την αγάπη μαζί, παρεούλα. Όπως λέει και Stefania, «Τον έρωτα πρέπει να τον ζούμε σε όλο του το μεγαλείο... σε όλες του τις προεκτάσεις... χωρίς να τον φοβόμαστε!» και «Μέσα απο τον έρωτα μπορείς να νιώσεις τα πάντα!». Και αν έχεις τον έρωτά σου, γιατί να το χαλάσεις, παρακαλώ; Γιατί να το αφήσεις να φύγει; Γιατί να αναζητήσεις κάτι άλλο; Άρα δεν σε ικανοποιεί, δεν είσαι ερωτευμένος ή είσαι αχόρταγος παιδάκι μου και καλά να πάθεις αν φας τα μούτρα σου, διότι όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα…
Δεν θα έλεγα ότι είναι φαύλος κύκλος, διότι κάθε τι καινούργιο είναι και διαφορετικό όπως και οι άνθρωποι μεταξύ τους. Ουδείς όμοιος κανενός! Τότε θα ήταν μια κουραστική ρουτίνα, ανούσια και ανιαρή…Στο ίδιο έργο θεατές; Πάει; Δεν πάει! Μπορεί να έχει τον ίδιο τίτλο ή να του μοιάζει, αλλά είναι ένα τελείως διαφορετικό έργο.
Ναι, όντως μαθαίνουμε κάθε φορά όλο και πιο πολύ, αλλά με τίποτα καγκέλωμα…Αν θες να προοδεύσεις τον έρωτα και την αγάπη σου, τότε και τα μούτρα σου θα φας και θα στραβοπατήσεις και θα λοξοδρομήσεις και θα ξαποστάσεις αν σε κουράσουνε τα σκαλοπάτια του, αλλά μονάχα έτσι θα μάθεις να περπατάς…
Και η «λευκή σελίδα» έχει την αίγλη της, την αθωότητα της, την απόλυτη απουσία κάθε έγνοιας. Αλλά θα προτιμήσω να μην μείνω «αποστειρωμένος» μέσα στη «Blue Lagoon». Ο έμπειρος ο άνθρωπος είναι πιο ισορροπημένος, ο δε άπειρος μες τις ταλαντεύσεις συνέχεια να κλονίζεται…
_____________________________________________________________
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου…
Πιστεύω ότι με όλα αυτά που λέει ο καθένας σας, φαίνεται ότι αντιπροσωπεύουν απόλυτα και τον χαρακτήρα σας. Δηλαδή είσαστε γενικά "δύσκολοι" άνθρωποι. Και όχι μόνο στον έρωτα , αλλά μάλλον και παντού. Το ψάχνετε συνέχεια ότι και αν κάνετε...
Όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο σε άλλους όμως περνάει σαν κρύωμα και σε άλλους δεν περνάει ποτέ. Αποτέλεσμα ... η μοναξιά!
Δεν είναι ωραίο πράγμα η μοναξιά και ότι και αν πει ο καθένας η καρδούλα του το ξέρει. Καταπιέζεται για να μην δείξει την ανάγκη να έχει κάποιον δίπλα του. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που θέλει να ζει μόνος του, πάντα υπάρχουν ανάγκες συναισθηματικές και σωματικές για να αναζητεί το ταίρι του... Συνέχεια στροβιλίζονται στο μυαλό του.
Οπότε το θέμα είναι τι κάνουμε. Απλή η απάντηση χαλαρώνουμε...ότι είναι να έρθει θα έρθει μόνο του. Αρκεί να είμαστε χαλαροί όταν έρθει και να μην είμαστε σφιγμένοι, του στυλ κάνει αυτός για μένα, μήπως να τον ψάξω περισσότερο και άλλα πολλά που τα σκέφτονται συνήθως οι γυναίκες. Λες και δεν έχουν "ξαναγνωρίσει" άντρα στην ζωή τους.
Έτσι όπως έχει γίνει η κοινωνία μας πρέπει ένας άντρας πριν κάνει κάτι πολύ σοβαρό να έχει κάνει πολλά "χιλιόμετρα", και μια γυναίκα κάπου στα μισά και πιο κάτω "χιλιόμετρα". Αν περιμένετε τώρα από κάποιον άπειρο ή άπειρη να σας αγαπήσει τρελά και να μην σκέφτεται τίποτε άλλο παρά εσάς, μάλλον ατυχήσατε. Μάλλον θα πληγωθείτε , γι' αυτό χαλαρώστε και χαρείτε το όσο κρατήσει.
Αυτό είναι ο σηματνικότερος λόγος γι'αυτούς που προτιμούν την μοναξιά, το κάνουν γιατί φοβούνται τον χωρισμό σε μια σχέση. Βγάλτε αυτό από το μυαλό σας και θα είσαστε πολύ καλά, αλλιώς ετοιμάστε ένα ράφι κάπου ψηλά και πάρτε θέση...
Όπως λέει και ο αντρικός πληθυσμός το μ... με μ... ξεπιερνιέται. Μεγάλη κουβέντα και σωστή.
Και κάτι άλλο κάπως σχετικό με βάση στατιστική που έχει γίνει:
Στην ζωή ενός άντρα περνάνε 1-2 γυναίκες που θα κάνει κάτι σοβαρό μαζί τους. Σε μερικούς βέβαια(που ίσως το ψάχνουν περισσότερο) δεν θα περάσει καμία. Γι 'αυτό αν σας τύχει κάτι καλό , πιάστε την ευκαιρία από τα μαλλιά και μην το σκέφτεστε καθόλου.
Και όσο αφορά τις γυναίκες. Μετά την "επανάσταση" που έκαναν για την ισότητα υπήρχαν και επιπτώσεις στις σχέσεις τους με τους άνδρες. Αυτό συνέβει γιατί οι άντρες έχασαν αυτό που είχαν αιώνες. Το ένστικτο του κυνηγού. Τώρα στις μέρες μας ιδιάιτερα η νέα γενιά δεν έχει αυτό το χαρακτηριστικό σε μεγάλο ποσοστό(το μεγαλύτερο ποσοστό είναι τα αγόρια που σπουδάζουν και γενικά είναι διανοούμενοι, πρόβλημα δεν υπάρχει σε αγόρια που μπαίνουν στην δουλειά από τα 17-18...γιατί άραγε?). Γι'αυτό οι γυναίκες χρειάζεται να πάρουν αυτές τα ηνία για την επίτευξη μιας σχέσης. Γιατί άμα περιμένουν...δεν πρόκειται να δούνε χαρά.
maraki mou min akous kanenan kai kane auto pou ESY nomizeis swsto kai goustareis, o ka8enas mporei na leei o,ti 8elei. Tipota den einai san tin kardia sou, mono auti pisteue (kai mi ereuna) _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σας στο θέμα...
Εδώ όμως θα συμφωνήσω με τον φίλο dmitspan διότι πάντα κάνω αυτό που προστάζει η καρδιά μου...
Δημήτρη 835 δυστυχώς για μένα δεν έχω ακόμα υπεραπλουστεύσει τις σχέσεις...Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που για να τους κατακτήσουν είναι δύσκολη υπόθεση...΄Σκέφτομαι και αναλύω πολύ τον άλλον πριν τον αφήσω να με προσεγγίσει...
Κάπου είχα διαβάσει το ερωτικό προφίλ του ζωδίου μου και πραγματικά είδα τι με ελκύει τελικά σε έναν αντρα και για πιο λόγο "ψάχνω" κάποιες καταστάσεις λίγο παραπάνω...Διότι για να πω και την αλήθεια κάπου ειχα ξεκινήσει να προβληματίζομαι...
Ευεπηρέαστοι, καθώς είναι οι δίδυμοι, παρασύρονται εύκολα στα αισθησιακά παιχνίδια και μάλιστα παθιάζονται παράφορα, αν ο ερωτικός τους σύντροφος έχει την ικανότητα να τους εξάρει τη φαντασία, να τους ξυπνά τον ανταγωνισμό και να τους αναγκάζει να δώσουν έξυπνες απαντήσεις. Σ' αυτή την περίπτωση προσκολλώνται στο ταίρι τους και δεν θέλουν -με τίποτε- να χάσουν την πολύτιμη πνευματική ανταλλαγή καθώς είναι εγκεφαλικοί τύποι και διεγείρονται σχεδόν αποκλειστικά από το μυαλό.
Μην ξεχνάτε ότι αντιπροσωπεύουν το «ΕΓΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ» στο ζωδιακό και ψάχνουν την ηδονή της ψυχής και του σώματος σε μια έξυπνη ατάκα ή μια αφοπλιστικά ευφυή αντίδραση!
Σαν άνθρωπος είμαι υπερ αυθόρμητη και σπάνια θα κάτσω να "ψειρίσω" με το μυαλό μου τον άλλο. Απλά νιώθω αν μπορώ να είμαι μαζί του ή όχι - και συνήθως δεν πέφτω έξω. Λειτουργώ πιο πολύ διαισθητικά παρά λογικά.
Αυτό όμως που συνειδητά προσπαθώ είναι να μην επιρέπω στον εαυτό μου ούτε το βόλεμα ούτε τον φόβο στην μιά ή στην άλλη κατάσταση. Σίγουρα με πονάει -πολύ - το "μόνη"μου και δεν το επιδιώκω αλλά δεν διστάζω να τα τινάξω όλα στον αέρα όταν νιώσω ότι βαλτώνω. Αν αυτό με κάνει "δύσκολο" άνθρωπο τότε μάλλον είμαι.
Και για να ακολουθήσω τη Μαίρη στα περί ζωδίων θα πω ότι οι αστρολόγοι συμβουλεύουν τα υπόλοιπα ζώδια να αποφεύγουν εμάς τους τοξότες για σοβαρή σχέση. Λέτε αυτό να μου φταίει
οτι δε σε σκοτωνει σε κανει παντα ποιο δυνατο.
ετσι ειναι και στον ερωτα.
παντα θα υπαρχει κατι να σε πληγωσει κατι το οποιο θα νομιζεισ στην αρχη οτι δεν μπορεις να το ξεπερασεις, ομως με λιγη μοναξια, με την παρεα καλων φιλων, την διασκέδαση, την γνωριμια νεων ανθρωπων (χωρις το ερωτικο να μπαινει παντα στη μεση) μπορεισ να ξεπερασεισ τα παντα.
η αρχη ειναι παντα δυσκολη.
εκει ειναι που πρεπει να φανεισ δυνατη/ος
οταν παψεις να σκεφτεσει τα παλια θα περνας πολυ ωραια.
σε αυτη τη φαση θα μπορεισ πλεον να βρεις και κατι καινουργιο,
αλλα κανενασ δεν πρεπει να σε πιεσει,
ολα θα ερθουν στην ωρα τους, μην πιεσεισ καταστασεις.
η βιασυνη δεν βοηθησε κανεναν
οσο για το "το μ... με μ... περναει το θεωρο πολυ παιδικο
δεν ειναι οι σχεσεις παιχνιδι που μολισ μασ σπασει θελουμε καινουργιο
+ οτι δεν προκειται να ειναι κατι που μπορει να κρατησει,
μαλλον μετα απο λιγο καιρο θα τελειςσει και πιθανοτατα θα σκεφτεσαι παλι την προηγουμενη σχεση σου.
τεσπα μη σας κουραζω αλλο, ηταν καποιες σκεψεις μου γιατι και εγω ειμαι στην φαση της μοναξιας και περναω πολυ ωραια.μπορει να μου λειπουν ορισμενα πραγματα ωρες ωρες αλλα ξερω οτι οταν θα βρω αυτο που θελω θα αποζημιωθω για την αναμονη.
Nekuleo συμφωνώ μαζί σου...
Είμαι και εγώ στη φάση της μοναξιάς και I FEEL GOOD!
Πρώτα να περνάω εγώ καλά, να είμαι καλά με την Μαίρη και μετά όλοι και όλα τα άλλα...
Σχέσεις έρχονται και φεύγουν...ψυχική ισορροπία σπάνια κατακτάς...
Δε θα δώσω την προσωπική μου άποψη, θέλω όμως να γράψω ένα απόσπασμα από το "Mάγο του Οζ", που έχει να κάνει με σχέσεις, ερωτικές και μη, και γενικά με την αγάπη και την ευαισθησία. Δεν ξέρω πόσο σχετικό θα σας φανεί. Όταν ο Tinman ζητάει από το μάγο να του δώσει καρδιά, αυτός του λέει τα εξής:
"As for you, my galvanized friend, you want a heart! You don't know how lucky you are not to have one. Hearts will never be practical until they can be made unbreakable. I could have been a world figure, a power among men, a successful wizard, had I not been obstructed by a heart. [...] And remember, my sentimental friend that a heart is not judged by how much you love, but by how much you are loved by others."
Oblitron...με ένα κείμενο βάζεις τον άλλο να βυθιστεί σε 1000δες σκέψεις...
Γιατί τελικά ονομαζόμαστε άνθρωποι?...εγώ ξέρω την απάντηση...
Γιατί αγαπάμε και πονάμε...γιατί νιώθουμε...
Αν όμως μου έλεγες ότι θα μπορούσαμε να ζούμε και χωρίς καρδιά...θα δελεαζόμουν...ίσως έλεγα ναι...πραγματικά δεν ξέρω...θα σου απαντήσω μετά από μερικά χρονάκια...
Τώρα ακόμα ακολουθώ τη γνωστή φράση:
Αξίζει ρε φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!
Mέλος από: May 09, 2004 Μηνύματα: 3 Πόλη/Χώρα: patra
Στάλθηκε: Τετάρτη 30 Ιουν 2004, 17:32 GMT Τίτλος Μηνύματος: Η αναζητηση της ευτυχιας
Αυτη τη νυχτα φοβαμαι το χρονο,φοβαμαι που κυλα μεσα απο τα χερια μου σαν αμμος.Την απεραντοσυνη και τη μοναξια αυτου του κοσμου φοβαμαι.Φοβαμαι και σενα.Ποτε δεν ποθησα χωρις να μετανιωσω.Ποτε δεν εφυγα χωρις να ξαναγυρισω.Παντα ετρεχα στους νεους δρομους γυρευοντας τη ζωη.Παντα προσμενα στους αδειους σταθμους την ελπιδα,τα δυο ματια αγαπης.Δεν προσμενα ΕΣΕΝΑ,προσμενω ΕΣΑΣ.
επειδη η αγαπη εχει πολλες ενοιες.....
και ακομα κατι που νομιζω ολοι μας εχουμε ξεχασει¨
Δεν εχει σημασια αν σε λενε καλο η κακο,ωραιο η ασχημο,δολοφονο η αγνο.Αν εχεις καρδια και ξερεις να τη χαριζεις τοτε εισαι ανθρωπος.
Μοναξιά... δηλαδή?
Είμαι μόνος και δεν κάνω σχέσεις ή δεν κάνω σοβαρές σχέσεις γιατί δεν είμαι έτοιμος να δεθώ με κάποιον?
Σχέση...
Κάνω μια σχέση με κάποια για να της δόσω τα πάντα... και αν αυτή δεν είναι έτοιμη να τα δέχτει??? Ας πούμε ότι δέν είναι έτοιμη να τα δεχτεί και εγώ δεν το ξέρω... Κάνω αυτο που νιώθω! Δηλαδη της δείνω τα πάντα!!!
Αν όμως ξέρω ότι δεν είναι έτοιμη να τα δεχτεί... Εγω τί κανω... Κάνω πισω χωρίς να προσπαθήσω??? Ή προσπαθώ ξέρωντας οτι περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να μην ανταποκριθεί αλλα να ξέρω εγώ οτι προσπάθησα?
Υπάρχει και άλλη μια εκδοχή να ξέρεις οτι είναι έτοιμη να τα δεχτεί! Να τα δίνεις ολα και στο τέλος... Η αποτυχία σε όλο της το μεγαλειό!!!
Γιατι?
Έλα ντε, ούτε εγω κατάλαβα...
Την πιέζα... λέει... αλλα δέν ειναι δικαιολογία αυτη να καταστρέψεις κάτι τόσο ωραίο έτσι... χωρις δεύτερη σκέψη... χωρίς δεύτερη προσπάθεια ή ΕΣΤΩ χωρις μια συζήτηση να καταλάβει και ο άλλος το λάθος του!!!
Αλλα τι να κάνεις αυτα έχει η ζωή... πληγώνεσαι χωρίς να το καταλάβεις!
Δεν υπαρχει καθετι στη ζωη μας καθε επιλογη που κανουμε και αφορα αυτη και στο τελος η καθε απωλεια που επερχεται παντα προκαλει πονο..
Ολα ειναι ενας κυκλος..Το τελος μιας σχεσης αφηνει πολλα σημαδια μπορουμε να το ξεπερασουμε αλλα δυσκολα καποια πραγματα που μας σημαδευουν μπορουμε να τα ξεχασουμε..
Καθε ανθρωπος δεν στεκεται εκει και οφειλει να κοιταξει μπροστα..Εχω ζησει διαφορες καταστασεις και αυτο που πρεπει να κανεις σε τετοιες ειδους καταστασεις ειναι να κοιτας μονο μπροστα..
Παντως κατα τη δικη μου αποψη δεν υπαρχει ερωτας,ειναι νομιζω μια απλα ψευδαισθηση ο ερωτας ενα απλο δημιουργημα των ανθρωπων να κρατηθουν απο κατι... _________________ Μουσικο ταξιδι στο χρονο με τον Net Radio.
Δευτερα 22.00-00.00 και Τριτη-Παρασκευη 21.00-23.00 "Παμε σαν αλλοτε"
http://radio.arbula.gr:8000/pamesanalote.ogg
Όσο πιο πολλά περάσεις στη ζωή σου, όσο κι αν τα φήνεις πίσω και προχωράς, δυστυχώς σε αλλάζουν, σε σκληραίνουν και σε κάνουν να είσαι επιφυλακτικός, να μην εμπιστεύεσαι, με αποτέλεσμα να πληγώνεις με τη σειρά σου άλλους.
Όχι η μοναξιά δεν είναι λύση. Είναι σημαντική για να βρούμε ξανά τα πόδια μας, το μυαλό μας, τη δύναμή μας, αλλά πάντα τραβάμε να βρούμε μια ψυχή που να μας αγγίξει, να μας αγκαλιάσει, να μας έχει ανάγκη.
Αυτοί που διαλέγουν μοναξιά, έχουν αφήσει κάπου στη γωνιά την καρδιά τους, προστατεύοντάς την να μην πληγωθεί ξανά.
Αυτοί που διαλέγουν να έχουν δεσμούς αλλά να μη δένονται, το ίδιο κάνουν, απλά ικανοποιούν τις φυσικές ανάγκες τους.
Το να αρνιέσαι την ευαίσθητη πλευρά σου σε κάνει απαίσιο.
Γι' αυτό, η μοναξιά δεν είναι λύση... θα κτυπήσεις μια κι άλλη μια, μέχρι να βρείς την ισορροπία μέσα σου, να ανακαλύψεις τις δυνάμεις και αδυναμίες σου, να χαμηλώσεις τον εγωισμό σου αλλά όχι και την αξιοπρέπειά σου.
Αυτούς που πληγώνουν τους αφήνω να φύγουν νομίζοντας πως κερδίσαν. Πάντα μα πάντα επιστρέφουν. Πάντα αργοπορημένοι. Πάντα ηττημένοι.
Πολυ σωστα μίλησες Μελίσα! Τα ειπες ολα σε 3 γραμμες.
Εχω μια ένσταση στον τίτλο του θεματος όμως.
Σχεση ή μοναξιά...
Και γιατι δηλαδή αν δεν έχεις σχεση ντε και καλά να βιώνεις τη μοναξιά?
Μπορει να περάσεις μια χαρά και μαζι και μόνος...
Πολλά τα συν & τα πλην και στις δυο περιπτώσεις.
Εχετε αναρωτηθει ποτέ πόση μοναξιά υπάρχει συχνά μεσα στη σχεση?
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ξεκινήσετε ένα νέο θέμα σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να απαντήσετε σε μηνύματα αυτού του forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να αλλάξετε τα μηνύματα σας σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να διαγράψετε τα μηνύματα σας από το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ψηφίσετε σε δημοψηφίσματα σε αυτό το forum
Νίκος από Πάτρα ζήτησε Χαμογέλα στα παλιά.
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ομάδες Χρηστών
Προφίλ
Σύνδεση
TOP-20
Αυτη τη νυχτα φοβαμαι το χρονο,φοβαμαι που κυλα μεσα απο τα χερια μου σαν αμμος.Την απεραντοσυνη και τη μοναξια αυτου του κοσμου φοβαμαι.Φοβαμαι και σενα.Ποτε δεν ποθησα χωρις να μετανιωσω.Ποτε δεν εφυγα χωρις να ξαναγυρισω.Παντα ετρεχα στους νεους δρομους γυρευοντας τη ζωη.Παντα προσμενα στους αδειους σταθμους την ελπιδα,τα δυο ματια αγαπης.Δεν προσμενα ΕΣΕΝΑ,προσμενω ΕΣΑΣ.
