Μια χιουμοριστική αλλά και πικρή "κραυγή αγωνίας απ' όλους εκείνους που αισθάνονται ότι μεγαλώνουν με την ίδια, σχεδόν, ταχύτητα με την οποία φαίνεται να αλλάζουν όλα στη ζωή μας. Γράφει, λοιπόν, ο Γκράχαμ:
«Σύμφωνα με τους σημερινούς νομοθέτες και τεχνοκράτες, όσοι ήμασταν παιδιά στη δεκαετία του '60 και του '70, δεν θα έπρεπε να είχαμε επιβιώσει μέχρι τώρα, γιατί οι παιδικές μας κούνιες, ας πούμε, ήταν βαμμένες με μπογιά που περιείχε σίδηρο. Κι εμείς, γλείφοντάς την όλη μέρα, θα έπρεπε να είχαμε πεθάνει από δηλητηρίαση.
Στα φάρμακα εκείνης της εποχής δεν είχαμε ειδικά καπάκια ασφαλείας.
Όταν καβαλάγαμε τα ποδήλατά μας δεν φορούσαμε κράνη. Στο αυτοκίνητο των γονιών μας, όταν μπαίναμε, ούτε σε ειδικά καθίσματα καθόμασταν ούτε ζώνες φορούσαμε ούτε αερόσακους είχαμε. Ήταν μεγάλο γλέντι όταν μας επέτρεπε ο μπαμπάς να καθίσουμε μπροστά.
Νερό πίναμε από τη βρύση και είχε την ίδια γεύση με αυτό που πίνουμε σήμερα εμφιαλωμένο. Τρώγαμε ψωμί με βούτυρο και γλυκά απίθανα και πατάτες τηγανητές και δεν ήμασταν ποτέ παχύσαρκοι, γιατί τρέχαμε συνεχώς έξω, παίζαμε, δεν καθόμασταν στον καναπέ ή στο κομπιούτερ.
Το αναψυκτικό ή την μπύρα μας τα μοιραζόμασταν από το ίδιο μπουκάλι ή τενεκέ με τους φίλους μας. Κανείς μας δεν πέθανε απ' αυτό.
Κατασκευάζαμε κάτι γκο-καρτ της συμφοράς με τις ώρες και έπειτα
Ανεβαίναμε στην κορυφή μιας μεγάλης ανηφόρας και κατεβαίναμε φουλ,ανακαλύπτοντας πολύ αργά ότι είχαμε ξεχάσει να φτιάξουμε φρένα.
Γκρεμοτσακιζόμασταν. Ματώναμε. Σπάγαμε χέρια και πόδια. Πονούσαμε.Κλαίγαμε. Δεν βάζαμε τους γονείς μας να κάνουν μήνυση στη μάντρα απ' Όπου αγοράσαμε τα παλιοσίδερα με τα οποία φτιάξαμε το καρτ μας.
Και, να'μαστε! Ακόμα ζωντανοί. Και ωραίοι.
Φεύγαμε από το σπίτι το πρωί και επιστρέφαμε λίγο πριν νυχτώσει. Κανείς δεν μας γύρευε. Ήξεραν ότι θα επιστρέφαμε.
Δεν είχαμε ούτε Play Station ούτε X-Box ούτε video game ούτε 99 κανάλια στην τηλεόραση ούτε ήχο surround, ούτε κινητά τηλέφωνα ούτε προσωπικούς υπολογιστές ούτε chat rooms για μοναχικές ψυχούλες στο Ιντερνετ. Είχαμε φίλους που πηγαίναμε έξω για να τους συναντήσουμε.
Πλακωνόμασταν στο ξύλο. Ξύλο άγριο, μιλάμε. Ούτε ένας ποτέ δεν πήγε στη μαμά ή στον μπαμπά του για να καταγγείλει εκείνον από τον οποίον τις έφαγε.
Πηγαίναμε περπατώντας στα σπίτια των φίλων μας.
Με τα πόδια πηγαίναμε Και στο σχολείο. Δεν μας έπαιρναν η μαμά κι ο μπαμπάς ούτε το σχολικό.
Όταν δεν είχαμε τι παιχνίδι να παίξουμε, ανακαλύπταμε καινούργια. Με ξύλα, με λαστιχάκια, με μπαλάκια του τένις, με πέτρες, με νερό, με... τίποτα.
Το παιχνίδι θέλει φαντασία. Κι εμείς τη δική μας φαντασία την καλλιεργούσαμε.
Νομίζω πως από τη γενιά μας βγήκαν οι καλύτεροι εφευρέτες, λύτες προβλημάτων και ρισκαδόροι που έχουν βγει ποτέ.
Είχαμε ελευθερία, αποτυχίες, επιτυχίες και υπευθυνότητα. Και μάθαμε να τα χειριζόμαστε όλ' αυτά καλά.
Είμαστε η γενιά που στερήθηκε πολλά, αλλά είχε τα πάντα»
Το παραπάνω κείμενο με προβλημάτισε ιδιαίτερα!
Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
Νομίζω πως από τη γενιά μας βγήκαν οι καλύτεροι εφευρέτες, λύτες προβλημάτων και ρισκαδόροι που έχουν βγει ποτέ.
Είχαμε ελευθερία, αποτυχίες, επιτυχίες και υπευθυνότητα. Και μάθαμε να τα χειριζόμαστε όλ' αυτά καλά.
Είμαστε η γενιά που στερήθηκε πολλά, αλλά είχε τα πάντα»
Εγώ θα έλεγα πως και οι προηγούμενες γενιές βγάλαν καλύτερους εφευρέτες , λύτες προβλημάτων και ρισκαδόρους (π.χ. Αρχιμήδης , Νεύτων «βάλτε εδώ το όνομα όποιου μεγάλου επιστήμονα γουστάρετε»).
Οι προηγούμενες γενιές είχαν και σκλαβιά και ανευθυνότητα και τρομερές αποτυχίες , αλλά αυτό δε μειώνει το έργο τους (π.χ. Το PC που γράφω τώρα είναι αποτέλεσμα μιας ανάγκης ενός πολέμου , η πυρηνική ενέργεια είναι το αποτέλεσμα μιας ανάγκης ενός πολέμου).
Παλιότερες γενιές δεν είχαν τίποτα και στερήθηκαν τα πάντα και όμως παρ’ όλα αυτά προσαρμόστηκαν , εξελίχθηκαν , επιβιώσαν και μας άφησαν μια τρομερή κληρονομιά.
Είναι άδικο λοιπόν να συγκρίνουμε γενιές διαφορετικές μεταξύ τους , μεγαλωμένες σε άλλες συνθήκες, περιόδους, χώρες, κοινωνικές στάθμες. Απλά και μόνο ας αναλογιστούμε τι διαφορά έχει η γενιά η τωρινή(λέμε περίπου 30 πάνε κάτω για σημείο αναφοράς) με τη γενιά των 18δων ή τη γενιά των 40δων!!! Σκεφτείτε τι διαφορές είχαν αυτές ηλικίες μεταξύ τους το περασμένο αιώνα!! Δεν είναι τίποτα το τόσο τρομακτικό είναι απλώς η πορεία και η εξέλιξη της ζωής γιατί το “εξωγήινο” ανθρώπινο είδος συνεχίζει να μεταλλάσσεται προς τα εμπρός(πίσω;)
Και για να προσγειωθώ πάλι μετά τον συγγραφικό μου μονόλογο(μια ζωή χάλιας στην έκθεση) πρέπει να πω πως η καλύτερη μου είναι όταν κάθομαι και μου λέει ο πατέρας μου(65 ετών συνταξιούχος ναυτικός) για τα παιδικά του χρόνια και το πώς ήταν η ζωή τότε , ποια μορφή είχε ο Πειραιάς , η Καστέλα , η Αμφιάλη , η Πάτρα. Αλλες εποχές άλλα ήθη …………..άραγε τι μαλακίες θα λέω εγώ στα παιδιά μου ”έλα να σου πω για τότε που έγραφα στα forum του HotStation που έπαιζε τη καλύτερη μουσική στο Web και είχε τους πιο ωραίους ακροατές και το πιο καλό παραγωγό
(30 EURO μεροκάματο μας δίνει μόνο , δώσε αύξηση στον Alipassa & τους άλλου/ες)
Εννοείται ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε διαφορετικές μεταξύ τους γενιές... άλλα καλά είχανε τότε και άλλα τώρα εμείς..
Απλά βλέπεις και κρίνεις πως ήταν το επίπεδο ζωής και πως είναι τώρα!
Μπορεί να μην είχανε όλα τα σημερινά τεχνολογικά αγαθά, ούτε τόσο υψηλό βιοτικό επίπεδο, όπως περιγράφει, είχανε όμως την ελευθερία και την αγνότητα στην ψυχή τους... κάτι που κατά την γνώμη μου έχει χαθεί σήμερα!
Αυτό που μου έμεινε όμως διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο, είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια οι άνθρωποι μέσα στην χλίδα και στην καλοπέρασή τους, γίνονται όλο και περισσότερο μαλθακοί!
Τα αγοράκια μιας παλιότερης εποχής εξελίχτηκαν σε άντρακλες...με όλη την σημασία της λέξης!
Στο νου μου έρχονται οι ρεμπέτες της εποχής του 20 και του 30.
Ή ακόμα και ο παππούς μου (με το μουστάκι του με τα όλα του) αλλά ΑΝΤΡΑΣ που είχε τη γιαγιά σούζα!
Ενώ σήμερα όλοι είναι με το ζελέ στο μαλλί, αποτρίχωση στο στήθος, φραπεδιά ντάλα στον ήλιο, ώρες ολόκληρες να χτυπιούνται στα γυμναστήρια πάνω σε ακίνητους διαδρόμους που ρολάρουνε και δεν συμμαζεύεται...
Οι γυναίκες αντίστοιχα!
Όλοι χωμένοι στο σύνδρομο του να αρέσουμε.
Ποιος θα πάρει σήμερα σκαπάνη να σκάψει λίγο γη και να φυτέψει μερικά λουλούδια?
Πιστεύω πολύ λίγοι…
Ή να κάνει μια βόλτα στη φύση και να μεθύσει από τα πεύκα και τα πλατάνια?
Που καιρός για βόλτες!
Όλοι χωμένοι στα γραφεία και στα pc τους.
Η ζωή μας, είναι τόσο εύκολη και έτοιμη που το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η εξωτερική μας εμφάνιση.
Φανταστείτε ότι στο Χόλυγουντ οι σκηνοθέτες δυσκολεύονται να βρουν πρωταγωνιστές γιατί οι περισσότεροι έχουνε παραλύσει τις εκφράσεις του προσώπου τους, για να μην κάνουν ρυτίδες – και είναι όλοι μαρμαρωμένοι και ανέκφραστοι μπροστά στο τίμημα της αιώνιας νιότης.
Και παρ’ όλες τις προσπάθειες μας για ομορφιά, το αστείο είναι ότι μένουμε μόνοι μας… αποξενωμένοι και συγκρατημένοι απέναντι στο άλλο φύλλο.
Οι σχέσεις έχουν γίνει πολυτέλεια και όλοι αναζητούν τα αίτια.
Οι άντρες δεν υπάρχουν πια.
Γιατί για μένα ο όρος άντρας δεν είναι αυτός ο τύπος με το γυαλί και το κονσίλερ στο μάτι για τους μαύρους κύκλους.
Οι άντρες όσο πάνε λουγκρεύουνε και οι γυναίκες γίνονται αντράκια χάνοντας την θηλυκότητα τους.
«Ο άντρας της ζωή μου είμαι εγώ» λέει σε κάποιο από τα τραγούδια της η Αννούλα η Βίσση και αυτό τα λέει όλα.
Όλα αυτά θεωρώ ότι κατάφερε να κάνει η εποχή μας με τις ανέσεις της και την προβολή λάθος προτύπων.
Την μαλθακότητα και την έλλειψη ισορροπίας στις σχέσεις των ανθρώπων.
ΥΓ. Για να μην παρεξηγηθώ, βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε όλα αυτά που έγραψα…η τύπισσα με τα γυμναστήρια, ανταύγειες στο μαλλί, κολλητά μπλουζάκια και μερικά εκατοστά ύφασμα για φούστα!
Τουλάχιστον έχω επίγνωση της κατάστασης μου….
Δεν είμαι μόνο ψώνιο αλλά ΨΩΝΑΡΑ για να μην υποτιμηθώ κιόλας
Ελα ρε συ μη τα βλέπεις όλα τόσο μίζερα και μαύρα.Πάντα υπάρχει φώς στην άκρη του τούνελ.
(κονσίλερ ε; και νόμιζα ότι τα είχα ακούσει όλα)
Να βάλουμε μια ψηφοφορία τότε για το αν χρησιμοποιούμε συχνα ή όχι κονσίλερ;
Δεν είναι κακό να είσαι ψώνιο άμα δε βλάπτεις τους άλλους.
Αυτό το κείμενο μου θύμισε την all time classic γκρίνια που μας διακατέχει ως έθνος..."Στην εποχή μου αυτό, εγώ αυτό, εγώ εκείνο, τα πράγματα ήταν καλύτερα, πιο όμορφα, τα γιασεμιά μύριζαν πιο έντονα και τα παιδιά έπαιζαν γελώντας στις αλάνες"....μπλα, μπλα, μπλα....
Η ρετρολαγνεία - ή παρελθοντολαγνεία, άν θέλετε - είναι μια θλιβερή ιστορία που χρησιμοποιείται από ανθρώπους που κουβαλούν την ταμπέλα του Loser και του γκρινιάρη, που δεν ικανοποιούνται με τίποτα και μειώνουν τους άλλους για να νιώθουν εκείνοι καλύτερα...
Οκ, μπορεί να μην είναι όλα τέλεια στην εποχή μας, μπορεί το pc να είναι η νέα μορφή ανθρώπινης επικοινωνίας, μπορεί το playstation να αντικατέστησε το bmx, αλλά so what? Αυτή είναι η εποχή που ζούμε, με αυτά τα δεδομένα πορευόμαστε και εμένα προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου το ότι ζω εν έτει 2004...όπως δεν με χάλαγε το 1994...όπως δεν θα με χαλάει το 2014...
Εκνευρίζομαι όταν διαβάζω τέτοια...και, στην τελική, αφού ο γράφων ενοχλείται ΤΟΟΟΟΣΟ πολύ από αυτά, γιατί έστειλε το κείμενό του σε forum?? Κάτι το οποίο (Internet κλπ κλπ) αποδοκιμάζει;
Με τέτοιο attitude δεν γίνεται τίποτα...το είδαμε μέχρι και στο ποδόσφαιρο.
Κλάσε να φύγει το κακό που λέει και ένας σοφός..
δεν είναι ανάγκη να βάζεις ταμπέλες, ο καθένας με τα πιστεύω του. ζήσε εσύ τη ζωούλα σου και άσε τους άλλους να κάνουν ό,τι θέλουν εφόσον δεν επηρεάζουν τις θέσεις σου. _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Εκνευρίζομαι όταν διαβάζω τέτοια...και, στην τελική, αφού ο γράφων ενοχλείται ΤΟΟΟΟΣΟ πολύ από αυτά, γιατί έστειλε το κείμενό του σε forum?? Κάτι το οποίο (Internet κλπ κλπ) αποδοκιμάζει;
Με τέτοιο attitude δεν γίνεται τίποτα...το είδαμε μέχρι και στο ποδόσφαιρο.
Εμένα εννοείς "ο γράφων" ή τον Γκράχαμ? Γιατί ο πρώτος σίγουρα δεν το έστειλε σε κάποιο φόρουμ.
Αν αναφέρεσαι σε μένα, εγώ φίλε μου μαγνητίζομαι από εκείνες τις εποχές...δεν τις έζησα...αλλά θεωρώ ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά τότε!!!
Πιο ανθρώπινα, πιο αληθινά, πιο ουσιαστικά.
Δεν λεω..και σήμερα μια χαρά ζούμε...δεν έχω παράπονο...και το νέφος μας το έχουμε...και το κυκλοφοριακό...και οι άντρες δεν υπολειτουργούν καθόλου...και όλους μας διακατέχει μια ντομπροσύνη....και γενικώς όλα ειναι ονειρικά...
Σίγουρα υπάρχουν πολλά καλά...τωρα που να κάθομαι να σου τα αναλύω... ειναι γνωστά άλλωστε...αλλά τα κακά υπερτερούν στον τρόπο ζωής μας.
Και σου μιλάει το πλέον αισιόδοξο άτομο...
Η ζωή ειναι παντού όμορφη...
Σε αυτη τη εποχη γεννηθηκαμε....αυτη ζούμε...και αυτή απολαμβάνουμε...
οκ..αυτό ειναι δεδομένο...
Παρ' όλα αυτά όμως ο καθένας έχει τις απόψεις του και τις λέει.
Αυτο άλλωστε ειναι και ελευθερία.
Αν εκνευρίζεσαι επειδή διαβάζεις τέτοια μπορείς να μην συνεχίζεις να τα διαβάζεις... μην χαλάς την ζαχαρένια σου κιολας!!!!!
Γιατί σε βρήκα πολύ τσιτωμένο...και η συμβουλή μου ειναι να κάνεις κανένα μπανάκι σε καμιά παραλία μπας και χαλαρώσεις λιγάκι...
Και επειδή χθες είχα την γιορτή μου και ειμαι και ξενυχτισμένη από μπουζουκοκατάσταση μέχρι πρωίας... και επειδή σε συμπάθησα πολύ....σου αφιερώνω το άσμα του Τερλέγκα:
Εμένα που με βλέπεις
Περπάτησα σε δρόμους
Έξω από τους νόμους
και από τη λογική
Εμένα που με βλέπεις
Δεν έσκυψα κεφάλι
Με όλους τα ‘χω βάλει
Τι να μου πεις εσύ
Τι να μας πεις και συ
και συ και συ απ’ τη ζωή σου
Μια νύχτα απ’ τη δική μου
ολόκληρη η δική σου
... ελπίζω να γέλασες με την αφιέρωση μου...και να κατάλαβες ότι έγινε στα πλαίσια του χιουμορ ... μην ξεχνάμε άλλωστε ότι είμαστε σε φόρουμ ραδιοφώνου!!!!!
Του καλύτερου ραδιοφώνου!!!!!!!!!!
1. "Γράφων"="Author"-------> Αυτός που γράφει ένα κείμενο (και όχι που το κάνει copy paste) Νομίζω πως τα ελληνικά μου είναι σαφή...
2. Οk, δεν το έστειλε ο γράφων (βλ. #1) σε forum, understood...my mistake
Quote:
εγώ φίλε μου μαγνητίζομαι από εκείνες τις εποχές...δεν τις έζησα...αλλά θεωρώ ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά τότε!!!
Πιο ανθρώπινα, πιο αληθινά, πιο ουσιαστικά.
Είναι πολύ εύκολο να το λες χωρίς να το έχεις ζήσει...
3. Να'σαι καλά με την αφιέρωση Τερλέγκα, κάτι βράδια με τέτοιες ζέστες χρειάζομαι κάτι κρύο να συνέλθω...
Quote:
η συμβουλή μου ειναι να κάνεις κανένα μπανάκι σε καμιά παραλία μπας και χαλαρώσεις λιγάκι...
Popkiller xαίρομαι πάρα πολύ που η αφιέρωση μου έπιασε τόπο και σε δρόσισε αυτές τις καυτές μέρες και νύχτες που διανύουμε μέσα στον Ιούλιο!!!!!
Αυτός ήταν και ο στόχος της άλλωστε
Τελικά είσαι κοριτσάκι ή αγοράκι???
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στεφανία άπαιχτο το κείμενο... το έστειλα σε έναν φίλο πριν από 2 περίπου μήνες και το δημοσιευσε στο περιοδικό που αρθρογραφεί.
Μιλάει μέσα στην καρδιά και δεν νομίζω ότι είναι ισοπεδώτικο. Αν το διαβάσει κανείς προσεκτικά καταλαβαίνει. Δεν εννοεί για παράδειγμα να μην βάζουμε ζώνη ή να βάζουμε τα παιδιά μπροστά ή να βάφουμε τις κούνιες με δηλητηριώδη μπογιά. Λίγο προσοχή.
Μπράβο Στεφανία ήθελα πολύ να το ξαναδιαβάσω. Ευχαριστώ
Τι να σας πω ρε παιδιά εγώ στην δεκαετία του '70 - κατά την οποία ήμουνα πολύ πολύ μικρή για να εξηγούμαστε - μεγάλωσα.
Και ναι ήταν θαυμάσιο να είναι η πόρτα του σπιτιού σου συνεχώς ανοιχτή καθώς και των γειτόνων. Να είναι μεσημέρι, να πεινάς, να μην βρίσκεις τη μάνα σου, να μπαίνεις στον πλησιέστερο γείτονα να του ριμάζεις το ψυγείο και ξανά έξω στο δρόμο για ξεσάλωμα μέχρι το βράδυ.
Ήταν πιο απλά ίσως;.... πιο ανθρώπινα;... πιο φυσιολογικά; Ίσως να ήταν που ήμουνα μπομπιράκι.... δεν ξέρω.
Δεν αρνούμαι το που και το πως ζω σήμερα (super αισιοδοξο-μέχρι βλακείας- άτομο Stefania κι εγώ) μου λείπουν όμως αρκετά απλά απλούστατα πράγματα.
Για παράδειγμα δοκιμάστε να πείτε μια γελαστή "καλημέρα" στους ανθρώπους που βλέπετε σχεδόν καθημερινά στο δρόμο για τη δουλειά και δεν τους μιλάτε ποτέ. Το λιγοτέρο να νομίσουν ότι την ψωνίσατε...
Αν όμως επιμείνεις τότε θα ακούς πολλές όμορφες "καλημέρες" κάθε πρωί και μάλλον εκεί είναι το μυστικό.
(Το κείμενο μου άρεσε πάρα πολύ)
Εχω να πω παντως ενα πραγμα... αν καποιος ταξιδεψει σε μια χωρα που δεν εχει καθολου τεχνολογικη αναπτυξη, η ακομα να παει σε ορεινα χωρια της Ελλαδος μας (που το internet ειναι λεξη για οδοντιατρους) θα παρατηρησει ενα πραγμα. Οτι οι ανθρωποι εκει εχουν βρει αλλους τροπους να επικοινωνουν, να περνανε την ωρα τους και γενικως να κανουν πραξη καθε δραστηριοτητα και ιδεα τους, και κυριως να καλυπτουν καθε αναγκη τους. Φερνω παραδειγμα το χωριο στην Ελλαδα που μιλαμε με σφυριγματα (η γλωασσα "σφυρια" για οσους το εχουν δει). Τι θελω να πω με αυτο, οτι ο ανθρωπος οσο λιγοτερα εχει τοσο πιο πολυ βαζει το μυαλο του να δουλεψει και τοσο πιο εφευρετικος γινεται. Ισως ειναι ενα απο τα πραγματα που εχουμε χασει σημερα στην εποχη που το πιο απιθανο πραγμα που θα χρειαστεις βρισκεται σε αποσταση 10 λεπτων απο το σπιτι σου προς καθε κατευθυνση.
Πολλές φόρες και εγώ αναρωτήθηκα αν τελικά η ζωή εξελίσεται σωστά.Κατά την ταπεινή μου άποψη όλα για καλό γίνονται και στην τελική ο άνθρωπος από τη φύση του προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα...Για μένα τα νέα δεδομένα είναι κατι που μας έχει φέρει θετικά και αρνητικά αποτελέσματαστη ζωή μας...με το internet γνωρίζουμε κόσμο,εκφράζουμε με αυτό το τρόπο απόψεις ,ιδέες και επιτέλους δεν υπάρχει αυτή η πνευματική καταπίεση όπως παλιά...οι γονείς είναι πιο κοντά στα παιδιά και γενικώς επικρατεί μια χαλαρότητα η οποία διευρύνει την ελευθερία μας...
Σίγουρα έχουμε αποξενωθεί...όμως το μιναδικό που φταίει είναι ο υλισμός που μας διακατέχει...τα νέα πρότυπα...εδώ χρειάζεται ο αυτοέλεγχος...
Όμως κατά την άποψη μου όλα για καλό γίνονται...σκοπός είναι να περνάμε καλά και να βρίσκουμε τρόπους που μας κάνουν να ξεφεύγουμε...να βγαίνουμε έξω από την καθημερινότητα...
μου αρέσει η εποχή που ζούμε γιατί είναι πιο ελέυθερη και σου δίνει δικαίωμα να κάνεις κάποια τρέλλα η οποία 8α σε βγάλει από τη ρουτίνα...
Βέβαια όλα αυτά ίσως είναι και στο μυαλό μας...
Όλα είναι ένα παιχνίδι του μυαλού μας...διότι ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει...παρά μόνο αν το θέλουμε...θέλουμε να περνάμε καλά?θέλουμε να εκφραζόμαστε? αν αυτά θέλουμε...μπορούμε να τα κάνουμε και κατά τη γνώμη μου ίσως περισσότερο και τώρα καθώς και οι ανέσεις είναι περισσότερες...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ξεκινήσετε ένα νέο θέμα σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να απαντήσετε σε μηνύματα αυτού του forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να αλλάξετε τα μηνύματα σας σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να διαγράψετε τα μηνύματα σας από το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ψηφίσετε σε δημοψηφίσματα σε αυτό το forum
Νίκος από Πάτρα ζήτησε Χαμογέλα στα παλιά.
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ομάδες Χρηστών
Προφίλ
Σύνδεση
TOP-20
είσαι όμως πιο ψώνιο από μένα; 
