Εσείς πόσο Μαρξιστές ειστέ?

db-23

Ίσως έχετε ακούσει για την μαρξιστική αντίληψη γύρω απο διάφορα θέματα όπως τον έρωτα, τη δομή διαφόρων κοινωνιών κατά το Μεσαίωνα. Για να αναγνωριστεί μια κοινωνία ως Μαρξιστική θα πρέπει να συνδεθούν οι πολιτικές αλλαγές με τις κοινωνικές και τις οικονομικές. Η Μαρξιστική αντίληψη ήταν στενά συνδεδεμένη με τα κομμουνιστικά καθεστώτα. Εξηγεί συμπεριφορές με βάση τα κίνητρα με τα οποία ικανοποιούν οι άνθρωποι τις υλικές τους ανάγκες. Αυτό γίνεται μέσα απο τη συμμετοχή των ανθρώπων στην οικονομία.
Είναι γνωστό το ευφυολόγημα του Γκραούτσο Μαρξ οτι ποτέ δεν θα καταδεχόταν να γίνει μέλος μιας λέσχης στην οποία θα συναινούσε να εγγράψει ως μέλη της ανθρώπους σαν αυτόν-στάση που ισχύει κάλλιστα και στον έρωτα. Δε σας έχει τύχει ποτέ να ερωτευτείτε κάποια/κάποιον με την πρώτη ματιά, να την/τον πολιορκείται στενά και όταν τελικά αντιλαμβάνεστε οτι ο έρωτάς σας ανταποδίδεται απο το προσφιλές πρόσωπο ξαφνικά παύει να σας εμπνέει έρωτα?
Ο γκραουτσομαρξισμός βγάζει γέλιο επειδή είναι παράλογα αντιφατικός: Σύμφωνα με τα παραπάνω λεγόμενα είναι δυνατόν κάποιος καί να θέλει να γίνει μέλος μιας λέσχης καί να παύει να το επιθυμεί τη στιγμή που τον δέχονται? Πως γίνεται κάποιος καί να θέλει να τον ερωτευτεί το προσφιλές πρόσωπο καί να παύει να αισθάνεται έρωτα όταν αντιλαμβάνεται οτι ο ερωτάς του ανταποδίδεται?
Ίσως υπάρχει λοιπόν μια μορφή λατρείας που απορρέει απο την παρόρμησή μας να γλιτώσουμε απο τον εαυτό μας και τις αδυναμίες μας μέσω μιας συμμαχίας με κάποιον ωραίο και ισχυρό(τουλάχιστον στην φαντασία του κάθε ερωτευμένου που έχει την τάση να ωραιοποιεί το πρόσωπο με το οποίο είναι ερωτευμένος φτάνοντας σε σημείο να ξεγελά με ψέματα τον ίδιο του τον εαυτό). Μα αν το πλάσμα αυτό τσιμπηθεί μαζί μας(αν εισακουστούν οι προσευχές μας) ωθούμαστε να επανέλθουμε στον εαυτό μας και κατά συνέπεια σε όλα εκείνα που μας έστρεψαν προς τα έξω. Ίσως τελικά να μη ζητούσαμε πράγματι τον έρωτα. Ίσως θέλαμε μόνο να πιστέψουμε σε κάποιον…Μα πώς μπορούμε να εξακολουθούμε να πιστεύουμε σ'αυτον/αυτην που είμαστε τσιμπημένοι απο τη στιγμή που μας ερωτεύεται και πιστεύει πλέον σε εμάς?Οι μαρξιστές μέχρι να ανταποδοθεί ο έρωτας τους, λαχταρούν να ευδοκιμήσει όμως κατά βάθος προτιμούν να παραμείνει το όνειρό τους στο βασίλειο της φαντασίας.
Η ιαχή του Μαρξιστή είναι κάπως παράδοξη: ‘Αρνήσουμε κι εγώ θα σ’αγαπώ, καθυστέρησε να μου τηλεφωνήσεις κι εγώ θα σε λατρεύω!’
Εφαρμοσμένος στην κηπουρική ο Μαρξισμός είναι το σύνδρομο κατά το οποίο θεωρούμε τη χλόη του γείτονα μονίμως πιο πράσινη, πιο περιποιημένη κτλ(χωρίς στην ουσία να είναι)
Εσείς πόσο Μαρξιστές είστε?

Deep_Oblivion

Aν ψαξω λιγακι στο παρελθον μου μπορω να δω στοιχεια "ερωτικου μαρξισμου" στην συμπεριφορα μου, αν και δεν συμφωνων 100% οτι ειναι "Μαρξιστικη αντιληψη" του ερωτα. Εξαλλου ολα οσα εχουν γραφτει ειναι απλα πραγματα που βιωνουμε καθε μερα και καποιος ειχε την φαεινη ιδεα να τα καταγραψει και να τα παρουσιασει ως "σκεψεις" η ακομα ως "δογμα".

Ναι, μου εχει τυχει να κυνηγαω καποια κοπελα και να χανω το ενδιαφερον μου μολις την κατακτησω, οπως μου εχει συμβει και το αντιθετο, αλλα δεν εχει να κανει μονο με την αναγκη για εσωτερικη αυτοεπιβεβαιωση. Εχει συμβει να χασω το ενδιαφερον μου επειδη εκτος της πολυ καλης πρωτης εντυπωσης και της φανταχτερης εμφανισης, η κοπελα δεν καλυπτε τις απαιτησεις μου ως χαρακτηρας και προσωπικοτητα (σιγουρα εχει συμβει και το αντιθετο).

Παντως μπορω να πω οτι το παιχνιδι του φλερτ μεχρι τη στιγμη που ξεκιναει μια σχεση, μου αρεσει πολυ και το απολαμβανω. Θα ηθελα να μπορει να συνεχιστει αυτο και μετα, πραγμα που δυσκολα συμβαινει, εκτος αν ανακαλυπτεις καθε μερα και κατι ακομα στον/ην συντροφο σου.

Deep_Oblivion
http://stavropoulos.bravehost.com
_________________
http://xphctoc.blogspot.com

ΖΑΣ Superstars

cy_melissa

Είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό, το να χάνεις το ενδιαφέρον σου σε κάποιον άμα κι τελικά αυτός ενδιαφέρεται, και να χάνεται έτσι η αίσθηση του παιχνιδιού του "κυνηγητού", άμα απλά το κάνεις για την αίσθηση του να ερωτεύεσαι. Πολύ απλά σημαίνει πως το ενδιαφέρον δεν είναι σοβαρό.

Το να χάνεις το ενδιαφέρον σου γιατί ο άνθρωπος αυτός έδωσε λάθος εικόνα, είναι ένα άλλο πράγμα, λογικό θα έλεγα.

Δεν γνωρίζω πολλά περί μαρξιστικής συμπεριφοράς/ψυχολογίας/κοινωνιολογίας, αλλά νοιώθω πως αυτού του είδους συμπεριφορές είναι τόσο κοινές (δυστυχώς) που δεν κάνει να τις κατηγοριοθετείς...
_________________
Χαμογέλα! Wink

db-23

Φίλοι μου, καταρχήν να επισημάνω οτι αυτό που διαβάσατε ειναι ενα απόσπασμα του βιβλίου "Μικρή φιλοσοφία του έρωτα" του Αλάιν ντε Μποτόν... Ειναι κάτι σαν μυθιστόρημα που παράλληλα με τη αφήγηση της ιστορίας κάνει κάτι σαν φιλοσοφικές αναλύσεις περι του θέματος... Ειναι αρκετά ενδιαφέρον(αν και τα αναλύει πολύ...πάρα πολυ! Αν ο καθένας σκεφτόταν και ανέλυε τόσο πολύ...θα φοβόμασταν να ερωτευτούμε)...βλέπει απο μια διαφορετική οπτική γωνία τον έρωτα...

Φυσικά και συμφωνώ και με τις δικές σας απόψεις..και ποιός δεν απολαμβάνει το παιχνίδι του φλερτ?Ναι ειναι κάπως δύσκολο να συνεχιστεί το φλέρτ και μετα,κι εδω απαντάω στην τελευταία παράγραφο του e-mail του Deep_Oblivion,ομως αυτο συμβαίνει επειδή ακριβώς οπως είπες σιγά σιγά ανακαλύπτουμε τον αλλον.. πιστεύω οτι εδώ ισχύει αυτο που λέμε"η σιωπή ειναι χρυσός"... Οταν βλέπουμε πρώτη φορά ενα άτομο ίσως μας εντυπωσιάσει η εξωτερική του εμφάνιση...δεν γνωρίζουμε τίποτα γι'αυτο όμως μπορούμε απλά να το φανταζόμαστε...Όσο δεν γνωρίζουμε τίποτα γι'αυτο τόσο ωθούμαστε να το εξερευνήσουμε και κατ'επέκταση σιγά σιγά να τον ανακαλύψουμε... και συνήθως αυτή η ανακάλυψη μας βγαίνει σε κακό γιατί ειναι ακριβώς το αντίθετο απο την εικόνα που είχαμε κατά νου...

Ειναι γεγονός πρώτα μας παρουσιάζεται η ανάγκη να ερωτευτούμε κάποιον και μετά αποφασίζουμε ποιός θα είναι αυτός...

Δεν ξέρω εσείς, εγω πάντως πιστεύω οτι ο έρωτας και η αγάπη αν και δύσκολο πράγμα κι όσο ρίσκο κι αν παίρνει κανείς ΑΞΙΖΕΙ να ειναι μεσα στη ζωή μας!!!!! Α! Και νομίζω οτι οφείλουμε να μην τον αναλύουμε τόσο πολύ όπως έκανα εγώ, απλά να ζούμε την κάθε στιγμή και το κάθε λεπτό ως έχει!!!!!

cy_melissa

σωστή!!!!

_________________
Χαμογέλα! Wink

neokles

μα πααααρα πολυ σωστη Wink

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

db και εγώ ανήκω στην κατηγορία που αναλύω τα πράγματα.
Σπαστικό είναι. Δεν μου αρέσει, αλλά μάλλον είναι κάτι που δεν αλάζει τόσο εύκολα.

Χμ... έρωτας! Πεταλουδίτσες στο στομάχι και όποιος αντέξει!

Συχνά, όταν δεν είσαι ερωτευμένος νιώθεις ότι δεν υπάρχει κανένα νόημα στην καθημερινότητά σου.
Δεν θες να σηκωθείς απο το κρεβάτι...
Δεν θέλεις να δουλέψεις ή δεν αποδίδεις στην δουλειά.
Εχεις νεύρα, όλα σου φταίνει και μαλώνεις με όλο τον κόσμο.

Γενικά είσαι το ίδιο το στράβωμα...

Οταν όμως έρχεται ο Ερωτας και σε καρφώνει με τα βέλη του... λάμπεις ολόκληρος!
Αγαπάς όλο τον κόσμο και γελάς χωρίς λόγο...
Έχετε παρατηρήσει πόσο ομορφαίνουν οι άνθρωποι, όταν είναι ερωτευμένοι??

Μεγάλη υπόθεση παιδιά!!!
Αλλάζει όλη η ψυχοσύνθεση... και έτσι ξαφνικά γίνονται όλα πολύχρωμα!

Α! Ξέχασα να συμπληρώσω πως ειμαι αρκετά εως πολύ μαρξίστρια στον έρωτα, σύμφωνα με αυτά που αναφέρεις.
Ειπαμε... κανείς δεν είναι τέλειος!!

Επίσης τίποτα δεν κρατάει αιώνια!
Γιατί καλοί μου φίλοι (με βαρυσήμαντο ύφος και κατεβασμένα στη μύτη γυαλιά), όπως άλλωστε θα γνωρίζετε και η αιωνιότητα... ναι, ναι και αυτή φθειρεται!! (μην παρεξηγείτε φταίει η ώρα) Very Happy

db-23

stefania, πάνω σε αυτά που αναφέρεις νομιζω ότι λάμπεις ολόκληρος μόνο όταν ο έρωτας δεν είναι μονομερής.Αν ο έρωτας πηγάζει μόνο από τον ένα(που αυτή είναι και η χειρότερη περίπτωση ερωτευμένου) στην προκείμενη περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ο έρωτας είναι και τόσο ευχάριστη εμπειρία.. κοιτάς ψηλά και σου’ρχονται γλάστρες… Το σίγουρο όμως είναι ότι μέσα από αυτή την -και οποιαδήποτε άλλη εμπειρία ακόμη κι αν δεν είναι επιτυχής- βγαίνεις κερδισμένος από την άποψη ότι ωριμάζεις και «παράγεις αντισώματα» για την επόμενη «αρρώστια»… Άλλωστε αυτό δεν ειναι και το αλατοπίπερο της ζωής? Πότε έτσι, πότε αλλιώς!(Αμάν!! Άρχισα τα φιλοσοφικά μου!!!)

είχα ακούσει κάποτε ένα ρητό: «ό,τι δεν μπορεί να σε σκοτώσει, σε κάνει πιο δυνατό»… Αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα… Οπότε, αισιοδοξία παίδες!!!

Dimitris_P

σε βρίσκω τελείως μα τελείως λάθος. Αυτά που λες ότι ισχύουν για τον έρωτα δεν έχουν καμία βάση πάνω σε μαρξιστική ή οτιδήποτε θεωρία και μόνο για ευφυολόγημα δεν πρόκειται. `Ολα είναι βάση του εκάστοτε γκρουπ χαρακτήρων που αντιμετωπίζει διάφορα ψυχολογικά προβλήματα τα οποία προσπαθεί να τα κρύψει-ή ίσως λύσει-πίσω απ'τη λέξη έρωτας και μόνο επειδή τα επιχειρήματα είναι φαινομενικά σωστά, η "βλακεία" του καθενός γίνεται θεωρία

Αλοίμονο σ'αυτόν που προσπαθεί να βάλει τη συμπεριφορά του έρωτα σ'ένα καλούπι ή σε μια θεωρία..Ας μη τα ισοπεδώνουμε όλα..
_________________
τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums

Stefania · Ελιωσα στα posts Mέλος από: Feb 19, 2004 Μηνύματα: 630

neokles

Πότε Βούδας πότε Κούδας
πότε Ιησούς κι Ιούδας

db-23

Deep_Oblivion

Συμφωνω και επαυξανω οτι στον ερωτα καλουπια δεν υπαρχουν. Δεν μπορει κανενας να σου πει να ακολουθησεις μια διαδρομη και να σου εγγυηθει οτι θα βγεις κερδισμενος απλα γιατι ο καθενας εχει διαφορετικα βιωματα και κρινει με τις δικες του εμπειριες, αρα καθε γενικευση ειναι καταδικασμενη.

Δεν ξερω αν ο Μαρξ ηταν ψυχολογικα αρρωστος, σοφος μελετητης της ανθρωπινης συμπεριφορας η εκμεταλλευτης των ελπιδων και των προσδοκιων του απλου λαου, αλλα σιγουρα δεν μπορει να "πιασει" την δικη μου, την δικη σου, του καθενος μας την ιδιοσυγκρασια και τα ψυχικα αποθεματα.

Ο ερωτας ειναι σαν τον στρατο... επιδρα στον καθενα εντλελως διαφορετικα ακομα και αν βιωνουμε ολοι σχεδον ομοιες καταστασεις, αλλιως θα ειμασταν ολοι κλωνοι του Αδαμ και της Ευας.

Deep_Oblivion
_________________
http://xphctoc.blogspot.com

ΖΑΣ Superstars

Dimitris_P

neokles

© 2018 - HotStation.gr : Greek Online Radio portal - Athens - Greece © 2018 - HotStation.gr : Το Ελληνικό Online Ραδιόφωνο - Αθήνα - Ελλάδα

© 2018 - HotStation.gr : Greek Online Radio portal - Athens - Greece
© 2018 - HotStation.gr : Το Ελληνικό Online Ραδιόφωνο - Αθήνα - Ελλάδα