Στάλθηκε: Δευτέρα 7 Νοε 2005, 20:22 GMT Τίτλος Μηνύματος: Hedwig and the Angry Inch, στο Club 22
Είδα την παράσταση το Σάββατο και ενθουσιάστηκα!
Μια πρωτότυπη και καθόλου κλασική μουσική παράσταση που εκτυλίσσεται στα ‘80s την εποχή του rock glam, αρχικά στο Βερολίνο, τότε που η Γερμανία ήταν ακόμα χωρισμένη σε Ανατολική κ Δυτική και στην συνέχεια στην Αμερική.
Η Εβελίνα Παπούλια χωρίς υπερβολή, υπέροχη στο ρόλο της!
Αεικίνητη πάνω στη σκηνή, έπαιζε με τον κόσμο που έπινε το ποτό του ενώ δεν περίμενα να ερμηνεύει τόσο καλά τα τραγούδια!
Στη σκηνή μαζί της υπήρχε μια μπάντα και η αίσθηση που σου δινόταν ήταν σαν να παρακολουθούσες μια πανκ ροκ συναυλία!
Εξιστορούσε την ζωή της μέσα από τους στίχους των τραγουδιών αλλά και με τη βοήθεια video wall.
Τα βιντεάκια μου άρεσαν επίσης πάρα πολύ με φοβερή μουσική επένδυση από Janis Joplin, Hendrix, Iggy Pop, David Bowie, Doors, Lou Reed κ.α. σκηνοθετημένα από τον Παναγιώτη Κράββα.
Δεν υπήρχε μόνο μουσικό μέρος εννοείται…αλλά ένα μεγάλο μέρος της παράστασης ήταν βασισμένο σε διάλογους και αφοπλιστικούς μονόλογους της Εβελίνας!
Η χορευτική της κίνησή ήταν απίστευτη…
Τα κουστούμια επίσης…
Το μακιγιάζ που είχε ήταν κάτι παραπάνω από έντονο, έτσι όπως άρμοζε…
Το σκηνικό στο club 22 αρχικά μου θύμισε κάτι από καμπαρέ…
moulen rouge κλπ αν και στο τέλος της παράστασης που το χάζευα είδα ότι δεν είχε καμία σχέση με την αρχική μου διαπίστωση… Ήταν ένα παζλ από εικόνες, σκηνές και αντικείμενα που είχαν σχέση με τη ροή του έργου!!
Βασικά υποδυόταν τη Χέντγουικ, πρώην Χάνσελ, που το όνειρο της ζωής του ήταν να βρει το άλλο του μισό, υποβάλλεται σε εγχείρηση αλλαγής φύλου προκειμένου να παντρευτεί έναν Αμερικανό στρατιωτικό του Πολεμικού Ναυτικού και να πετάξει μαζί του πάνω από το τείχος του Βερολίνου, προς την ελευθερία. Η εγχείρηση δυστυχώς αποτυγχάνει παγιδεύοντας την προσωπικότητά της. Χωρισμένη και μόνη, ζώντας σ’ ένα τροχόσπιτο στο Κάνσας, δημιουργεί μια ροκ μπάντα και ερωτεύεται τον νεαρό προστατευόμενό της Τόμμυ Γνώσις, που σύντομα θα την εγκαταλείψει, θα της κλέψει τα τραγούδια και θα γίνει ο ίδιος διάσημος ροκ σταρ.
Παρότι πικραμένη, η ευφυής και ανήσυχη Χέντγουιγκ, συνεχίζει στη σκιά του Τόμμυ, να παίζει τη δική της παράσταση για τους λίγους φανατικούς οπαδούς της, σε μελαγχολικά και σχεδόν άδεια κλαμπ. Μέσα από τη συρραφή τραγουδιών και αναδρομών στο παρελθόν σε παρακμασμένα κλαμπ, διηγείται στη σκηνή τη ζωή της. Η Χέντγουιγκ αναζητά το απόλυτο. Πιστεύει ότι ο Τόμμυ Γνώσις είναι το άλλο της μισό. Το ότι δεν μπορεί να τον έχει την οδηγεί στο άδοξο τέλος της.
Ένα ανδρόγυνο κορμί, μια ανδρόγυνη ψυχή εγκλωβισμένη σε ένα κορμί, που δεν μπορεί να ορίσει, καταλήγει να αγαπήσει την διπλή της φύση, συνειδητοποιώντας πως ο έρωτας και η αγάπη ήταν η κινητήρια δύναμη για να μπορέσει να ανακαλύψει τον εαυτό της. Περνά στην αθανασία αγκαλιά με το πνευματικό της παιδί -τη μουσική- χαρίζοντας σε όσους αγάπησε την δύναμη και τη τόλμη να κοινωνούν τα πιστεύω τους και να αντιμετωπίζουν τη ζωή με βάση τις εμπειρίες που τους χαρίζει.
Η όλη ιδέα του έργου βασίστηκε στο Συμπόσιο του Πλάτωνα αντιμετωπίζοντας τον έρωτα σε όλες του τις μορφές, διασκευάζοντας πολλά στοιχεία και δίνοντας μια άλλη, εντελώς διαφορετική άποψη…
Μια γυναίκα (τρανσέξουαλ) που βιώνει τη μοναξιά επειδή είναι διαφορετική.
Θέλει να αγαπηθεί και δίνεται ολοκληρωτικά, χωρίς καμία ανταπόκριση.
Γίνεται θύμα εκμετάλλευσης από τον άντρα που ένιωσε ότι είναι το άλλο της μισό και η προδοσία του την οδηγεί στην αυτοκαταστροφή…
Πίσω της και μπροστά της ένα κοινωνικό πρέπει που την στοιχειώνει.
Μια ίντσα που περισεύει απο το στρίφωμα του κορμιού της την παγιδεύει.
Μέσα της παλεύουν τα δύο φύλλα.
Είμαι άντρας ή γυναίκα?… Πατέρα κάποια μέρα θα σε σκοτώσω… επειδή όμως δεν μπορούσε να γίνει εγκληματίας, σκότωσε τον άντρα μέσα της… εκδικώντας αυτόν…
Συγχώρεσα τον πατέρα…
Συγχώρεσα την μάνα… είναι απλά μια επέμβαση κοψίματος και ραψίματος…
Συγχώρεσα τον rock star… δεν την ξέρω… δεν ήταν μαζί μου… Για όλα φταίω εγώ!
Ψάχνει να βρει το ιδανικό, το άλλο της μισό αλλά… είναι άντρας ή γυναίκα?
Η ψυχή όμως δεν έχει φύλλο… είναι ελεύθερη…
Όπως ελεύθερες είναι και οι προσωπικές επιλογές του καθένα.
Πολύ δυνατή παράσταση με τέλος που σοκάρει!
Όσοι δεν έχετε πάει, να πάτε οπωσδήποτε…
20 ευρώ με ποτό. (μην πάρετε δεύτερο… την πάτησα και πλήρωσα 9(!) ευρώ επιπλέον.
Mέλος από: Nov 22, 2003 Μηνύματα: 1446 Πόλη/Χώρα: Αθήνα/Νότια Προάστια
Στάλθηκε: Δευτέρα 7 Νοε 2005, 20:45 GMT Τίτλος Μηνύματος: Re: Hedwig and the Angry Inch, στο Club 22
Stefania έγραψε:
20 ευρώ με ποτό. (μην πάρετε δεύτερο… την πάτησα και πλήρωσα 9(!) ευρώ επιπλέον.
τι περίμενες να ναι, τσάμπα? club είναι, τόσο τα έχουν τα ποτά _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ξεκινήσετε ένα νέο θέμα σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να απαντήσετε σε μηνύματα αυτού του forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να αλλάξετε τα μηνύματα σας σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να διαγράψετε τα μηνύματα σας από το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ψηφίσετε σε δημοψηφίσματα σε αυτό το forum
Νίκος από Πάτρα ζήτησε Χαμογέλα στα παλιά.
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ομάδες Χρηστών
Προφίλ
Σύνδεση
TOP-20
