Δεν είναι άλλωστε κρυφό ότι οι Active Member ήταν οι πρώτοι που άνοιξαν την αυλαία του hip hop στην Ελλάδα.. _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Πράγματι δεν είναι κρυφό, άλλωστε το γράφει και εδώ
Λοιπόν όλη νύχτα δεν έκλεισα μάτι... Προσπαθούσα να βρω τι θα ρωτήσω και τελικά τα κατάφερα. Ο σεμνός τραγουδιστής που ψάχνουμε έχει εξαιρετική φωνή, παίζει ηλεκτρική κιθάρα, φοράει σκουλαρίκι, αλλά δεν περιορίζεται στο ροκ. Είναι μόλις 50 ετών και οι συνεργασίες του περιλαμβάνουν Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Μικρούτσικο, Σαββόπουλο, Μαρκόπουλο, Πλέσσα, αλλά και Ζουγανέλη, Γιοκαρίνη, Γαλάνη, Πρωτοψάλτη, Ζορμπαλά, Σπανουδάκη, Σαββιδάκη, Κορκολή, Μαχαιρίτσα... Το τραγούδι που ζητάω να βρείτε υπήρχε σε ένα "best of" που έβγαλε προ δέκα περίπου ετών με τη LYRA. Στο τραγούδι αναρωτιέται πού χάθηκαν οι άνθρωποι, οι εμπειρίες και οι ιδέες των νεανικών του χρόνων.
"Κι ούτε κουβέντα, βροχές,
σε τρύπια τέντα είναι το χτες
Πάνω μου στάζει, δύσκολα βάζει
και με ρωτάει ονόματα"
Και επειδή είμαστε όλοι πια μεγάλα παιδία και δεν κλέβουμε, αν καταλάβατε ποιος είναι ή δεν έχετε ιδέα και θέλετε να 'το πάρει το ποτάμι' κάντε κλικ εδώ (ειδικά αν θα θέλατε να τον δείτε live).
ΟΚ, επειδή προφανώς ο γρίφος σας αφήνει αδιάφορους, ας το πάρει το ποτάμι. Μιλάω για το Γιάννη Κούτρα, τον οποίο είχα την τύχη να δω ζωντανά το Σάββατο και με συγκίνησε και με ψυχαγώγησε με την κυριολεκτική έννοια.
Ας ρωτήσω κάτι πιο εύκολο λοιπόν. Ο ροκάς αυτός έκανε σόλο καριέρα με ένα ιδιαίτερο στυλ, έγραψε όμως μουσική και για μεγάλες επιτυχίες άλλων τραγουδιστών όπως του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (Κουρσάρος), των Πυξ-Λαξ (Αρτίστα) και του Μιχάλη Χατζηγιάννη (Παράξενη γιορτή). Ποιός είναι;
ΟΚ, επειδή προφανώς ο γρίφος σας αφήνει αδιάφορους, ας το πάρει το ποτάμι. Μιλάω για το Γιάννη Κούτρα, τον οποίο είχα την τύχη να δω ζωντανά το Σάββατο και με συγκίνησε και με ψυχαγώγησε με την κυριολεκτική έννοια.
Ας ρωτήσω κάτι πιο εύκολο λοιπόν. Ο ροκάς αυτός έκανε σόλο καριέρα με ένα ιδιαίτερο στυλ, έγραψε όμως μουσική και για μεγάλες επιτυχίες άλλων τραγουδιστών όπως του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (Κουρσάρος), των Πυξ-Λαξ (Αρτίστα) και του Μιχάλη Χατζηγιάννη (Παράξενη γιορτή). Ποιός είναι;
Θέλει και συζήτηση? Λάκης-με τα ψηλά ρεβέρ-Παπαδόπουλος _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Ο ένας απ'τους άντρες του συγκροτήματος της ροκ-έντεχνης σκηνής είναι απογοητευμένος φαίνεται απ'τη ζωή και μας λέει ότι δεν ήθέλε να είχε γεννηθεί ούτε άνθρωπος ούτε ζώο, αλλά κάτι άλλο...(δε σας λέω τι) _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Υποθέτω οτι απάντησα σωστά... αν και ήταν απο σπόντα
Πάω κατευθείαν σε γρίφο!
O γρίφος έχει αλλάχτεί γιατί είχα δώσει στοιχεία ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ!!!
Ιεροσυλία....
Κατα τη γνώμη μου ίσως το πιο μελαγχολικό τραγούδι που υπάρχει στην ελληνική δισκογραφία...
(αυτό μην το δέσετε σκοινί κορδόνι... είναι καθαρά προσωπική άποψη).
Βαθειά ερωτικό όμως...
Μια κιθάρα και μια βραχνή γυναικεία φωνή το πλαισιώνουν...
Η βραχνή βαθειά φωνή μέχρι σήμερα βγάζει δίσκους και θεωρείται κορυφαία στο είδος της.
Οι στίχοι μιλάνε για μια αναζήτηση... ψάχνει κάποιον σε άδειους δρόμους αλλά μάταια.
Η παρομοίωση που κάνει για να δηλώσει πόσο τον ζητάει, πόσο ανάγκη τον έχει... είναι και ο τίτλος του τραγουδιού.
Το τραγούδι έχει γραφτεί για ένα άνθρωπο ο οποίος έφυγε νωρίς... υπήρξε όμως ένας απο τους πιο προικισμένους συνθέτες που πέρασαν, πολιτικοποιημένος και ιδεαλιστής...άφησε μεγάλο κενό με την απουσία του!
Ποιό είναι λοιπόν το τραγούδι?
Ποιά το τραγουδάει και...
για ποιον έχει γραφτεί?
Τρίποντο για όποιον το βρει
Που' ναι ο παίχτης... ο! ε! ο!
Η χαζή νόμιζα πως ο συνθέτης αυτός έπαιζε κιθάρα στο τραγούδι... ντροπή και πάλι ντροπή!!!
Shame on me!!!
το τραγούδι που έλεγα είναι το "εγώ ήθελα να γίνω δέντρο"
`Ομως εγώ δεν ήθελα ούτε τσακάλι ούτε αρνί
ούτε τσακάλι ούτε σκυλί δεν ήθελα να γίνω
ήθελα μόνο ένα δέντρο να είχα γεννηθεί..
`Οπως και να'χει, το credit το πήρες
`Οταν κάνεις αλλαγές στους γρίφους σου κάνε νέο post για να καταλαβαίνουμε την παρουσία αλλαγών _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
Αλλαντάλλων.... ότι να΄ναι...
εγώ το δέντρο το πέταξα για να σε πειράξω, τους κατσιμιχαίους έδωσα σαν απάντηση
Ουτως ή άλλως την πλάκα μας κάνουμε εδω, έτσι? δεν υπάρχουν νικητες και χαμένοι...
let' s play!
Δίνω αλλη μια βοήθεια...
Συνέβη στην Σητεία, στην διάρκεια μιας συναυλίας με πολύ κόσμο. Ο ? διήυθυνε την ορχήστρα με γυρισμένη την πλάτη προς το κοινό.
Ξαφνικά τα χέρια του άρχισαν να ατονούν.
Σε δευτερόλεπτα σταμάτησε να τα κινεί. Ελλείψει εντολών οι μουσικοί σταμάτησαν να παίζουν.
Μέσα στη σιωπή, ακίνητος ο ? κοιτούσε επίμονα στο βάθος. Τρόμαξα. Νόμιζα πως κάτι έπαθε. Κατάλαβα πως παρατηρούσε κάτι πάνω από τα κεφάλια μας.
Γύρισα και τότε είδα πως ακριβώς πάνω από την εξέδρα μας ανέτελλε ένα υπέροχο, ολόγιομο φεγγάρι. Ο ? είχε κυριολεκτικά χαζέψει. Γύρισε στο κοινό, πλησίασε στο μικρόφωνο και είπε: «Το είδατε το φεγγάρι;».
Αυτό το περιστατικό, πιστεύω, είναι ό,τι το χαρακτηριστικότερο μπορώ να καταθέσω για τα λιβάδια όπου ταξίδευαν η ευαίσθητη ψυχή και το μυαλό του...
Απο τον Βασιλη Παπακωσταντίνου σε ένα αφιέρωμα που έκανε στην μνήμη του ανθρώπου αυτού το ΔΙΦΩΝΟ.
Η γυναίκα που τραγουδάει το τραγούδι που ψάχνουμε ήταν η μουσα του.
Επίσης έδωσε στο γιο της το όνομα αυτού...
Μάνος Λοίζος βέβαια
....συνεχίζετε να ψάχνετε για την τραγουδίστρια η οποία ερμηνεύει το άσμα του γρίφου.
Όπως ανέφερα είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε για τον Μάνο.
Stefania, αν εννοείς το "σε ψάχνω", το τραγουδάει η Δήμητρα Γαλάνη, αλλά το έχει γράψει ο ίδιος ο Μάνος Λοϊζος (μουσική) και η Δώρα Σιτζάνη (στίχοι). Άρα δε γίνεται να γράφτηκε για το Mάνο Λοϊζο.
Αφού είπα πως ο τίτλος του τραγουδιού είναι η παρομοίωση που κάνει για να δείξει πόσο τον ζητάει!
Σε ζητάω σαν...
Και για να βοηθήσω ακόμα περισσότερο το τραγούδι αυτό τραγουδήθηκε απο τον Νταλάρα και αυτή την τραγουδίστρια στην συναυλία που δόθηκε προς τιμην του Μάνου Λοίζου.
Αφού είπα πως ο τίτλος του τραγουδιού είναι η παρομοίωση που κάνει για να δείξει πόσο τον ζητάει!
Σε ζητάω σαν...
Και για να βοηθήσω ακόμα περισσότερο το τραγούδι αυτό τραγουδήθηκε απο τον Νταλάρα και αυτή την τραγουδίστρια στην συναυλία που δόθηκε προς τιμην του Μάνου Λοίζου.
Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Κι εγώ σε ζητάω, σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό, και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι, δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
Κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση
και σαν ανατολή, και σαν ανατολή
Βγήκε ο ήλιος, το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών, σ’ ένα καρέ τυφλών
Αχ βρε Μάνο. Κοψ'το το τσιγαρο βρε γμτ...
Υ.Γ. Ναι δεν έπαιζε κιθαρα ο Μανος σε αυτό το τραγούδι. Όμως καλά τον θυμασαι. Παιζει με την κιθαρα του εκεί ψηλά και τον ακούμε.
Υ.Γ2 Αναλυοντας κανείς τους στίχους πραγματικά ανατριχιάζει.
Κι εγώ σε ζητάω, σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό...
...
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών...
Τι στίχοι...
Απλοί και δυνατοί. Δυνατοί μες την απλότητά τους...
Δανείζομαι απο κάποιο άλλο φόρουμ την ανάλυση που κάνει κάποιος χρήστης για το συγκεκριμένο τραγούδι.
Πραγματικά ενδιαφέρων προσέγγιση!
Γιατί καλό είναι μαζί με το παιχνίδι να μαθαίνουμε και τίποτα.
Το γεγονός ότι παίζει σε ένα καρέ τυφλών σημαίνει ότι η ίδια -αν το θελήσει- μπορεί να κερδίσει.
Αντ’ αυτού ποντάρει και χάνει επίτηδες τον άνθρωπο που αγαπά. Και τον χάνει σε μια παρτίδα που είναι δικιά της.
Είναι σαφέστατα δική της η επιλογή να τον αφήσει.
Γιατί όμως τον αφήνει;
Η απάντηση δίνεται βέβαια στους πρώτους στίχους.
‘‘σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο και σαν καφέ πικρό’’.
Τον έχει λοιπόν ανάγκη, αλλά παράλληλα ξέρει ότι της κάνει κακό. Και τον έχει μεν ανάγκη όπως το πρωινό τσιγάρο, αλλά ο καφές είναι πικρός όπως κι η ζωή της μαζί του.
Παρακάτω (και μάλιστα πάλι στους 2 τελευταίους στίχους της στροφής) λέει:
‘‘κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση και σαν ανατολή’’.
Για άλλη μια φορά υποδηλώνει τα ανάμεικτα συναισθήματα.
Τον γυρεύει σαν ανατολή αν και το σκοτάδι της το φέρνει ο ίδιος.
Γι’ αυτό και η λύση είναι μοιραία.
Οι στίχοι παρουσιάζουν μια εξαιρετική συμμετρία. Οι 2 πρώτοι στίχοι από κάθε στροφή περιγράφουν μία κατάσταση την οποία βιώνει η ίδια (αν και δεν αναφέρεται πουθενά!).
Πρόσεξε:
‘‘Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Άδειοι οι δρόμοι, δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
Βγήκε ο ήλιος, το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο’’
Απ’ ότι βλέπεις, η ίδια (αλλά και ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάει) απουσιάζει. Καταλαβαίνουμε όμως ότι είναι εκεί, σαν να τα παρατηρεί από το παράθυρο του σπιτιού της.
Αντιθέτως, οι 2 τελευταίοι στίχοι από κάθε στροφή, μεταφέρουν το κέντρο του ενδιαφέροντος απ’ έξω προς τα μέσα (έξω κόσμος - εσωτερικός κόσμος)
‘‘Κι εγώ σε ζητάω, σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό, και σαν καφέ πικρό
Κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση
και σαν ανατολή, και σαν ανατολή
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών, σ’ ένα καρέ τυφλών’’
Βλέπουμε λοιπόν την απευθείας μεταφορά προς τα μέσα με τα λόγια ‘‘Κι εγώ...’’ που είναι πάντα στην αρχή του 3ου στίχου.
Υπάρχει μια αντιστοιχία του εξωτερικού κόσμου και του εσωτερικού.
Ίσως γιατί βλέπει τον κόσμο με τα μάτια της μελαγχολικής ψυχής της.
Βλέπει το φουγάρο και ζητάει τσιγάρο (1η στροφή).
Βλέπει τη δύση του φεγγαριού και ζητάει τον ήλιο (2η στροφή).
Και φτάνουμε στο τέλος όπου αποφασίζει τελικά να τον αφήσει.
Φαντάσου όμως τους δύο τελευταίους στίχους σαν μια εικόνα.
Με μια γυναίκα και 3 τύπους τυφλούς, με μαύρα γιαλιά να παίζουν μαζί της χαρτιά... Κι η γυναίκα αν και έχει φλος ρουαγιάλ λέει πάσο και πετάει τα χαρτιά της στο τραπέζι.
Δεν ξέρω εσύ τι λες αλλά νομίζω ότι ο ποιητής Άλκης Αλκαίος μπόρεσε μέσα στους δύο τελευταίους στίχους να χωρέσει απίστευτα έντονα συναισθήματα.
Σημειωτέον ότι το τραγούδι αυτό γράφτηκε στη μνήμη του Μάνου Λοϊζου. Αυτή η ιδιαιτερότητα αφήνει ανοιχτό ακόμα και το ενδεχόμενο να μην πρόκειται ακριβώς για παραίτηση. Εφόσον το τραγούδι γράφτηκε για έναν άνθρωπο που πέθανε, μπορεί να αναφέρεται και στην αναγκαστική απώλεια. Να μην είναι με λίγα λόγια παραίτηση αλλά αναγκαστική παράδοση.
Όπως και να έχει όμως, αυτό είναι το μεγαλείο της έμπνευσης. Και μας πείθει ότι υπάρχει ένας ολόκληρος θησαυρός λέξεων και εικόνων στην ελληνική μουσική που μας περιμένει να τον ανακαλύψουμε.
Κάποιοι προτιμούν να μην κουράζονται και να αρκούνται σε ‘‘ευφυολογήματα’’ τύπου ‘‘Είμαι καλά, περνάω μια χαρά...’’
Νεοκλή καλωσήρθες στο παιχνίδι. (ωχ! Dmitspan μυριζει αυτό )
Εισαι πολύ συγκινημένος που θα βάλεις τον πρώτο σου γρίφο ε?
Ανατριχίλες και ρίγη ικανοποίησης βάλλουν το κορμί σου...
Με τα χέρια να τρέμουν καταθέτω τον επομενο γρίφο. Διασκεδάστε!
Ψαχνουμε τον τίτλο του τραγουδιού, τον συνθέτη και τους ερμηνευτες στην εκτέλεση που περιγράφω παρακάτω.
Αυτό το τραγούδι το τραγουδάνε οι δύο εραστές μεταξύ τους. Περιγράφει την μέρα που θα συναντηθούν μετά από ένα μακρύ αποχωρισμό. Όταν θα βρεθούν, όλα θα λάμψουνε αλλιώς κι ο παλιός ο κόσμος θα χαθεί.
το μυαλό μου πάει στον Κορκολή με την πώς τη λένε δε μου ρχεται τώρα στο τραγούδι 5 άνεμοι, αλλά δε μπορώ να επιβεβαιώσω γιατί δεν είμαι σπίτι _________________ τέως dmitspan
- διαβάζουμε τους κανόνες για την καλύτερη χρήση των forums
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ξεκινήσετε ένα νέο θέμα σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να απαντήσετε σε μηνύματα αυτού του forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να αλλάξετε τα μηνύματα σας σε αυτό το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να διαγράψετε τα μηνύματα σας από το forum ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να ψηφίσετε σε δημοψηφίσματα σε αυτό το forum
Νίκος από Πάτρα ζήτησε Χαμογέλα στα παλιά.
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ομάδες Χρηστών
Προφίλ
Σύνδεση
TOP-20
)