spirsol
Καραβάνα
Mέλος από: Nov 05, 2003
Μηνύματα: 58
|
 Στάλθηκε: Κυριακή 20 Μαι 2007, 23:04 GMT Τίτλος Μηνύματος: Αψέντι: Αμφιλεγόμενα απολαυστικό |
 |
|
La Fee Verte
"Μετά το πρώτο ποτήρι, βλέπεις τα πράγματα όπως θα ήθελες να είναι. Μετά το δεύτερο, βλέπεις τα πράγματα όπως δεν είναι. Τέλος, τα βλέπεις όπως πραγματικά είναι, και αυτό είναι το πιο φρικτό πράγμα στον κόσμο". Ο πανηδονιστής Όσκαρ Ουάιλντ, ο αυθεντικότερος γευσιγνώστης όλων των απολαύσεων κατανάλωνε αψέντι με την ίδια συχνότητα που σκάρωνε ερωτικές περιπέτειες. Η “πράσινη νεράιδα” εισέβαλε στο μυαλό του, ανέτρεπε την καθεστηκυία τάξη και επέβαλλε την αποχαυνωτική της δικτατορία. Παραισθησιογόνο, σαγηνευτικό, όπως όλα τα απαγορευμένα, το αψέντι πλέον πετά ελεύθερο. Σε κάθε γωνιά της Πλάκας βλέπει κανείς το βουτηγμένο στη σχιζοφρένεια πρόσωπο του Βαν Γκογκ να σε προετοιμάζει για τα επερχόμενα. Υψηλό σε περιεκτικότητα αλκοόλ, συνήθως δεν προτιμάται παρά μόνο από δανδήδες του ποτού. Από εξεζητημένους “άγιους πότες” που έχουν κάνει τρόπο ζωής τους την διαφορετικότητα.
Το φάρμακο που…απαγορεύτηκε
Στην Γαλλία ήταν απαγορευμένο από τα πρώιμα στάδια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, λόγω της διαβρωτικής του ικανότητας στα μυαλά των ανθρώπων. Το φυτό από το οποίο παράγεται, η Artemisia absinthium, ήταν γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες από της αρχαιότητα.. Το συνιστούσαν μάλιστα ο Ιπποκράτης και ο Πυθαγόρας. Το 2004 αποτέλεσε το μεγαλύτερο όπλο κατά της επιδημικής ασθένειας της ελονοσίας στην Αφρική. Τη σημερινή του μορφή την οφείλει σε έναν διόλου συνηθισμένο γιατρό, τον Πιέρ Ορντινέγ. Από αποστάγματα βοτάνων δημιούργησε το κρυστάλλινο υγρό που ονομάστηκε χαϊδευτικά “πράσινη νεράιδα”! Το 1797 ο Ανρί – Λουί Περνό (από τους μεγαλύτερους παρασκευαστές αψεντιού ακόμη και σήμερα) άνοιξε το πρώτο αποστακτήριο στο Κουβέ της Ελβετίας. Το 1805 μετακόμισε στο Πονταρλιέ της Γαλλίας ξεκινώντας τη μαζική παραγωγή του αμφιλεγόμενου ποτού.
Το έμβλημα της αμφισβήτησης
Το 1859 ο Μανέ ζωγράφισε τον πρώτο μεγάλο πίνακα με θέμα το αψέντι και τίτλο “Πότης αψέντι”. Δημιουργήθηκε σκάνδαλο στην έκθεση του 1859 και η επιτροπή αρνήθηκε την έκθεση του έργου. Το λάτρεψαν παράφορα όλοι οι παρανοϊκά γοητευτικοί καλλιτέχνες της μετα-ντανταϊστικής παρέας των ερωτιδέων. Το γεγονός ότι αποτέλεσε τη μούσα των διανοουμένων της εποχής (Πικάσο, Χέμινγουεϊ, Βαν Γκογκ, Ζολά, Μποντλέρ, Μανέ, Ουάιλντ) μετέτρεψε το αψέντι σε έμβλημα αμφισβήτησης και έμπνευσης, εκτοξεύοντας την κατανάλωσή του στις αρχές του περασμένου αιώνα στα 36 εκατομμύρια γαλόνια το χρόνο, μόνο στη Γαλλία. Το αριστούργημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ “Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα” γράφτηκε υπό την επήρεια της “πράσινης νεράιδας”.
Η πράσινη πληγή
Το αψέντι έπεσε θύμα ενός ανελέητου…μακαρθισμού, ενός ανεξέλεγκτου κυνηγιού…μαγισσών. Μια σφόδρα δυσφημιστική καμπάνια άρχισε για την “πράσινη πληγή της Γαλλίας”, όπως ονομάστηκε στην Αμερική, το αλκοολούχο σκεύασμα. Του χρεώθηκαν περίεργες ιδιότητες, εθισμός, τοξικότητα και παρενέργειες, χωρίς όμως ποτέ να τεκμηριωθεί επιστημονικά, κάποια από τις κατηγορίες. Η πραγματική αιτία ήταν η…πληγή που προκαλούσε στις πωλήσεις των υπόλοιπων αλκοολούχων ποτών και ιδιαίτερα του κρασιού. Η Αμερική ήταν η πρώτη χώρα που απαγόρευσε την κυκλοφορία του στις 25 Ιουλίου του 1912. Ακολούθησαν σχεδόν όλες οι χώρες στις οποίες κυκλοφορούσε. Το τελευταίο κάστρο ήταν η Γαλλία όπου απαγορεύτηκε το 1915.
Η απελευθέρωση της “πράσινης νεράιδας”
Για σχεδόν 80 χρόνια η “πράσινης νεράιδας” ήταν έγκλειστη στο κλουβί της παρανομίας. Το 1998 η Ευρωπαϊκή Ένωση καθόρισε τις περιεκτικότητες και απελευθέρωσε το μυθικό ποτό, αν και υπάρχουν ακόμη χώρες, όπως η Αμερική που ισχύει η απαγόρευση. Η περιεκτικότητα του σε αλκοόλ πλέον ποικίλει. Από 48% ως και 80% Vol. Το αψέντι παράγεται κυρίως σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Αυστρία και Τσεχία. Όταν το γευθείτε πρέπει να νιώσετε την πίκρα στο στόμα σας. Παρασκευάζεται με ειδικό τρόπο, που τροφοδοτεί τον μύθο του. Ποτήρια, κουταλάκια, καράφες, πιατάκια, δοχεία νερού και γενικά όλα τα σύνεργα που φτιάχτηκαν ειδικά για την ιεροτελεστία προετοιμασίας του αψεντιού, αποτελούν πλέον συλλεκτικά αντικείμενα.
Τρόποι παρασκευής
Υπάρχουν δύο τρόποι παρασκευής αψεντιού. Ο παραδοσιακός και ο μοντέρνος. Στον αρχέτυπο τρόπο βάζουμε στο ποτήρι μια δόση αψεντιού. Πάνω σ' ένα κουταλάκι του αψεντιού, που στηρίζεται στη κορυφή του ποτηριού, τοποθετούμε έναν κύβο ζάχαρης. Συμπληρώνουμε αργά - αργά παγωμένο νερό, ρίχνοντάς το πάνω στη ζάχαρη. Ο μοντέρνος δημιουργήθηκε αργότερα για μεγαλύτερο εφέ. Πάνω σ' ένα κουταλάκι του αψεντιού, που στηρίζεται στη κορυφή του ποτηριού, τοποθετούμε έναν κύβο ζάχαρης. Γεμίζουμε με αψέντι (50ml περίπου) ρίχνοντάς το πάνω στη ζάχαρη ώστε αυτή να διαποτίζεται από το ποτό. Ανάβουμε τη ζάχαρη και την αφήνουμε να καεί ώσπου να καραμελώσει. Διαλύουμε την καμένη ζάχαρη στο αψέντι και προσθέτουμε παγωμένο νερό ή πάγο...
Άσπρο πάτο |
|
Νίκος από Πάτρα ζήτησε Χαμογέλα στα παλιά.
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ομάδες Χρηστών
Προφίλ
Σύνδεση
TOP-20
